نتایج جستجو

کلمه «یکشف عن ساق» به گفته جمعى از مفسران کنایه از شدّت هول، وحشت و وخامت کار است، اما بعضى گفته اند: «ساق» به معناى اصل و اساس چیزى است، مانند ساقه درخت;

هفت سوره مهم، از مجموعه قرآن. کلمه «سبع» (هفت) در لغت عرب براى تکثیر نیز به کار مى رود، شاید از این نظر که پیشینیان عدد کرات منظومه شمسى را هفت مى دانستند

بارگیری... «سبت» (بر وزن وقت) به معناى قطع نمودن است، سپس، به معناى تعطیل کردن کار به منظور استراحت آمده، و این که: «روز شنبه» را در لغت عرب «یوم السبت» مى نامند،

معناى «جزا» و «عقوبت» به معناى «کیفر کار خلاف» آمده است، و روى همین جهت، «معاقبة» به معناى کیفر دادن و قصاص کردن به کار مى رود، و گاه این واژه (معاقبة) به

مورد خداوند به کار مى رود، و آن دارا بودن بزرگى و کارهاى نیک و صفات پسندیده فراوان است، و دیگرى، نکوهیده و مذموم، که در مورد غیر خدا به کار مى رود، و آن

معناى «جزا» و «عقوبت» به معناى «کیفر کار خلاف» آمده است، و روى همین جهت، «معاقبة» به معناى کیفر دادن و قصاص کردن به کار مى رود، و گاه این واژه (معاقبة) به

نیز تعبیر «نَزْفُ الدَّمِ» به کار مى رود، و در مورد کشیدن تمام آب چاه به طور تدریجى و مستى و از دست دادن عقل نیز به کار مى رود. نزف‌ (۲ بار) خارج كردن

دارد، این کلمه درباره «افراد شریف» یک قوم، به کار مى رود، و نیز در مورد «زمان مقدم بر زمان حال» این تعبیر به کار رفته، همان گونه که در آیه مورد بحث آمده است

معناى گناه به کار مى رود. بنابراین «أَثِیم» یعنى گنهکار و به معناى کسى که بر گناه مداومت مى کند، و در اینجا منظور کفار لجوج و تجاوز کار و پر گناه است.

معناى گناه به کار مى رود. بنابراین «أَثِیم» یعنى گنهکار و به معناى کسى که بر گناه مداومت مى کند، و در اینجا منظور کفار لجوج و تجاوز کار و پر گناه است.

آن به کار رفته است و با این که «جدال»، «مراء» و «حِجاج» (بر وزن لجاج) در معنا، شبیه یکدیگرند، ولى «جدال» براى باز گرداندن طرف از عقیده خود به کار مى رود

کنند; سپس به هر راهى که انسان را به مقصد و مقصودش مى رساند اطلاق شده است. به کار گرفتن این تعبیر در مورد آئین حق، به خاطر آن است که انسان را به سرچشمه وحى

شامل این کلمه «دَأْب» در اصل، به معناى ادامه سیر و حرکت است و به معناى «هر کار و عادت مستمر» نیز مى آید. در سوره «آل عمران»، حال کافران معاصر پیامبر(صلى

تعجیل می‌طلبید کار میان من و شما خاتمه می‌یافت، و خدا به احوال ظالمان داناتر است. بگو: اگر عذابی که به آن شتاب دارید در اختیار من بود، یقیناً کار میان من و

هنگامى که این واژه در مورد خداوند به کار مى رود به معناى خنثى کردن توطئه هاى زیانبار است، و هنگامى که درباره مفسدان به کار مى رود به معناى جلوگیرى از برنامه

در معناى راه خدا يعنى آيات قرآن در معناى راه خدا يعنى دين حق و شريعت حق به كار رفته است و در بعضى از آيات مى‏شود گفت مراد از آن راه معمولى است مثل [اعراف:86]

نرود. هر کس کار نیکو کند او را ده برابر آن خواهد بود و هر کس کار زشت کند به قدر کار زشتش مجازات شود و بر آنها اصلا ستم نخواهد شد. هر کس کار نیک بیاورد،

کارهاى شایسته اى است که انسان باید روى آن تصمیم بگیرد یا به معناى هر گونه کار محکم و قابل اطمینانى است. یا به معناى کارهایى است که دستور مؤکد، از سوى پروردگار

که انسان با این کار قسمت هایى از بدن خود را به یکدیگر نزدیک مى سازد. و نیز، به معناى در دل گرفتن کینه و عداوت آمده است; چرا که با این کار، انسان عداوت شخص

که شما برای چه کار مأمورید؟ [ابراهیم] گفت: ای فرستادگان! دنبال چه کار مهمی هستید؟ گفت: اى رسولان، به چه كار آمده‌ايد؟ گفت ای فرشتگان کار و بار شما چیست؟