روایت:الکافی جلد ۱ ش ۵۶۳

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد و محمد بن الحسين عن محمد بن يحيي عن طلحه بن زيد عن ابي عبد الله ع قال قال :

إِنَّ اَلْأَئِمَّةَ فِي‏ كِتَابِ اَللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ إِمَامَانِ قَالَ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى وَ جَعَلْنََاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنََا لاَ بِأَمْرِ اَلنَّاسِ يُقَدِّمُونَ أَمْرَ اَللَّهِ قَبْلَ أَمْرِهِمْ وَ حُكْمَ اَللَّهِ قَبْلَ حُكْمِهِمْ قَالَ‏ وَ جَعَلْنََاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى‏ اَلنََّارِ يُقَدِّمُونَ أَمْرَهُمْ قَبْلَ أَمْرِ اَللَّهِ وَ حُكْمَهُمْ قَبْلَ حُكْمِ اَللَّهِ وَ يَأْخُذُونَ بِأَهْوَائِهِمْ خِلاَفَ‏ مَا فِي‏ كِتَابِ اَللَّهِ‏ عَزَّ وَ جَلَّ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۲, ۱۷۱

فرموده است (۴۱ سوره قصص): «و آنها را امامانى مقرر ساختيم كه مردم را به جانب آتش بخوانند» فرمان خود را بر فرمان خدا پيش دارند و حكم خود را بر حكم خدا مقدم شمارند و پيرو هوسهاى خود باشند بر خلاف آنچه در كتاب خدا است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۳۱۳

امام صادق عليه السلام فرمود: ائمه در كتاب خداى عز و جل دو دسته‏اند: ۱- خداى تبارك و تعالى فرمايد (۷۴- سوره ۲۱) «و آنها را امامانى قرار داديم كه بامر ما هدايت كنند» نه بامر مردم، امر خدا را بر امر مردم مقدم دارند و حكم خدا را پيش از حكم مردم دانند. ۲- و باز فرموده است (۴۱ سوره ۲۸) «آنها را امامانى قرار داديم كه بسوى دوزخ بخوانند» ايشان امر مردم را بر امر خدا مقدم دارند و حكم مردم را پيش از حكم خدا دانند و بر خلاف آنچه در كتاب خداى عز و جل است، طبق هوس خويش رفتار كنند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۷۰۱

محمد بن يحيى روايت كرده است، از احمد بن محمد و محمد بن حسين، از محمد بن يحيى، از طلحة بن زيد، از امام جعفر صادق عليه السلام كه گفت: آن حضرت فرمود كه:

«امامان در كتاب خداى عزّوجلّ دو قسم‏اند: خداى تبارك و تعالى فرموده است كه: «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا» «۲» كه هدايت كردن ايشان به امر ما است، نه به امر مردمان، و امر خدا را مقدّم مى‏دارند پيش از امر ايشان، و حكم خدا را پيش از حكم ايشان، و فرموده است كه: «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ» «۳»، يعنى: «و گردانيديم ايشان را امامانى كه مى‏خوانند مردم را به سوى آتش دوزخ». و ايشان امر خويش را مقدّم مى‏دارند پيش از امر خدا، و حكم خويش را پيش از حكم خدا، و به خواهش‏هاى خويش، خلاف آنچه را كه در كتاب خداى عزّوجلّ است، مى‏گيرند و به آن عمل مى‏كنند».                                                                     __________________________________________________

(۲). انبيا، ۷۳. (۳). قصص، ۴۱.