تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۲: تفاوت میان نسخه‌ها

اين استثناء، از انسان هلوع است. و اگر از ميان همه امتيازات مؤمنانى كه در آيات بعد ذكر مى شود، نماز را اختصاص به ذكر داد، براى اين بود كه شرافت نماز را رسانيده، و بفهماند نماز بهترين اعمال است.

«'''الَّذِينَ هُمْ عَلى صَلاتهِمْ دَائمُونَ'''»:

بعضى از مفسران، «حقّ معلوم» را به زكات واجب تفسير كرده اند.

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۲۲ </center>

<span id='link14'><span>

آنچه از سياق شمردن اعمال صالحه بر مى آيد اين است كه مراد از «'''تصديق يوم الدين '''» اين است كه مصلين علاوه بر تصديق قلبى روز جزا عملا هم آن را تصديق مى كنند، به اين معنا كه سيره زندگيشان سيره كسى است كه معتقد است هر عملى كه انجام دهد به زودى در مورد آن بازخواست ، و بر طبق آن جزا داده مى شود، حال چه اينكه عملى خير باشد و چه شر، اگر خير باشد جزاى خيرش مى دهند، و اگر شر باشد جزاى شرش مى دهند.

توضيحى راجع به توصيف مؤ منين به اينكه از عذاب پروردگارشان بيمنا كند.

و كسانى كه از عذاب پروردگارشان ترسانند، كه آنچه درباره تصديق به يوم الدين گفتيم ، در اينجا نيز مى آيد، پس هم ترس درونى دارند، و هم عملشان عملى است كه از اين ترس خبر مى دهد.

علاوه بر اين خداى سبحان هر چند اهل اطاعت را وعده نجات داده ، و هر چند خودش فرموده : خدا خلف وعده نمى كند، ليكن اين هم هست كه وعده ، اطلاق قدرت او را مقيد نمى كند، پس او در عين اينكه خلف وعده نمى كند به هر چه بخواهد قادر است ، و مشيتش نافذ، در نتيجه در هيچ حالى نمى توان از او ايمن بود، به اين معنا كه چنين نيست كه نسبت به خلف وعده اش قادر نباشد، و به همين جهت است كه مى بينيم با اينكه ملائكه خود را به عصمت معرفى كرده به خوف هم توصيفشان نموده ، مى فرمايد: «'''يخافون ربهم'''»، و با اينكه انبياى خود را معصوم معرفى نموده در باره آنان فرموده : «'''و يخشونه و لا يخشون احداالا الله '''»همينطور در عين اينكه در آخر آيات مورد بحث به طور جزم در باره مؤ منين فرموده «'''اولئك فى جنات مكرمون '''»، در عين حال در آيه مورد بحث مى فرمايد از عذاب خدا اشفاق و ترس ‍ دارند.

اين جمله علت ترس مؤ منين از عذاب پروردگارشان را بيان نموده ، روشن مى سازد كه مؤ منين در ترسيدن از عذاب مصابند، و وجه آن را بيان كرديم .

<span id='link15'><span>