روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۷۲۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْفَرَائِضِ وَ الْمَوَارِيث

و روي زرعه عن سماعه قال :

سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ ضَرَبَ اِبْنَتَهُ وَ هِيَ حُبْلَى فَأَسْقَطَتْ سِقْطاً مَيِّتاً فَاسْتَعْدَى زَوْجُ اَلْمَرْأَةِ عَلَيْهِ فَقَالَتِ اَلْمَرْأَةُ لِزَوْجِهَا إِنْ كَانَ لِهَذَا اَلسِّقْطِ دِيَةٌ وَ لِي فِيهِ مِيرَاثٌ فَإِنَّ مِيرَاثِي فِيهِ لِأَبِي قَالَ يَجُوزُ لِأَبِيهَا مَا وَهَبَتْ لَهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۲۶

و زرعه از سماعة روايت كرده است كه از آن حضرت پرسيدم مردى دختر حامله خود را چنان زده است كه فرزندش مرده سقط شده، پدر كودك شكايت كرده و دختر گفته است آنچه از ديه و ميراث طفل بمن ميرسد بپدرم بخشيدم؟ امام فرمود: براى پدر جايز است.