۱۴٬۴۱۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۳ بخش۲۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معناى «جهر» و إخفات»، و امر به اعتدال در قرائت نماز
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
==معناى «جهر» و إخفات»، و امر به اعتدال در قرائت نماز== | ==معناى «جهر» و إخفات»، و امر به اعتدال در قرائت نماز== | ||
«'''وَ لا تَجْهَرْ بِصَلاتِك وَ لَا تُخَافِت بهَا وَ ابْتَغ بَينَ ذَلِك سَبِيلاً'''»: | |||
((جهر(( و((اخفات (( دوصفت متقابل همند كه صداها را با آندو توصيف مى كنند، وچه بسا در وسط آن دو صفت ديگرى را هم معتبر بشمارند كه نسبت به جهر اخفات باشد ونسبت به اخفات جهر باشد، (مانند آب ملايم كه نسبت به آب داغ خنك ونسبت به آب يخ داغ است ) ودر اين صورت جهر به معناى مبالغه در بلند كردن آواز واخفات به معناى مبالغه در آهسته سخن گفتن وحد وسط آندومعتدل حرف زدن مى شود. | ((جهر(( و((اخفات (( دوصفت متقابل همند كه صداها را با آندو توصيف مى كنند، وچه بسا در وسط آن دو صفت ديگرى را هم معتبر بشمارند كه نسبت به جهر اخفات باشد ونسبت به اخفات جهر باشد، (مانند آب ملايم كه نسبت به آب داغ خنك ونسبت به آب يخ داغ است ) ودر اين صورت جهر به معناى مبالغه در بلند كردن آواز واخفات به معناى مبالغه در آهسته سخن گفتن وحد وسط آندومعتدل حرف زدن مى شود. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۹: | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۳ صفحه : ۳۱۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۳ صفحه : ۳۱۳ </center> | ||
<span id='link206'><span> | <span id='link206'><span> | ||
==نفى فرزند، ولى و شريك داشتن خداى تعالى == | ==نفى فرزند، ولى و شريك داشتن خداى تعالى == | ||
بعد از آنكه اين نكته را به ايشان خاطر نشان كردى ، خدا را حمد وثنا كن ، به حمد وثنائى كه از آثار ملكيت على الاطلاق اوباشد، چرا كه هيچ چيز مانند اودر ذات ويا در صفات نيست ، تا بتواند آنطور كه وثنيت دوگانه پرستان واهل كتاب از نصارى ويهود وقدماى مجوس ، در باره ملائكه وجن ويا مسيح ويا عزير ويا احبار خود پنداشته اند، فرزند اوباشد، ويا آنطور كه دوگانه پرستان وثنى ها وستاره پرستان وشيطان پرستان پنداشته اند، بدون اشتقاق وپدر فرزندى شريك اوباشد، ويا آنكه علاوه بر شريك بودن ، ما فوق اوهم باشند و نسبت به خدا ولايت داشته ، آنچه كه خدا از اصلاحش عاجز بماند، آنها به خاطر قدرت بيشترى كه نسبت به خدا دارند وبر حق تعالى غلبه دارند، اصلاح كنند. | بعد از آنكه اين نكته را به ايشان خاطر نشان كردى ، خدا را حمد وثنا كن ، به حمد وثنائى كه از آثار ملكيت على الاطلاق اوباشد، چرا كه هيچ چيز مانند اودر ذات ويا در صفات نيست ، تا بتواند آنطور كه وثنيت دوگانه پرستان واهل كتاب از نصارى ويهود وقدماى مجوس ، در باره ملائكه وجن ويا مسيح ويا عزير ويا احبار خود پنداشته اند، فرزند اوباشد، ويا آنطور كه دوگانه پرستان وثنى ها وستاره پرستان وشيطان پرستان پنداشته اند، بدون اشتقاق وپدر فرزندى شريك اوباشد، ويا آنكه علاوه بر شريك بودن ، ما فوق اوهم باشند و نسبت به خدا ولايت داشته ، آنچه كه خدا از اصلاحش عاجز بماند، آنها به خاطر قدرت بيشترى كه نسبت به خدا دارند وبر حق تعالى غلبه دارند، اصلاح كنند. | ||
