۱۶٬۳۴۰
ویرایش
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
<center> «'''بيان آيات'''» </center> | <center> «'''بيان آيات'''» </center> | ||
غرض اين | غرض اين سوره، تهديد و انذار كسانى است كه هر آيتى را تكذيب نموده و همواره با حق عناد مى ورزند. مى خواهد اين گونه كفار را به عذابى كه براى روز قيامتشان آماده كرده، بيم دهد و به همين منظور با سوگندهايى غليظ، از وقوع چنين عذابى و تحقق آن در قيامت خبر مى دهد و مى فرمايد: عذاب آن روز، ايشان را رها نخواهد كرد تا بر آنان واقع شود، و هيچ گريزى از آن ندارند. | ||
سپس پاره اى از صفات آن عذاب و آن «ويل» را كه عذابى است عمومى و جدا ناشدنى بيان مى كند، و در مقابل، قسمتى از نعمت هاى اهل نعيم آن روز را كه همان متقين هستند، شرح مى دهد. همان هايى كه در دنيا در ميان اهل خود به شفقت رفتار مى كردند، و خدا را به ايمان مى خواندند، و به يكتايى مى ستودند. | سپس پاره اى از صفات آن عذاب و آن «ويل» را كه عذابى است عمومى و جدا ناشدنى بيان مى كند، و در مقابل، قسمتى از نعمت هاى اهل نعيم آن روز را كه همان متقين هستند، شرح مى دهد. همان هايى كه در دنيا در ميان اهل خود به شفقت رفتار مى كردند، و خدا را به ايمان مى خواندند، و به يكتايى مى ستودند. | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
و در آيه «فاخلع نعليك إنّك بالوادِ المُقدّس طُوى» آن را وادى مقدس خوانده، و در آيه «نودى من شاطئ الواد الأيمن فى البقعة المباركة من الشجرة» آن را بقعه اى مبارك دانسته كه در كرانه دست راست وادى ، قرار دارد. | و در آيه «فاخلع نعليك إنّك بالوادِ المُقدّس طُوى» آن را وادى مقدس خوانده، و در آيه «نودى من شاطئ الواد الأيمن فى البقعة المباركة من الشجرة» آن را بقعه اى مبارك دانسته كه در كرانه دست راست وادى ، قرار دارد. | ||
بعضى هم گفته اند: «مراد مطلق كوه ها است و خدا به همه كوه ها سوگند ياد كرده، از اين جهت كه در كوه ها انواع نعمت ها را قرار داده و درباره آن ها فرموده: | بعضى هم گفته اند: «مراد مطلق كوه ها است و خدا به همه كوه ها سوگند ياد كرده، از اين جهت كه در كوه ها انواع نعمت ها را قرار داده و درباره آن ها فرموده: «وَ جَعَلَ فِيهَا رَوَاسِىَ مِن فَوقِهَا وَ بَارَكَ فِيهَا - خداوند در زمين و بر بالاى آن كوه هايى پا برجا قرار داده و بركت ها در آن نهاده». | ||
==اقوال مختلف در معناى «رقّ منشور»== | ==اقوال مختلف در معناى «رقّ منشور»== |
ویرایش