روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۴۵۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ وَصْفِ الصَّلَاةِ مِنْ فَاتِحَتِهَا إِلَى خَاتِمَتِهَا

و قد روي هشام بن الحكم عن ابي الحسن موسي بن جعفر ع :

لِذَلِكَ عِلَّةً أُخْرَى وَ هِيَ أَنَ‏ اَلنَّبِيَّ ص‏ لَمَّا أُسْرِيَ بِهِ‏ إِلَى اَلسَّمَاءِ قَطَعَ سَبْعَةَ حُجُبٍ فَكَبَّرَ عِنْدَ كُلِّ حِجَابٍ تَكْبِيرَةً فَأَوْصَلَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِذَلِكَ إِلَى مُنْتَهَى اَلْكَرَامَةِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۷۲

و هشام بن حكم از امام كاظم عليه السّلام (در خصوص علّت اينكه نماز را با هفت تكبير بايد افتتاح كرد) روايتى نقل كرده كه فرمود: هنگامى كه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بمعراج برده شد يا او را براى گردش به آسمان بردند هفت حجاب را درنورديد و نزديك هر پرده‏اى كه رسيد تكبيرى گفت، پس خداوند عزّ و جلّ‏ آن حضرت را بدين سبب به آخرين درجه كرامت رسانيد.