۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۲۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←(رواياتى در معناى آيات گذشته )
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۶۸: | خط ۱۶۸: | ||
<center> «'''بحث روایى'''» </center> | <center> «'''بحث روایى'''» </center> | ||
== | ==رواياتى در معناى آيات گذشته == | ||
در تفسير | در تفسير قمى، در ذيل آيه «إذَا الشَّمسُ كَوِّرَت» فرموده: يعنى خورشيد، سياه و تاريك مى شود. و در معناى آيه «وَ إذَاالنُّجُومُ انکَدَرَت'''» فرموده: يعنى نورش از بين مى رود. و در «وَ إذَا الجِبَالُ سُيِّرَت» فرموده: حركت مى كند؛ اين همان است كه در آيه «تَحسَبُهَا جَامِدَة وَ هِىَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَاب: كوه ها را جامد مى پندارى و حال آن كه مانند ابرها در حركت اند» فرمود. و در آيه «وَ إذَا العِشَارُ عُطِّلَت» فرموده :اشتران، وقتى كه همۀ خلق مُردند، بى صاحب مى مانند؛ كسى نيست شير آن ها را بدوشد. و در جملۀ «وَ إذَا البِحَارُ سَجِّرَت» فرمود: درياهايى كه پيرامون كره زمين هستند، همه آتش مى شوند. و در جملۀ «وَ إذَا النُّفُوسُ زُوِّجَت» فرمود: يعنى با حورالعين تزويج مى كنند. | ||
و نيز در آن | |||
و نيز در آن كتاب، در روايت ابى الجارود، از امام باقر «عليه السلام» آمده كه در معناى آيه: «وَ إذَا النُّفُوسُ زُوِّجَت» فرموده : اما اهل بهشت با خيرات حسان (حورالعين) ازدواج مى كنند؛ و اما اهل دوزخ، بايد دانست كه با هر انسانى از دوزخيان، شيطانى است. يعنى هر يك از آن كفّار و منافقين با شيطان خود - كه قرين اوست - ازدواج مى كند. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۵۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۵۳ </center> | ||
مؤلّف: ظاهرا از كلمۀ «يعنى تا آخر» روايت، جزو كلام راوى باشد. | |||
و در تفسير | |||
و در | و در الدرّ المنثور است كه ابن ابى حاتم و ديلمى، از ابى مريم روايت كرده اند كه رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» در معناى آيه: «إذَا الشَّمسُ كُوِّرَت» فرمود: «در جهنّم، تكوير مى شود». و در معناى آيه: «وَ إذَا النُّجُومُ انكَدَرَت» نيز فرمود: «در جهنّم، منكدر مى شود». و هر چيزى و كسى كه به جاى خداى تعالى پرستيده شود، در جهنّم خواهد بود؛ به جز عيسى بن مريم و مادرش كه معبود واقع شدند، ولى داخل جهنّم نمى شوند. آنان نيز اگر به اين پرستش راضى مى بودند، داخل جهنّم مى شدند. | ||
و در تفسير قمى، در ذيل آيه «وَ إذَا الصُّحُفُ نُشِرَت» فرموده: منظور صحف اعمال است، و در معناى آيه «وَ إذَا السَّمَاءُ كُشِطَت» فرموده: يعنى باطل شود. | |||
و در الدرّ المنثور است كه ابن مردويه، از نعمان بن بشير روايت كرده كه گفت: من از رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» شنيدم كه در معناى آيه: «وَ إذَا النُّفُوسُ زُوِّجَت» مى فرمود: منظور، هر دو نفرى است كه به شركت كارى خير و يا گناهى را انجام مى دهند، كه با هم داخل بهشت و يا آتش مى شوند. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۵۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۳۵۴ </center> | ||
<span id='link234'><span> | <span id='link234'><span> | ||
<center> '''* * *''' </center> | |||
==آيات ۱۵ - ۲۹، سوره تكوير == | ==آيات ۱۵ - ۲۹، سوره تكوير == | ||
فَلا أُقْسِمُ بِالخُْنَّسِ(۱۵) | فَلا أُقْسِمُ بِالخُْنَّسِ(۱۵) | ||
