البلد ١٠: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و رهبریش کردیم بدان دو پشته | |-|معزی=و رهبریش کردیم بدان دو پشته | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره البلد | نزول = | {{آيه | سوره = سوره البلد | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::10|١٠]] | قبلی = البلد ٩ | بعدی = البلد ١١ | کلمه = [[تعداد کلمات::3|٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«النَّجْدَیْنِ»: دو راه واضح و آشکار. مراد راه خیر و شرّ است که کاملاً برای عقل انسان نمایان است (نگا: انسان / شمس / . دو برجستگی. مراد دو پستان است (نگا: قاموس، زادالّمسیر). | «النَّجْدَیْنِ»: دو راه واضح و آشکار. مراد راه خیر و شرّ است که کاملاً برای عقل انسان نمایان است (نگا: انسان / شمس / . دو برجستگی. مراد دو پستان است (نگا: قاموس، زادالّمسیر). |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۶
ترجمه
البلد ٩ | آیه ١٠ | البلد ١١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«النَّجْدَیْنِ»: دو راه واضح و آشکار. مراد راه خیر و شرّ است که کاملاً برای عقل انسان نمایان است (نگا: انسان / شمس / . دو برجستگی. مراد دو پستان است (نگا: قاموس، زادالّمسیر).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ (۱) إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا... (۱) إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ... (۰) إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا... (۱)
تفسیر
- آيات ۱ - ۲۰، سوره بلد
- حقيقتى درباره خلقت انسان كه سوره مباركه بلد بيان مى كند صفحه
- سه وحه در معناى آيه : ((و انت حلّ بهذا البلد))
- بيان اينكه سوگند ((و والد و ما ولد)) سوگند به ابراهيم واسمعيل (عليهما السّلام ) است
- چند قول ديگر درباره مراد از ((والد و ما ولد))
- خلقت انسان در ((كبد)) و آميخته بودن حيات او با رنج و خستگى
- حكايت منت گذارى كسى كه مقدارى از مال خود را انفاق نموده ، مى گويد:مال هنگفتى را تلف كردم
- رد و انكار لازمه سخن كسى كه انفاق از مال بر او گران آمده گفت : ((اهلكت مالا لبدا))
- معناى ((عقبه )) و وجه تفسير آن به ((فك رقبه )) و ((اطعام در روز قحطى ))
- رواياتى درباره قسم به شهر مكه ، مراد از (( والد و ما ولد))
- رواياتى در ذيل ((هديناه النجدين )) و درباره اطعام مسكين و آزاد كردن برده
نکات آیه
۱ - خداوند، راه هاى نیک و بد را به انسان ها شناسانده است. (و هدینه النجدین) «نَجْد» به معناى راه آشکارى است که در ارتفاع باشد.(قاموس)
۲ - راه نیک و بد، هر دو برجسته و آشکار و پیمودن هر یک، داراى دشوارى هایى خاص است. (و هدینه النجدین) قرار داشتن راه خیر و شر در ارتفاعات، کنایه از آشکار بودن آن براى همگان و نیز صعب العبور بودن آن است. دشوارى راه خیر، ممکن است به لحاظ ویژگى هاى خود آن و دشوارى راه شرّ به لحاظ عواقب آن باشد.
۳ - خداوند، به راه خیر و شرّ و رهروان هر یک، آگاه است. (و هدینه النجدین) اسناد هدایت به خداوند در «هدینا» - با توجّه به «أیحسب أن لم یره أحد» در آیات پیشین - بیانگر آن است که چون خداوند راه خیر و شرّ را به دیگران شناسانده است; پس خود به آن آگاه است و رهروان آنان بر او مشتبه نمى شوند تا مدعیان حقیقىِ انفاق را، از غیر آنهاتشخیص ندهد.
۴ - آگاهى دقیق خداوند از راه هاى خیر و شرّ، دلیل مخفى نبودن اهداف مدعیان انفاق، بر او است. (یقول أهلکت مالاً ... و هدینه النجدین)
۵ - انسان، موجودى مختار و توانا بر حرکت در راه خیر یا شر و داراى ابزار لازم آن (ألم نجعل له ... و هدینه النجدین) بیان برخوردارى انسان از چشم و زبان - پیش از اشاره به آشناسازى او با راه هاى خیر و شرّ - به منظور اتمام حجت بر او است که براى شناخت راه صحیح و انتخاب آن، ابزار لازم در اختیار او نهاده شده است.
۶ - شناخت راه هاى نیک و بد، نعمتى الهى و غفلت از آن، شگفت آور و ملامت بار است. (ألم نجعل ... و هدینه النجدین)
روایات و احادیث
۷ - «عن حمزة بن محمّد عن أبى عبداللّه(ع) قال: سألته عن قول اللّه عزّوجلّ «و هدیناه النجدین» قال: نجد الخیر و الشرّ;[۱] حمزة بن محمد گوید: از امام صادق(ع) درباره سخن خداوند عزّوجلّ «و هدیناه النجدین» سؤال کرد، فرمود: مراد راه خیر و شرّ است».
موضوعات مرتبط
- آزادى: آزادى انتخاب ۵
- انسان: اختیار انسان ۵
- انفاق: اهداف مدعیان انفاق ۴
- بدى: تعلیم بدى ۱; سختى بدى ۲; وضوح بدى ۲
- خدا: احاطه علمى خدا ۴; تعالیم خدا ۱; دلایل علم غیب خدا ۴; دلایل نظارت خدا ۴; نعمتهاى خدا ۶; وسعت علم خدا ۳
- خیر: انتخاب خیر ۵; راه خیر ۳، ۷
- شر: انتخاب شر ۵; راه شر ۳، ۷
- صالحان :۳
- غفلت: سرزنش غفلت از نعمتهاى خدا ۶; شگفتى غفلت از نعمتهاى خدا ۶
- مفسدان :۳
- نعمت: نعمت شناخت بدى ۶; نعمت شناخت نیکى ۶
- نیکى: تعلیم نیکى ۱; سختى نیکى ۲; وضوح نیکى ۲
منابع
- ↑ کافى، ج ۱، ص ۱۶۳، ح ۴; نورالثقلین، ج ۵، ص ۵۸۱- ، ح ۱۵.