۱۴٬۴۵۴
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۳۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←بحث روايتى
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
==بحث روايتى== | ==بحث روايتى== | ||
در الدر المنثور است كه ابن ابى | در الدر المنثور است كه ابن ابى حاتم، از مجاهد روايت كرده كه: عربى بيابانى، نزد رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» آمده، از او درخواستى كرد. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۴۷۱ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۴۷۱ </center> | ||
حضرت اين آيه را برايش خواند: | حضرت اين آيه را برايش خواند: «وَ اللهُ جَعَلَ لَكُم مِن بُيُوتِكُم سَكَناً». اعرابى گفت: بله. | ||
در تفسير | |||
حضرت خواندند: «وَ جَعَلَ لَكُم مِن جُلُودِ الأنعَامِ بُيُوتاً تَستَخِفُّونَهَا». اعرابى گفت: آرى. | |||
و در تفسير | |||
و در تفسير | آنگاه همچنان مى خواندند و او مى گفت: آرى، تا رسيدند به اين جمله: «كَذَلِكَ يُتِمُ نِعمَتَهُ عَلَيكُم لَعَلَّكُم تُسلِمُونَ». اعرابى اين را كه شنيد، پشت كرد و رفت. لذا دنبال آن، اين آيه نازل شد: «يَعرِفُونَ نِعمَةَ اللهِ ثُمَّ يُنكِرُونَهَا وَ أكثَرُهُمُ الكَافِرُونَ». | ||
و در الدر المنثور است كه عبد بن حميد و ابن جرير و ابن منذر و ابن ابى | در تفسير برهان، از ابن شهرآشوب، از امام باقر «عليه السلام» روايت كرده كه در ذيل جملۀ «يَعرِفُونَ نِعمَةَ اللهِ ثُمَّ يُنكِرُونَهَا...» فرمود: مقصود اين است كه نعمت ولايت على را به ايشان شناسانيد و به ولايتش دستورشان داد، ولى ايشان بعد از وفات او، آن را انكار كردند. | ||
مؤلف: اين روايت، از باب تطبيق مصداق بر كلى است. مى خواهد بفرمايد: ولايت على هم، يكى از نعمت هاى خداست، كه بعد از شناختن، انكار كردند. | |||
و در تفسير عياشى، از جعفر بن احمد، از تركى نيشابورى، از على بن جعفر بن محمّد، از برادرش موسى بن جعفر «عليه السلام» روايت كرده كه از آن جناب، از اين آيه سؤال شد: «يَعرِفُونَ نِعمَةَ اللهِ...». فرمود: آن نعمت را شناختند و سپس انكارش كردند. | |||
و در تفسير قمى، در ذيل آيه «وَ يَومَ نَبعَثُ فِى كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيداً عَلَيهِم مِن أنفُسِهِم»، از امام صادق «عليه السلام» روايت كرده كه فرموده: براى هر عصر و امتى، شهيدى است و هر امتى، با امامش محشور مى شود. | |||
مؤلف : ذيل كلام امام، همان مضمون آيه «يَومَ نَدعُوا كُلَّ أُنَاسٍ بِإمَامِهِم» است. | |||
و در الدر المنثور است كه عبد بن حميد و ابن جرير و ابن منذر و ابن ابى حاتم، از قتاده نقل كرده اند كه گفت: خداى تعالى فرموده: «وَ جِئنَا بِكَ شَهِيداً عَلَى هَؤُلَاء»، و براى ما نقل كرده اند كه هر وقت رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم»، اين آيه را تلاوت مى فرمود، چشمانش اشك ريخت. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۴۷۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۴۷۲ </center> | ||
مؤلف: از اين قبيل روايات در باب شهادت، در روز قيامت بسيار زياد است، و ما بعضى از آن ها را، در ذيل آيه «وَ كَذَلِكَ جَعَلنَاكُم أُمّةً وَسَطاً»، و بعضى ديگرش را در ذيل آيه «وَ جِئنَا بِكَ عَلَى هَؤُلَاءِ شَهِيداً»، و آيه «وَ يَومَ القِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيهِم شَهِيداً» ايراد نموديم. | |||
و در الدر المنثور است كه ابن مردويه ، و خطيب در كتاب تالى التلخيص از براء روايت كرده اند كه گفت شخصى از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) از آيه «'''زدناهم عذابا فوق العذاب '''» پرسش نمود، فرمود: عقرب هايى است نظير درخت خرماى بلند كه ايشان را در جهنم مى گزند. | و در الدر المنثور است كه ابن مردويه ، و خطيب در كتاب تالى التلخيص از براء روايت كرده اند كه گفت شخصى از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) از آيه «'''زدناهم عذابا فوق العذاب '''» پرسش نمود، فرمود: عقرب هايى است نظير درخت خرماى بلند كه ايشان را در جهنم مى گزند. | ||
چند روايت در ذيل جمله : «'''تبيانا لكل شى ء'''» | چند روايت در ذيل جمله : «'''تبيانا لكل شى ء'''» | ||
و در كافى به سند خود از عبد الاعلى بن اعين روايت كرده كه گفت : من از امام صادق (عليه السلام ) شنيدم كه مى فرمود: ما متولد شده از رسول خدائيم و در همان حال تولد كتاب خدا را مى دانيم ، و در آن كتاب است آغاز خلقت و آنچه كه تا روز قيامت خواهد شد، و در آن خبر آسمان و زمين است ، خبر بهشت و خبر آتش است ، و خبر آنچه تاكنون شده و آنچه كه خواهد شد، همه در آن است و من همه را مى دانم ، همانطور كه كف دست خودم را مى بينم ، زيرا خداى تعالى فرموده : در آن كتاب تبيان هر چيزى هست . | |||
و در كافى به سند خود از عبد الاعلى بن اعين روايت كرده كه گفت : من از امام صادق (عليه السلام ) شنيدم كه مى فرمود: ما متولد شده از رسول خدائيم و در همان حال تولد كتاب خدا را مى دانيم ، و در آن كتاب است آغاز خلقت و آنچه كه تا روز قيامت خواهد شد، و در آن خبر آسمان و زمين است ، خبر بهشت و خبر آتش است ، و خبر آنچه تاكنون شده و آنچه كه خواهد شد، همه در آن است و من همه را مى دانم ، همانطور كه كف دست خودم را مى بينم ، زيرا خداى تعالى فرموده : در آن كتاب تبيان هر چيزى هست. | |||
مؤ لف : آيه شريفه در اين روايت نقل به معنا شده است . | مؤ لف : آيه شريفه در اين روايت نقل به معنا شده است . | ||
و در تفسير عياشى از منصور از حماد لحام روايت كرده كه گفت : امام صادق (عليه السلام ) فرمود: ما مى دانيم آنچه كه در آسمانها است ، و مى دانيم آنچه كه در زمين است ، و آنچه كه در بهشت و آنچه كه در آتش است ، و آنچه كه ما بين آن است حماد مى گويد: من بهت زده به آن حضرت نگاه مى كردم فرمود: اى حماد اين خود در كتاب خداى تعالى است . آنگاه اين آيه را تلاوت نمود: «'''و يوم نبعث فى كل امة شهيدا عليهم من انفسهم و جئنا بك شهيدا على هؤ لاء و نزلنا عليك الكتاب تبيانا لكل شى ء و هدى و رحمة و بشرى للمسلمين '''» آنچه گفتيم همه در كتابى است كه تبيان هر چيز است . | |||
و در تفسير عياشى از منصور از حماد لحام روايت كرده كه گفت : امام صادق (عليه السلام ) فرمود: ما مى دانيم آنچه كه در آسمانها است ، و مى دانيم آنچه كه در زمين است ، و آنچه كه در بهشت و آنچه كه در آتش است ، و آنچه كه ما بين آن است حماد مى گويد: من بهت زده به آن حضرت نگاه مى كردم فرمود: | |||
اى حماد اين خود در كتاب خداى تعالى است . آنگاه اين آيه را تلاوت نمود: «'''و يوم نبعث فى كل امة شهيدا عليهم من انفسهم و جئنا بك شهيدا على هؤ لاء و نزلنا عليك الكتاب تبيانا لكل شى ء و هدى و رحمة و بشرى للمسلمين '''» آنچه گفتيم همه در كتابى است كه تبيان هر چيز است . | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۴۷۳ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۴۷۳ </center> | ||
و در كافى از عده اى از اصحاب ما شيعه از احمد بن محمد بن سنان از يونس بن يعقوب از حارث بن مغيره و از عده اى از اصحاب شيعه از آن جمله عبد الاعلى و ابو عبيده و عبد الله بن بشير خثعمى روايت كرده كه همگى گفته اند: از امام صادق (عليه السلام ) شنيديم كه فرمود: من هر آينه مى دانم آنچه كه در آسمانها و آنچه در زمين است و مى دانم آنچه كه در بهشت است و مى دانم آنچه را كه در آتش است ، و مى دانم آنچه تاكنون بوده و آنچه كه تا قيامت خواهد بود، آنگاه لحظه اى سكوت كرد سپس احساس نمود كه شنوندگان در تعجب شدند و برايشان گران آمد، فرمود: همه اينها را از كتاب خداى عز و جل مى دانم ، زيرا خداى تعالى در باره كتابش مى فرمايد: «'''فيه تبيان كل شى ء'''». | و در كافى از عده اى از اصحاب ما شيعه از احمد بن محمد بن سنان از يونس بن يعقوب از حارث بن مغيره و از عده اى از اصحاب شيعه از آن جمله عبد الاعلى و ابو عبيده و عبد الله بن بشير خثعمى روايت كرده كه همگى گفته اند: از امام صادق (عليه السلام ) شنيديم كه فرمود: | ||
و در تفسير عياشى از عبد الله بن وليد روايت مى كند كه گفت : امام صادق (عليه السلام ) فرمود: خداى تعالى در باره موسى فرموده : «'''و كتبنا له فى الالواح من كل شى ء'''» و ما فهميديم كه براى موسى همه چيز را ننوشته ، (بلكه از همه چيز مقدارى را نوشته ) و در باره عيسى فرموده : «'''لابين لكم بعض الذى تختلفون فيه '''» و در باره محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرموده : «'''و جئنا بك على هؤ لاء و نزلنا عليك الكتاب تبيانا لكل شى ء'''». مؤ لف : اين روايت را عياشى نيز به سند خود از آن جناب نقل نموده . | |||
من هر آينه مى دانم آنچه كه در آسمانها و آنچه در زمين است و مى دانم آنچه كه در بهشت است و مى دانم آنچه را كه در آتش است ، و مى دانم آنچه تاكنون بوده و آنچه كه تا قيامت خواهد بود، آنگاه لحظه اى سكوت كرد سپس احساس نمود كه شنوندگان در تعجب شدند و برايشان گران آمد، فرمود: همه اينها را از كتاب خداى عز و جل مى دانم ، زيرا خداى تعالى در باره كتابش مى فرمايد: «'''فيه تبيان كل شى ء'''». | |||
و در تفسير عياشى از عبد الله بن وليد روايت مى كند كه گفت : | |||
امام صادق (عليه السلام ) فرمود: خداى تعالى در باره موسى فرموده : «'''و كتبنا له فى الالواح من كل شى ء'''» و ما فهميديم كه براى موسى همه چيز را ننوشته ، (بلكه از همه چيز مقدارى را نوشته ) و در باره عيسى فرموده : «'''لابين لكم بعض الذى تختلفون فيه '''» و در باره محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرموده : «'''و جئنا بك على هؤ لاء و نزلنا عليك الكتاب تبيانا لكل شى ء'''». | |||
مؤ لف : اين روايت را عياشى نيز به سند خود از آن جناب نقل نموده . | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۴۷۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۴۷۴ </center> | ||
<span id='link327'><span> | <span id='link327'><span> | ||
