۱۴٬۴۲۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۱۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←رواياتى در تفسير آيات اضلال و اغواء و امثال آن، که به خدا نسبت داده شده
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
<span id='link197'><span> | <span id='link197'><span> | ||
البته در اينجا روايات ديگرى نيز در تفسير آياتی كه اضلال ، و طبع ، و اغواء، و امثال آن را بخدا نسبت ميدهد، وارد شده ، از آن جمله در كتاب عيون از حضرت رضا عليه السلام روايت شده كه در تفسير جمله : و تركهم فى ظلمات لا يبصرون فرموده : خدايتعالى آنطور كه بندگانش چيزى را و يا كسى را وا مى گذارند، متصف به تحرك و واگذارى نميشود، و خلاصه بنده اش را بدون جهت وا نمى گذارد، بلكه وقتى ميداند كه بنده اش از كفر و ضلالت بر نمى گردد، ديگر يارى و لطف خود را از او قطع مى كند، و افسار او را بگردنش انداخته ، باختيار خودش وا مى گذارد. | |||
البته در اينجا روايات ديگرى نيز در تفسير | |||
و نيز در عيون از آنجناب روايت كرده ، كه در ذيل جمله : «'''ختم اللّه على قلوبهم '''»، فرموده : ختم همان طبع بر قلوب كفار است ، اما بعنوان مجازات بر كفرشان ، همچنانكه خودش در آيه اى ديگر فرمود: «'''بل طبع اللّه عليها بكفرهم ، فلا يؤ منون الا قليلا'''»، (بلكه خدا بخاطر كفرشان مهر بر دلهاشان زد، و در نتيجه جز اندكى ايمان نمى آورند). | و نيز در عيون از آنجناب روايت كرده ، كه در ذيل جمله : «'''ختم اللّه على قلوبهم '''»، فرموده : ختم همان طبع بر قلوب كفار است ، اما بعنوان مجازات بر كفرشان ، همچنانكه خودش در آيه اى ديگر فرمود: «'''بل طبع اللّه عليها بكفرهم ، فلا يؤ منون الا قليلا'''»، (بلكه خدا بخاطر كفرشان مهر بر دلهاشان زد، و در نتيجه جز اندكى ايمان نمى آورند). | ||
