الواقعة ١: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۴۹
ترجمه
| سوره الواقعة | آیه ١ | الواقعة ٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«الْوَاقِعَةُ»: رخ دهنده. نام قیامت است. تعبیر از آغاز رستاخیز با فعل ماضی، به علت قطعیت و حتمیت آن است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
نکات آیه
۱ - قیامت، امرى قطعى و تردیدناپذیر (إذا وقعت الواقعة) علماى ادب در فرق میان «إذا» و «إن» شرطیه گفته اند: «إذا» در مورد امور یقینى و «إن» در مورد امور محتمل الوقوع به کار مى رود. هم چنین فعل شرط در «إذا» به صورت ماضى مى آید، تا دلالت کند که تحقق آن به قدرى قطعى است که گویا در زمانى پیش انجام یافته است.
۲ - «واقعه»، از نام هاى قیامت (إذا وقعت الواقعة) در آیه شریفه، کلمه «الواقعة» به صورت مطلق و بدون ذکر موصوف یا تقدیر آن آورده شده است. این گونه تعبیر نشان مى دهد که این واژه در قرآن عَلَم براى قیامت است; مانند واژه هاى دیگرى که به همین صورت ذکر شده اند (نظیر الحاقة، القارعة و القاشیة».
۳ - قیامت، رخدادى بس عظیم و بى مانند (إذا وقعت الواقعة) نام گذارى قیامت به «الواقعة» - با توجه به این که این کار نوعى اختصاص دادن لفظ به یک مسمّى است - بیانگر این حقیقت است که هر واقعه دیگرى در برابر آن، چیزى به حساب نمى آید و تنها قیامت است که باید آن را واقعه نامید. این بیان، حکایت از عظمتى دارد که واقعه هاى دیگر در مقابل آن، ناچیز است و در واقع، قیامت حادثه اى است که مانند ندارد.
موضوعات مرتبط
- قیامت: بى نظیرى قیامت ۳; حتمیت قیامت ۱; عظمت قیامت ۳; نامهاى قیامت۲; ویژگیهاى قیامت ۳
- واقعه :۲
