۱۶٬۸۹۲
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بيان تتمه نفرين نوح «ع» عليه قوم خود
| خط ۲۲۴: | خط ۲۲۴: | ||
<span id='link39'><span> | <span id='link39'><span> | ||
==بيان تتمه نفرين نوح «ع» عليه قوم خود == | ==بيان تتمه نفرين نوح «ع» عليه قوم خود == | ||
« | «'''وَ قَالَ نُوحٌ رَبّ لا تَذَرْ عَلى الاَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّاراً'''»: | ||
كلمه | كلمه «دَيّار»، به معناى كسى است كه براى منزل گرفتن پياده شده باشد، و اين آيه تتمۀ نفرين نوح «عليه السلام» بر آنان است. و جمله «مِمّا خَطِيئاتِهِم أُغرِقُوا...»، جمله معترضه اى بود كه بين دو فقره از نفرين آن جناب فاصله شده، تا اشاره كند به اين كه هلاكتشان | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۵۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۵۶ </center> | ||
به خاطر آن خطاهايى بوده كه نوح | به خاطر آن خطاهايى بوده كه نوح «عليه السلام» شمرده. و نيز براى اين بوده كه زمينه را براى نفرين بعدى خود و درخواست هلاكت عليه آنان فراهم سازد، و روشن شود كه غرق شدن قوم، استجابت نفرين آن جناب بود، و اين عذاب تا آخرين نفرشان را هلاك كرد. | ||
إِنَّك إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَك وَ لا يَلِدُوا | «'''إِنَّك إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَك وَ لا يَلِدُوا إلّا فَاجِراً كفَّاراً'''»: | ||
اين آيه درخواست هلاكت تا آخرين نفر آنان را تعليل مى كند، و حاصلش اين است كه : اگر درخواست كردم كه همه آنان را هلاك كنى ، براى اين بود كه هيچ فايده اى در بقاى آنان نيست نه براى مؤ منين و نه براى فرزندان خودشان ، اما براى مؤ منين فايده ندارد، براى اينكه اگر زنده بمانند آن چند نفر مؤ من را هم گمراه مى كنند، و اما براى فرزندان خود فايده ندارد، دليلش اين است كه اينان فرزند صالح نمى آورند، اگر بياورند فرزندانى فاجر و كافر مى آورند (و فجور به معناى فسق بسيار شنيع است ، و كفار - به فتحه كاف - صيغه مبالغه از كفر است). | اين آيه درخواست هلاكت تا آخرين نفر آنان را تعليل مى كند، و حاصلش اين است كه : اگر درخواست كردم كه همه آنان را هلاك كنى ، براى اين بود كه هيچ فايده اى در بقاى آنان نيست نه براى مؤ منين و نه براى فرزندان خودشان ، اما براى مؤ منين فايده ندارد، براى اينكه اگر زنده بمانند آن چند نفر مؤ من را هم گمراه مى كنند، و اما براى فرزندان خود فايده ندارد، دليلش اين است كه اينان فرزند صالح نمى آورند، اگر بياورند فرزندانى فاجر و كافر مى آورند (و فجور به معناى فسق بسيار شنيع است ، و كفار - به فتحه كاف - صيغه مبالغه از كفر است). | ||
