روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۳۰۲۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ صَلَاةِ الْعِيدَيْن

و قال ابو جعفر ع :

مَا مِنْ عِيدٍ لِلْمُسْلِمِينَ‏ أَضْحًى‏ وَ لاَ فِطْرٍ إِلاَّ وَ هُوَ يُجَدَّدُ فِيهِ‏ لآِلِ مُحَمَّدٍ حُزْنٌ قِيلَ وَ لِمَ ذَلِكَ قَالَ لِأَنَّهُمْ يَرَوْنَ حَقَّهُمْ فِي يَدِ غَيْرِهِمْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۲۰

امام باقر عليه السّلام فرمود: هيچ عيد قربان و عيد فطرى نمى‏آيد مگر اينكه در آن روز غم و اندوه براى آل محمّد تازه مى‏شود، پرسيدند: چرا چنين مى‏شود؟ آن حضرت فرمود: زيرا آل محمّد مى‏بينند كه حقشان در دست ديگران است. و نماز عيد فطر و عيد قربان دو ركعت است و قبل و بعد از آن دو، تا هنگام زوال نماز نافله‏اى نيست، و اين دو نماز خوانده نمى‏شود مگر با امام و به جماعت، و اگر كسى در نماز جماعت به امام نرسد ديگر نمازى ندارد و نماز او نماز نيست اگر بغير جماعت كند و قضاء آن هم بر او نيست، و با آن دو نماز أذان و اقامه نيست، أذان آن‏ها طلوع خورشيد است، امام شروع مى‏كند و يك تكبير (تكبير احرام) مى‏گويد، آنگاه حمد ميخواند و بعد سوره سبّح اسم ربّك الاعلى را ميخواند، سپس پنج تكبير ميگويد و در فاصله هر دو تكبير قنوت ميخواند، و با تكبير هفتم كه تكبير ركوع است‏ به ركوع ميرود و دو سجده ميكند، و چون براى ركعت دوم برخيزد باز تكبير ميگويد، و حمد ميخواند و سوره و الشمس و ضحيها را ميخواند آنگاه تكبير تمام كردن چهار تكبير (با تكبير قيام) را ميگويد، يعنى سه تكبير ديگر ميگويد كه با تكبير قيام رويهم چهار تكبير مى‏شود، بعد تكبير پنجم را ميگويد و به ركوع ميرود.