۱۶٬۲۹۹
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۳۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←وعده جميل به مؤ منانى كه ادب را در محضر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم رعايت كنند
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
كلمه ((غض صوت (( معناى خلاف ((رفع الصوت (( را مى دهد. و كلمه ((امتحان (( به معناى ابتلاء و اختيار است ، و امتحان را وقتى به كار مى برند كه بخواهند وضع چيزى كه تاكنون برايشان مجهول بوده معلوم كنند، و چون اين معنا در مورد خداى تعالى محال است ، ناگزير بايد بگوييم كه امتحان در مورد خداى تعالى به معناى تمرين دادن و عادت دادن است - همچنان كه بعضى اينطور معنا كرده اند. و يا امتحان را به معناى محنت و مشقت دادن به قلب معنا كنيم ، و بگوييم خداى تعالى اين مشقت ها را بر دلها تحميل مى كند تا قلبها به تقوى عادت كنند. | كلمه ((غض صوت (( معناى خلاف ((رفع الصوت (( را مى دهد. و كلمه ((امتحان (( به معناى ابتلاء و اختيار است ، و امتحان را وقتى به كار مى برند كه بخواهند وضع چيزى كه تاكنون برايشان مجهول بوده معلوم كنند، و چون اين معنا در مورد خداى تعالى محال است ، ناگزير بايد بگوييم كه امتحان در مورد خداى تعالى به معناى تمرين دادن و عادت دادن است - همچنان كه بعضى اينطور معنا كرده اند. و يا امتحان را به معناى محنت و مشقت دادن به قلب معنا كنيم ، و بگوييم خداى تعالى اين مشقت ها را بر دلها تحميل مى كند تا قلبها به تقوى عادت كنند. | ||
<span id='link320'><span> | <span id='link320'><span> | ||
==وعده جميل به | ==وعده جميل به مؤمنانى كه ادب را در محضر پيامبر «ص» رعايت كنند == | ||
سياق اين آيه سياق وعده جميلى است در برابر آهسته كردن صدا پيش روى رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله وسلّم ) بعد از آنكه مؤ منين را توصيف مى كند به اينكه خداوند دلهايشان را براى تقوى تمرين داده . و اين خود تاءكيد و تقويتى است براى مضمون آيه قبلى تا مؤ منين را تشويق كند به اينكه نهى در آن آيه را عمل كنند. | سياق اين آيه سياق وعده جميلى است در برابر آهسته كردن صدا پيش روى رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله وسلّم ) بعد از آنكه مؤ منين را توصيف مى كند به اينكه خداوند دلهايشان را براى تقوى تمرين داده . و اين خود تاءكيد و تقويتى است براى مضمون آيه قبلى تا مؤ منين را تشويق كند به اينكه نهى در آن آيه را عمل كنند. | ||
و در اينكه در اين آيه از پيامبر اسلام تعبير كرد به ((رسول اللّه (( و در آيه قبلى تعبير كرد به ((نبى (( اشاره اى است به ملاك حكم ، خواسته بفهماند شخص رسول بدان جهت كه رسول است هر قسم رفتارى كه با آن جناب بشود با مرسل و فرستنده او شده است ، اگر او را تعظيم و احترام كنند خدا را احترام كرده اند، پس آهسته سخن گفتن نزد او، احترام و تعظيم و بزرگداشت خداى سبحان است ، و مداومت بر اين سيره - كه از كلمه ((يغضون (( استفاده مى شود، چون مضارع استمرار را مى رساند كاشف از اين است كه اين كسانى كه چنين ادبى دارند تقوى خلق آنان شده ، و خدا دلهايشان را براى تقوى تمرين داده . | و در اينكه در اين آيه از پيامبر اسلام تعبير كرد به ((رسول اللّه (( و در آيه قبلى تعبير كرد به ((نبى (( اشاره اى است به ملاك حكم ، خواسته بفهماند شخص رسول بدان جهت كه رسول است هر قسم رفتارى كه با آن جناب بشود با مرسل و فرستنده او شده است ، اگر او را تعظيم و احترام كنند خدا را احترام كرده اند، پس آهسته سخن گفتن نزد او، احترام و تعظيم و بزرگداشت خداى سبحان است ، و مداومت بر اين سيره - كه از كلمه ((يغضون (( استفاده مى شود، چون مضارع استمرار را مى رساند كاشف از اين است كه اين كسانى كه چنين ادبى دارند تقوى خلق آنان شده ، و خدا دلهايشان را براى تقوى تمرين داده . | ||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۴۶۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۴۶۶ </center> | ||
<span id='link322'><span> | <span id='link322'><span> | ||
==لزوم پيروى از رسول الله (ص ) و وجه و سبب اينكه آن جناب نبايد از ديگران اطاعت كند == | ==لزوم پيروى از رسول الله (ص ) و وجه و سبب اينكه آن جناب نبايد از ديگران اطاعت كند == | ||
مضمون اين آيه روشن كردن مؤ منين است به اينكه خداى سبحان ايشان را به جاده رشد انداخته ، و به همين جهت است كه ايمان را محبوبشان كرده و در دلهايشان زينت داده ، و كفر و فسوق و عصيان را از نظرشان انداخته ، پس بايد كه از اين معنا غفلت نكنند كه رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله وسلّم ) را دارند. كسى را دارند كه مؤ يد از ناحيه خداست . كسى را دارند كه از ناحيه پروردگارش بينه اى دارد كه هرگز جز به راه رشد نمى برد، و به سوى چاه و گمراهى نمى كشاند، پس بايد او را اطاعت كنند، و هر چه او اراده مى كند اراده كنند، و هر چه او اختيار مى كند اختيار كنند، و اصرار نورزند كه آن جناب ايشان را در آراء و اهوائشان اطاعت كند، چون اگر او ايشان را در بسيارى از امور اطاعت كند، هلاك مى شوند، و به تعب مى افتند. | مضمون اين آيه روشن كردن مؤ منين است به اينكه خداى سبحان ايشان را به جاده رشد انداخته ، و به همين جهت است كه ايمان را محبوبشان كرده و در دلهايشان زينت داده ، و كفر و فسوق و عصيان را از نظرشان انداخته ، پس بايد كه از اين معنا غفلت نكنند كه رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله وسلّم ) را دارند. كسى را دارند كه مؤ يد از ناحيه خداست . كسى را دارند كه از ناحيه پروردگارش بينه اى دارد كه هرگز جز به راه رشد نمى برد، و به سوى چاه و گمراهى نمى كشاند، پس بايد او را اطاعت كنند، و هر چه او اراده مى كند اراده كنند، و هر چه او اختيار مى كند اختيار كنند، و اصرار نورزند كه آن جناب ايشان را در آراء و اهوائشان اطاعت كند، چون اگر او ايشان را در بسيارى از امور اطاعت كند، هلاك مى شوند، و به تعب مى افتند. | ||
