۱۶٬۳۳۸
ویرایش
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
<span id='link441'><span> | <span id='link441'><span> | ||
==اوصاف تكذيب كنندگان دين | ==اوصاف تكذيب كنندگان دين == | ||
فَذَلِك الَّذِى يَدُعُّ الْيَتِيمَ | «'''فَذَلِك الَّذِى يَدُعُّ الْيَتِيمَ'''»: | ||
وَ لا | كلمۀ «'''دع'''»، به معناى رد كردن به زور و به جفا است، و حرف «'''فاء'''» در كلمه «'''فذلك '''»، براى توهم معناى شرط است، و تقدير كلام: «'''أرأيت الّذى يكذّب بالجزاء فعرفته بصفاته، فإن لم تعرفه، فذلك الّذى ...'''» است. | ||
بعضى از | يعنى: آيا آن كس را كه روز جزا را تكذيب مى كند، از راه صفاتى كه لازمه تكذيب است، شناختى؟ اگر نشناختى، پس بدان كه او، كسى است كه يتيم را به زور از درِ خانه خود مى راند، و او را جفا مى كند، و از عاقبت عمل زشتش نمى ترسد، و اگر روز جزا را انكار نمى داشت، چنين جرأتى را به خود نمى داد، و از عاقبت عمل خود مى ترسيد، و اگر مى ترسيد، به يتيم ترحم مى نمود. | ||
«'''وَ لا يحُضّ عَلى طعَامِ الْمِسكِينِ'''»: | |||
كلمۀ «'''حض '''»، به معناى تحريك و تشويق است و در كلام، مضافى حذف شده، تقديرش «'''و لا يحضّ على إطعام طعام المسكين'''» است. يعنى مردم را به إطعام طعام مسكين تشويق نمى كند. | |||
بعضى از مفسّران گفته اند: اگر تعبير به طعام كرد، نه به إطعام؛ براى اين بود كه اشاره كرده باشد به اين كه «مسكين»، گويا مالك زكات و صدقه است و احتياج ندارد به اين كه كسى به او إطعام كند. وقتى طعام را كه حق خود اوست، به او بدهند، او خودش مى خورد. همچنان كه در جاى ديگر فرموده: «'''و فى أموالهم حقّ للسائل و المحروم'''». | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۳۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۶۳۴ </center> | ||
بعضى ديگر گفته اند: طعام در | بعضى ديگر گفته اند: طعام در آيه، به معناى إطعام است. و اگر تعبير به تشويق به طعام كرد، و نه به خود عمل (اطعام)، براى اين بود كه حضّ، هم شامل تشويق عملى يعنى خود عمل اطعام مى شود و هم، شامل تشويق زبانى. | ||
فَوَيْلٌ لِّلْمُصلِّينَ الَّذِينَ هُمْ عَن صلاتهِمْ ساهُونَ | |||
يعنى | «'''فَوَيْلٌ لِّلْمُصلِّينَ الَّذِينَ هُمْ عَن صلاتهِمْ ساهُونَ'''» | ||
در آيه | |||
الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ | يعنى: آن هايى كه از نمازشان غافلند، اهتمامى به امر نماز ندارند، و از فوت شدنش باكى ندارند. چه اين كه به كلّى فوت شود و چه اين كه بعضى از اوقات فوت گردد؛ و چه اين كه وقت فضيلتش از دست برود و چه اين كه اركان و شرايطش و احكام و مسائلش را ندانسته، نمازى باطل بخوانند. | ||
كسانى كه عبادت را در انظار مردم انجام مى دهند، (و يا در انظار بهتر و | |||
وَ يَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ | در آيه شريفه، تكذيب گر روزِ جزا به چنين نمازگزارانى تطبيق شده، چون حرف «'''فاء'''» - كه بر سر جمله آمده - مى فهماند جملۀ مزبور، نتيجه تكذيب روز جزاست و مى رساند چنين نمازگزارانى، خالى از نفاق نيستند. چون تكذيب روز جزا، تنها به اين نيست كه به كلّى آن را منكر شود؛ كسى هم كه تظاهر به ايمان مى كند و نماز مسلمانان را مى خواند، اما طورى مى خواند كه عملا نشان مى دهد باكى از روز جزا ندارد، او نيز روز جزا را تكذيب كرده. | ||
بحث | «'''الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ'''»: | ||
كسانى كه عبادت را در انظار مردم انجام مى دهند، (و يا در انظار بهتر و غليظ تر انجام مى دهند)؛ اين گونه افراد شكارچيانى هستند كه با زبان شكار حرف مى زنند، تا شكار به دامشان بيفتد، (در بين مسلمانان، خود را مسلمان تر از آنان جلوه مى دهند، و معلوم است اگر در بين اهل ملتى ديگر قرار بگيرند، چهرۀ آن مردم را به خود مى گيرند). | |||
«'''وَ يَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ'''»: | |||
كلمۀ «'''ماعون'''»، به معناى هر عملى و هر چيزى است كه به شخصى محتاج داده شود، و حاجتى از حوائج زندگى او را بر آورد. مانند قرض و هديه و عاريه و امثال آن. تفسيرهاى متفرق ديگرى هم كه براى اين كلمه كرده اند، به همين معنايى كه ما كرديم، بر مى گردد. | |||
* «'''بحث روایى'''»: | |||
<span id='link442'><span> | <span id='link442'><span> | ||
==(چند روايت درباره مفاد آيات گذشته از جمله :سهل انگارى درباره نماز و مراد از منع «'''== | ==(چند روايت درباره مفاد آيات گذشته از جمله :سهل انگارى درباره نماز و مراد از منع «'''== | ||
ماعون '''» | ماعون '''» |
ویرایش