۱۴٬۴۴۰
ویرایش
خط ۲۰۴: | خط ۲۰۴: | ||
<center> «'''بیان آیات'''» </center> | <center> «'''بیان آیات'''» </center> | ||
دو آيه اول اين | دو آيه اول اين آيات، داستان هجرت را يادآورى نموده و به مهاجران در راه خدا، وعدۀ نيكويى در دنيا و آخرت مى دهد، و مابقى آيات، داستان شرك مشركان و تشريع احكام بدون اذن خدا را كه كار مشركان بود، تعقيب و بر حسب معنا جواب مفصلى است به گفتار مشركان، كه دعوت نبوى به ترك عبادت آلهه و ترك تشريع احكام را امرى محال مى دانستند و مى گفتند: «لَو شَاءَ اللهُ مَا عَبَدنَا...». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۳۷۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۳۷۰ </center> | ||
«'''وَ الَّذِينَ هَاجَرُوا فى اللَّهِ مِن بَعْدِ مَا ظلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فى الدُّنْيَا حَسنَةً وَ لاَجْرُ | «'''وَ الَّذِينَ هَاجَرُوا فى اللَّهِ مِن بَعْدِ مَا ظلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فى الدُّنْيَا حَسنَةً وَ لاَجْرُ الآخِرَةِ أَكْبرُ لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ'''»: | ||
وعده جميلى است كه به | وعده جميلى است كه به مهاجران می دهد، و مؤمنان، دو هجرت داشتند: يكى هجرت از مكه به حبشه، كه عده اى از گروندگان به رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» و به اذن خدا و رسولش انجام دادند و مدتى در آن جا، ايمن از شرّ مشركان و عذاب و فتنه ايشان به سر بردند. | ||
دوم هجرت از مكه به | دوم: هجرت از مكه به مدينه، كه مؤمنان بعد از مهاجرت رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم»، يكى پس از ديگرى، بدان شهر مهاجرت نمودند. و ظاهرا مراد از هجرت در آيه مورد بحث، هجرت دومى است. سياق دو آيه نيز، با هجرت دومى بيشتر مى سازد، تا اولى. | ||
و | و جملۀ «فِى الله»، متعلق است به «هَاجَرُوا»، و مراد از «مهاجرت در خدا»، اين است كه مهاجرت براى كسب رضاى خدا باشد و اين هدف، محيط به ايشان باشد و جز آن، هدف ديگرى نداشته باشند. همچنان كه وقتى گفته مى شود: «سَافَرَ فِى طَلَبِ العِلم»، و يا «خَرَجَ فِى طَلَبِ المَعِيشَة»، معنايش اين است كه مسافرت كرد به غرض كسب علم و بيرون شد براى به دست آوردن معيشت، و غرض ديگرى نداشت. | ||
و از سياق بر مى آيد كه | و از سياق بر مى آيد كه جملۀ «مِن بَعدِ مَا ظُلِمُوا» نيز، از نظر معنا، مقيد به همان جملۀ «فِى الله» است، و تقديرش اين است كه: «وَ الَّذِينَ هَاجَرُوا فِى اللهِ مِن بَعدِ مَا ظُلِمُوا فِيه: و كسانى كه در راه خدا مهاجرت كردند، بعد از آن كه در راه خدا ستم ديدند». | ||
و اگر كلمۀ «فيه» حذف شد، به منظور اختصار بود. و اگر در تقييد مهاجرت به همين جملۀ «فِى الله» اكتفاء كرد، براى اين كه همين جمله محل ابتلاء بود. پس ايستادن براى توضيح خصوص اين جمله، از ساير فقرات آيه مهم تر است. | |||
<span id='link249'><span> | <span id='link249'><span> | ||
ویرایش