نتایج جستجو

«وادى» بوده، و به معناى بستر رودخانه، یا محل عبور سیلاب ها، و گاه به معناى «درّه» نیز آمده; چرا که سیلاب ها از دره هایى که در کنار کوه ها است مى گذرد. و

آیات شامل این کلمه «أَوْدِیة» جمع «وادى»، به معناى درّه و محل جریان سیلاب هاست. هم‌ (۳۸۹۶ بار) ودى‌ (۱۱ بار) مُسْتَقْبِل قَالُوا عَارِضا هٰذَا رَأَوْه

حادثه اى که انسان را احاطه کند، طوفان گفته شده. ولى در لغت عرب، بیشتر به سیلاب ها و امواج گردنده و کوبنده اى گفته مى شود که خانه ها را ویران مى کند و درختان

فِی الْأَرْضِ وَ ما یَخْرُجُ مِنْها). آری! او از تمام قطرات باران و امواج سیلاب که در اعماق زمین فرو می‌روند و به طبقه نفوذ ناپذیر می‌رسند و در آنجا متمرکز

را، و سر انجام به سرنوشت دردناکی گرفتار شدند، بعضی گرفتار طوفان شدند، بعضی سیلاب، بعضی دیگر صاعقه، و بعضی زلزله، و یا غیر آن و سر انجام میوه تلخ تکذیب را

بالواد المقدّس طوًى) «واد» مخفف «وادى»، یعنى حد فاصل بین کوه ها که راه عبور سیلاب باشد (مصباح). «طُوى» ممکن است نام دره اى پایین کوه طور باشد (لسان العرب)

در حالى که از غصه اینکه چیزى را براى خرج [جنگ] نمى یابند، از چشمهاى آنان سیلاب اشک جارى بود». آرزو: ارزش آرزوى جهاد ۱۰ اسلام: تاریخ صدر اسلام ۳، ۴، ۶، ۷

گرفتار ساخت. (فما نحن لک بمؤمنین. فأرسلنا علیهم ... ءایت مفصلت) ۲- جارى شدن سیلاب و هجوم ملخها، شپشها و قورباغه ها و آلوده شدن زندگانى به خون، از عذابهاى نازل

وقتی آیات خداوند رحمان بر آنها خوانده شود به خاک می‌افتند و سجده می‌کنند، و سیلاب اشکشان سرازیر می‌شود» (وَ مِمَّنْ هَدَیْنا وَ اجْتَبَیْنا إِذا تُتْلی عَلَیْهِمْ

كنيد و ‌در‌ موقع‌ سيل‌ ‌از‌ خطر سيل‌ ‌شما‌ و مساكن‌ ‌شما‌ محفوظ ‌باشد‌ و سيلاب‌ ‌از‌ رودخانه‌ها و انهار خارج‌ شود و سبلا جمع‌ سبيل‌ ‌است‌ بمعني‌ طريق‌ ‌است‌

قويم كسى است كه بر اوامر و نواهى الهى راسخ و ثابت قدم و مانند كوه در تهاجم سيلاب حوادث و وزيدن بادهاى مخالف متزلزل نگردد، و لذا فرموده‌اند: المؤمن كالجبل

از درون سست كردند، ناگهان باران شديدى باريد و سيلاب عظيمى حركت كرد، ديواره هاى سد كه قادر به تحمل فشار سيلاب نبود يك مرتبه در هم شكست ، و آبهاى بسيار زيادى

«عرامة » (بر وزن علامه ) به معنى خشونت و كج خلقى و سختگيرى است ، و توصيف سيلاب به آن اشاره به شدت خشونت و ويرانگرى آن است ، و تعبير به «سيل العرم » به اصطلاح

خدا ديگرگون نسازد آنچه را مردمى دارند تا آنها خود را دگرگونه نمايند»، خدا سيلاب عَرِم را بر آنها روانه كرد و دِه‏هاى آنها را غرقه نمود و خانمان آنها را ويران

بود كه ابرهاى تيره و تار آسمان را پوشانيد، و چنان بارانى نازل شد كه گوئى سيلاب از آسمان فرو مى ريزد، چشمه ها نيز از زمين جوشيدن گرفت ، و اين هر دو آب دست

چيزى نگذشت كه توده اى ابر از كنار افق پديدار گشت و آسمان مكه را فرا گرفت ، سيلاب آنچنان جارى شد كه بيم آن مى رفت مسجد الحرام ويران شود. سپس ‍ شهرستانى مى

جوش نزن ، بزودى به كوهى پناه ميبرم تفسير نمونه جلد ۹ صفحه ۱۰۱ كه دست اين سيلاب به دامنش هرگز نخواهد رسيد و مرا در دامان خود پناه خواهد داد» (قال ساوى الى

كنار وادى است ، و نيز همو گفته : كلمه ((وادى (( در اصل به معناى محلى است كه سيلاب از آنجا مى گذرد، و به همين اعتبار شكاف ميان دو كوه را نيز وادى مى گويند،

شد و هر قسمتى از آن به يكى از خانه هاى قريش ‍ اصابت كرد، و نيز از دره مكه سيلاب خون جارى شد. هنگامى كه وحشت زده از خواب بيدار شد و به برادرش عباس خبر داد،

» (فاصابهم سيئات ما كسبوا). و هر كدام به نوعى از عذابهاى الهى ، طوفان ، سيلاب ، زمين لرزه ، و صيحه هاى آسمانى ، گرفتار شدند، و از ميان رفتند. و مى افزايد