السجدة ١٨: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۴۰


ترجمه

آیا کسی که باایمان باشد همچون کسی است که فاسق است؟! نه، هرگز این دو برابر نیستند.

|پس آيا كسى كه مؤمن است مانند كسى است كه نافرمان است؟ برابر نيستند
آيا كسى كه مؤمن است، چون كسى است كه نافرمان است؟ يكسان نيستند.
آیا آن کس که ایمان آورده (حالش در قیامت) مانند کسی است که کافر بوده؟ هرگز یکسان نخواهند بود.
با این حال آیا کسانی که مؤمن اند مانند کسانی هستند که فاسق اند؟ [نه هرگز این دو گروه] مساوی و یکسان نیستند.
آيا آن كس كه ايمان آورده همانند كسى است كه عصيان مى‌ورزد؟ نه، برابر نيستند.
آیا کسی که مؤمن است همانند کسی است که فاسق است؟ [هرگز] برابر نیستند
آيا كسى كه مؤمن است همچون كسى است كه از فرمان [خداى‌] بيرون رفته؟ هرگز برابر نيستند.
آیا کسی که مؤمن بوده است، همچون کسی است که فاسق بوده است؟! (نه، هرگز! این دو) برابر نیستند.
آیا پس کسی که مؤمن بوده، چون کسی است که نافرمان بوده‌؟ (نه! اینان) یکسان نیستند.
پس آیا آنکه مؤمن است مانند آنی است که نابفرمان است نیستند یکسان‌


السجدة ١٧ آیه ١٨ السجدة ١٩
سوره : سوره السجدة
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فَاسِقاً»: خارج از دین خدا. کافر. «لا یَسْتَوُونَ»: برابر و یکسان نیستند. چون مراد از (مَنْ) دسته و گروه است، این فعل به صورت صیغه جمع آورده شده است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - برابر نبودن مؤمن و فاسق، در نظام پاداش الهى، امرى بدیهى و خدشه ناپذیر است. (أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا لایستوون) همزه «أفمن...» استفهام انکارى است و «لایستوون» نیز بر آن تأکید بیشترى مى کند. گفتنى است: «کاف» در «کمن» تشبیه در جزا است و به قرینه آیات سابق و آیات بعدى (۱۹ و ۲۰)، مراد از نفى تساوى، مى تواند عدم تساوى در پاداش و جزا باشد.

۲ - فرجام ناگوار کافران و عاقبت نیکوى مؤمنان، علامت برابر نبودن آنان با یکدیگر است. (فذوقوا بما نسیتم لقاء یومکم ... فلاتعلم نفس ما أُخفى لهم ... أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا) «فاء» در «أفمن» تفریع بر آیات سابق است که در آنها از کافران و مؤمنان و فرجام و عاقبتشان سخن گفته شده است.

۳ - ایمان و فسق دنیوى، ملاک پاداش و کیفر اخروى است. (أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا لایستوون)

۴ - خروج از ایمان، فسق است. (أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا) به قرینه مقابله «مؤمناً» با «فاسقاً» مراد از «فاسقاً» کسانى اند که ایمان ندارند.

۵ - کافران، مردمانى فاسق و تبه کارند. (أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا) به قرینه مقابله «مؤمناً» و «فاسقاً» و به قرینه آیات پیش که در آنها، مردم به دو دسته کافر و مؤمن تقسیم شده اند، مراد از «فاسقاً» مى تواند کافران باشد. بنابراین، اطلاق «فاسق» بر کافر به خاطر فسق و تبه کارى او است.

۶ - مجرمان، مردمانى فاسق و تبه کارند. (المجرمون ... أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا)

۷ - نزد خدا، ملاک محورى در ارزشگذارى، ایمان است. (أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا)

۸ - فرجام و عاقبت هر امرى، ملاک تعیین کننده در ارزیابى درستى و یا نادرستى آن است. (أفمن کان مؤمنًا کمن کان فاسقًا) به قرینه این که آیات قبل و بعد این آیه، درباره فرجام مؤمنان و فاسقان است، احتمال قوى دارد که نفى تساوى آنان، از جهت عاقبت شان باشد. بنابراین، ملاک ارزیابى و داورى درباره عدم تساوى دو گروه یاد شده، توجه به فرجام آنها است و این نشان مى دهد که عاقبت، در ارزیابى نقش اساسى دارد.

موضوعات مرتبط

  • ارزشگذارى: ملاک ارزشگذارى ۷، ۸
  • ایمان: اهمیت ایمان ۳، ۷; خروج از ایمان ۴
  • پاداش: ملاک پاداش ۳
  • عمل: اهمیت فرجام عمل ۸; ملاک صحت عمل ۸
  • فاسقان :۵، ۶ کیفر فاسقان ۵، ۶ ۱
  • فسق: اهمیت فسق ۳; موارد فسق ۴
  • کافران: فرجام شوم کافران ۲; فسق کافران ۵
  • کیفر: ملاک کیفر ۳
  • گناهکاران: فسق گناهکاران ۶
  • مؤمنان: پاداش مؤمنان ۱; تفاوت مؤمنان با فاسقان ۱، ۲; حسن فرجام مؤمنان ۲
  • نظام جزایى :۱، ۳

منابع