طه ١٦: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=پس بازنداردت از آن آنکه ایمان نیاورد بدان و پیروی کند هوس خویش را تا نابود شوی‌
|-|معزی=پس بازنداردت از آن آنکه ایمان نیاورد بدان و پیروی کند هوس خویش را تا نابود شوی‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره طه | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::16|١٦]] | قبلی = طه ١٥ | بعدی = طه ١٧  | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره طه | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::16|١٦]] | قبلی = طه ١٥ | بعدی = طه ١٧  | کلمه = [[تعداد کلمات::11|١١]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«فَلا یَصُدَّنَّکَ»: باید که تو را باز ندارد. تو را غافل و دور از آن نکند. «عَنْها»: از آن. مرجع ضمیر (ها) واژه (السَّاعَةَ) است. «تَرْدی»: هلاک شوی. این فعل می‌تواند مضارع منصوب و جواب نهی باشد. یا مضارع مرفوع، و جمله فعل و فاعل خبر مبتدای محذوف بوده و تقدیر چنین باشد: فَأََنتَ تَرْدی به سبب ذلِکَ.
«فَلا یَصُدَّنَّکَ»: باید که تو را باز ندارد. تو را غافل و دور از آن نکند. «عَنْها»: از آن. مرجع ضمیر (ها) واژه (السَّاعَةَ) است. «تَرْدی»: هلاک شوی. این فعل می‌تواند مضارع منصوب و جواب نهی باشد. یا مضارع مرفوع، و جمله فعل و فاعل خبر مبتدای محذوف بوده و تقدیر چنین باشد: فَأََنتَ تَرْدی به سبب ذلِکَ.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۳


ترجمه

پس مبادا کسی که به آن ایمان ندارد و از هوسهای خویش پیروی می‌کند، تو را از آن بازدارد؛ که هلاک خواهی شد!

|پس هرگز نبايد كسى كه به آن ايمان ندارد و از هواى خويش پيروى كرده، تو را از [ايمان به‌] آن باز دارد كه هلاك بشوى
پس هرگز نبايد كسى كه به آن ايمان ندارد و از هوس خويش پيروى كرده است، تو را از [ايمان به‌] آن باز دارد، كه هلاك خواهى شد.
پس زنهار مردمی که به قیامت ایمان ندارند و پیرو هوای نفسند تو را از یاد آن (روز هولناک) بازندارند و غافل نکنند و گرنه هلاک خواهی شد.
پس مبادا آنکه از هوای نفسش پیروی کرده و [به این سبب] به قیامت ایمان ندارد، تو را [از توجه به آن] باز دارد که هلاک می شوی.
آن كس كه به آن ايمان ندارد و پيرو هواى خويش است، تو را از آن رويگردان نكند، تا به هلاكت افتى.
مبادا کسی که به آن ایمان ندارد و از هوی و هوس خویش پیروی می‌کند، تو را از آن باز دارد و به هلاکت افتی‌
پس آن كس كه بدان ايمان نمى‌آورد و پيرو هواى خويش است تو را از آن نگرداند كه هلاك مى‌شوى.
(ای موسی!) نباید تو را از (ایمان به قیامت و آمادگی برای) آن باز دارد کسی که بدان باور نداشته و از هوا و هوس خویش پیروی می‌نماید، که هلاک خواهی شد.
«پس هرگز نکند کسی که به آن ایمان ندارد و از هوس خویش پیروی کرده است، تو را از (ایمان به) آن باز دارد، پس سقوط کنی.»
پس بازنداردت از آن آنکه ایمان نیاورد بدان و پیروی کند هوس خویش را تا نابود شوی‌


طه ١٥ آیه ١٦ طه ١٧
سوره : سوره طه
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فَلا یَصُدَّنَّکَ»: باید که تو را باز ندارد. تو را غافل و دور از آن نکند. «عَنْها»: از آن. مرجع ضمیر (ها) واژه (السَّاعَةَ) است. «تَرْدی»: هلاک شوی. این فعل می‌تواند مضارع منصوب و جواب نهی باشد. یا مضارع مرفوع، و جمله فعل و فاعل خبر مبتدای محذوف بوده و تقدیر چنین باشد: فَأََنتَ تَرْدی به سبب ذلِکَ.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - خداوند در وادى طوى، خطر منکران قیامت را در بازداشتن موسى(ع) از توجه به قیامت، به او گوشزد کرد و او را از فریب کارى آنان برحذر داشت. (فاعبدنى ... فلایصدّنک عنها من لایؤمن بها) ضمیرهاى «عنها» و «بها» به «الساعة» (در آیه قبل) برمى گردد.

۲ - باید کافران را از طمع در ایمان مردم مأیوس کرد و زمینه هاى موفقیت کافران در فریب مؤمنان را از بین برد. (فلایصدّنک عنها من لایؤمن بها ) چنان که مفسران گفته اند: نهى «لایصدّنک» گرچه ظاهراً متوجه کافران است، ولى در حقیقت نهى از ایجاد سبب است; یعنى تو اى موسى - و دیگر مؤمنان - نباید به گونه اى عمل کنید که کافران بتوانند شما را از ایمان بازدارند.

۳ - لزوم حراست از دین و آیین الهى در برابر شبهه افکنى ها و فشارهاى کافران (فلایصدّنک عنها من لایؤمن بها)

۴ - رهایى پیامبران از فریب ها و وسوسه هاى کافران، در پرتو تذکرات و رهنمودهاى خداوند است. (فلایصدّنک عنها من لایؤمن بها)

۵ - کافران به آیین و برنامه هاى الهى، درصدد بازداشتن مردم از گرایش به دین و عمل به آن هستند. * (فاعبدنى ... فلایصدّنک عنها من لایؤمن بها) مرجع ضمیر «عنها» و «بها» ممکن است تمامى تعالیم و رهنمودهاى آموخته شده به موسى(ع) در وادى طوى (توحید، لزوم عبادت و نماز، معاد و کیفر و پاداش الهى) باشد.

۶ - پیروى از هواها و امیال نفسانى، در پى دارنده کفر و بى ایمانى به قیامت است. (من لایؤمن بها واتبع هویه) «اتّبع» ماضى است و عطف بر «لایؤمن» که مضارع است; عطف گرفته شده تا بانگر علت آن باشد و دلالت کند که پیروى از هوس ها که در زمان قبل انجام گرفته است، سبب بى ایمان در زمان بعد خواهد شد.

۷ - هواهاى نفسانى، ریشه اشکال تراشى در عقیده به معاد و مجازات هاى الهى در آخرت است. (فلایصدّنک عنها من ... اتبع هویه)

۸ - ایمان به قیامت و جزاى اعمال، داراى اهمیت و جایگاهى ویژه درعقیده دینى است. (الساعة ءاتیة ... فلایصدّنک عنها)

۹ - تباهى و هلاکت، فرجام بى توجهى به آخرت و بى اعتنایى به جزاى اعمال است. (فلایصدّنک عنها ... فتردى) «تردى» از «ردى» به معناى هلاکت مشتق است و پى آمد شبهه افکنى هاى منکران معاد را بیان مى کند.

۱۰ - پیروى از هواى نفس، عامل تباهى و هلاکت است. (فلایصدّنک عنها من ... اتبع هویه فتردى) آیه، کسانى را که از هواپرستان فریب خورده اند، هلاک شده مى داند; قهراً هواپرستان، خود نیز چنین سرنوشتى خواهند داشت.

موضوعات مرتبط

  • انبیا: منشأ نجات انبیا ۴
  • ایمان: اهمیت ایمان به قیامت ۸
  • خدا: انذارهاى خدا ۱; اهمیت توصیه هاى خدا ۴
  • دین: آسیب شناسى دینى ۵، ۶; اصول دین ۸; محافظت از دین ۳
  • غفلت: خطر غفلت از قیامت ۱; فرجام غفلت از آخرت ۹; فرجام غفلت از پاداش عمل ۹; فرجام غفلت از کیفر عمل ۹
  • قیامت: مکر مکذبان قیامت ۱
  • کافران: اهمیت یأس کافران ۲; دشمنى کافران ۵; دین ستیزى کافران ۵ ; شبهه افکنى کافران ۳; ممانعت از مکر کافران ۲; نجات از مکر کافران ۴
  • کفر: زمینه کفر به قیامت ۶
  • گرایشها: ممانعت از گرایش به دین ۵
  • معاد: منشأ شبهات معاد ۷
  • موسى(ع): قصه موسى(ع) ۱; وحى به موسى(ع) ۱; هشدار به موسى(ع) ۱
  • هلاکت: عوامل هلاکت ۹، ۱۰
  • هواپرستى: آثار هواپرستى ۶، ۷، ۱۰

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=طه_١٦&oldid=111318»