گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۳۸: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(Edited by QRobot)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۳۷ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۳۹}}
__TOC__
__TOC__


خط ۴: خط ۶:
<span id='link296'><span>
<span id='link296'><span>
==اشاره به فرق بين اسلام و ايمان و اشاره به اينكه در شريعت اسلام از نظر حرمت وكرامت بين زن و مرد فرق نيست ==
==اشاره به فرق بين اسلام و ايمان و اشاره به اينكه در شريعت اسلام از نظر حرمت وكرامت بين زن و مرد فرق نيست ==
إِنَّ الْمُسلِمِينَ وَ الْمُسلِمَتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَتِ ... أَجْراً عظِيماً
إِنَّ الْمُسلِمِينَ وَ الْمُسلِمَتِ وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَتِ ... أَجْراً عظِيماً
شريعت مقدسه اسلام در كرامت و حرمت اشخاص از نظر دين دارى فرقى بين زن و مرد نگذاشته ، و در آيه ((يا ايها الناس انا خلقناكم من ذكر و انثى و جعلناكم شعوبا و قبائل لتعارفوا ان اكرمكم عند الله اتقيكم ((، به طور اجمال به اين حقيقت اشاره مى نمايد، و در آيه ((انى لا اضيع عمل عامل منكم من ذكر اوانثى ((، به آن تصريح ، و سپس در آيه مورد بحث با صراحت بيشترى آن را بيان كرده است
شريعت مقدسه اسلام در كرامت و حرمت اشخاص از نظر دين دارى فرقى بين زن و مرد نگذاشته ، و در آيه ((يا ايها الناس انا خلقناكم من ذكر و انثى و جعلناكم شعوبا و قبائل لتعارفوا ان اكرمكم عند الله اتقيكم ((، به طور اجمال به اين حقيقت اشاره مى نمايد، و در آيه ((انى لا اضيع عمل عامل منكم من ذكر اوانثى ((، به آن تصريح ، و سپس در آيه مورد بحث با صراحت بيشترى آن را بيان كرده است
پس مقابله اى كه در جمله ((ان المسلمين و المسلمات و المؤ منين و المومنات (( بين اسلام و ايمان انداخته ، مى فهماند كه اين دو با هم تفاوت دارند، و نوعى فرق بين آن دو هست ، و آن آيه اى كه بفهماند آن نوع تفاوت چيست ؟ آيه ((قالت الاعراب آمنا(( است ، كه اينك همه آن از نظر خواننده مى گذرد: ((قالت الاعراب آمنا قل لم يومنوا و لكن قولوا اسلمنا و لما يدخل الايمان فى قلوبكم ... انما المومنون الذين آمنوا بالله و رسوله ثم لم يرتابوا و جاهدوا باموالهم و انفسهم فى سبيل الله ((، كه مى فهماند اولا اسلام به معناى تسليم دين شدن از نظر عمل است ، و عمل هم مربوط به جوارح و اعضاى ظاهرى بدن است ، و ايمان امرى است قلبى ، و ثانيا اينكه گفتيم ايمان امرى است قلبى ، عبارت است از اعتقاد باطنى ، به طورى كه آثار آن اعتقاد در اعمال ظاهرى و بدنى نيز ظاهر شود
پس مقابله اى كه در جمله ((ان المسلمين و المسلمات و المؤ منين و المومنات (( بين اسلام و ايمان انداخته ، مى فهماند كه اين دو با هم تفاوت دارند، و نوعى فرق بين آن دو هست ، و آن آيه اى كه بفهماند آن نوع تفاوت چيست ؟ آيه ((قالت الاعراب آمنا(( است ، كه اينك همه آن از نظر خواننده مى گذرد: ((قالت الاعراب آمنا قل لم يومنوا و لكن قولوا اسلمنا و لما يدخل الايمان فى قلوبكم ... انما المومنون الذين آمنوا بالله و رسوله ثم لم يرتابوا و جاهدوا باموالهم و انفسهم فى سبيل الله ((، كه مى فهماند اولا اسلام به معناى تسليم دين شدن از نظر عمل است ، و عمل هم مربوط به جوارح و اعضاى ظاهرى بدن است ، و ايمان امرى است قلبى ، و ثانيا اينكه گفتيم ايمان امرى است قلبى ، عبارت است از اعتقاد باطنى ، به طورى كه آثار آن اعتقاد در اعمال ظاهرى و بدنى نيز ظاهر شود
خط ۱۷: خط ۱۹:
((و الصائمين و الصائمات (( - مراد از ((صوم (( روزه هاى واجب و مستحب هر دو است ، ((و الحافظين فروجهم و الحافظات (( - يعنى كسانى كه فروج خود را حفظ مى كنند، و آن را در غير آنچه خدا حلال كرده به كار نمى بندند
((و الصائمين و الصائمات (( - مراد از ((صوم (( روزه هاى واجب و مستحب هر دو است ، ((و الحافظين فروجهم و الحافظات (( - يعنى كسانى كه فروج خود را حفظ مى كنند، و آن را در غير آنچه خدا حلال كرده به كار نمى بندند
((و الذاكرين الله كثيرا و الذاكرات (( - يعنى ((و الذاكرات الله (( كه كلمه ((الله (( به خاطر اينكه معلوم بوده حذف شده يعنى ، و كسانى كه ذكر خدا را بسيار مى كنند، هم با زبان و هم با قلب ، و اين ذكر شامل نماز و حج نيز هست
((و الذاكرين الله كثيرا و الذاكرات (( - يعنى ((و الذاكرات الله (( كه كلمه ((الله (( به خاطر اينكه معلوم بوده حذف شده يعنى ، و كسانى كه ذكر خدا را بسيار مى كنند، هم با زبان و هم با قلب ، و اين ذكر شامل نماز و حج نيز هست
أَعَدَّ اللَّهُ لهَُم مَّغْفِرَةً وَ أَجْراً عظِيماً
أَعَدَّ اللَّهُ لهَُم مَّغْفِرَةً وَ أَجْراً عظِيماً
آمدن مغفرت و اجر، به منظور تعظيم آن است
آمدن مغفرت و اجر، به منظور تعظيم آن است
<span id='link297'><span>
<span id='link297'><span>
خط ۹۰: خط ۹۲:
<span id='link304'><span>
<span id='link304'><span>
==آيات ۳۶ - ۴۰، سوره احزاب ==
==آيات ۳۶ - ۴۰، سوره احزاب ==
وَ مَا كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضى اللَّهُ وَ رَسولُهُ أَمْراً أَن يَكُونَ لهَُمُ الخِْيرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَن يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسولَهُ فَقَدْ ضلَّ ضلَلاً مُّبِيناً(۳۶)
وَ مَا كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضى اللَّهُ وَ رَسولُهُ أَمْراً أَن يَكُونَ لهَُمُ الخِْيرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ وَ مَن يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسولَهُ فَقَدْ ضلَّ ضلَلاً مُّبِيناً(۳۶)
وَ إِذْ تَقُولُ لِلَّذِى أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ أَنْعَمْت عَلَيْهِ أَمْسِك عَلَيْك زَوْجَك وَ اتَّقِ اللَّهَ وَ تخْفِى فى نَفْسِك مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ وَ تخْشى النَّاس وَ اللَّهُ أَحَقُّ أَن تخْشاهُ فَلَمَّا قَضى زَيْدٌ مِّنهَا وَطراً زَوَّجْنَكَهَا لِكَىْ لا يَكُونَ عَلى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فى أَزْوَج أَدْعِيَائهِمْ إِذَا قَضوْا مِنهُنَّ وَطراً وَ كانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً(۳۷)
وَ إِذْ تَقُولُ لِلَّذِى أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ أَنْعَمْت عَلَيْهِ أَمْسِك عَلَيْك زَوْجَك وَ اتَّقِ اللَّهَ وَ تخْفِى فى نَفْسِك مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ وَ تخْشى النَّاس وَ اللَّهُ أَحَقُّ أَن تخْشاهُ فَلَمَّا قَضى زَيْدٌ مِّنهَا وَطراً زَوَّجْنَكَهَا لِكَىْ لا يَكُونَ عَلى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فى أَزْوَج أَدْعِيَائهِمْ إِذَا قَضوْا مِنهُنَّ وَطراً وَ كانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولاً(۳۷)
مَّا كانَ عَلى النَّبىِّ مِنْ حَرَجٍ فِيمَا فَرَض اللَّهُ لَهُ سنَّةَ اللَّهِ فى الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَ كانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَراً مَّقْدُوراً(۳۸)
مَّا كانَ عَلى النَّبىِّ مِنْ حَرَجٍ فِيمَا فَرَض اللَّهُ لَهُ سنَّةَ اللَّهِ فى الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلُ وَ كانَ أَمْرُ اللَّهِ قَدَراً مَّقْدُوراً(۳۸)
الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسلَتِ اللَّهِ وَ يخْشوْنَهُ وَ لا يخْشوْنَ أَحَداً إِلا اللَّهَ وَ كَفَى بِاللَّهِ حَسِيباً(۳۹)
الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسلَتِ اللَّهِ وَ يخْشوْنَهُ وَ لا يخْشوْنَ أَحَداً إِلا اللَّهَ وَ كَفَى بِاللَّهِ حَسِيباً(۳۹)
مَّا كانَ محَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَ لَكِن رَّسولَ اللَّهِ وَ خَاتَمَ النَّبِيِّينَ وَ كانَ اللَّهُ بِكلِّ شىْءٍ عَلِيماً(۴۰)
مَّا كانَ محَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَ لَكِن رَّسولَ اللَّهِ وَ خَاتَمَ النَّبِيِّينَ وَ كانَ اللَّهُ بِكلِّ شىْءٍ عَلِيماً(۴۰)
ترجمه آيات  
ترجمه آيات  
هيچ مرد مومن و زن مومن را سزاوار نيست كه وقتى خدا و رسولش امرى را صادر فرمودند، باز هم در امور خود، خود را صاحب اختيار بدانند، و هر كس خدا و رسولش را نافرمانى كند، به ضلالتى آشكار گمراه شده است (۳۶)
هيچ مرد مومن و زن مومن را سزاوار نيست كه وقتى خدا و رسولش امرى را صادر فرمودند، باز هم در امور خود، خود را صاحب اختيار بدانند، و هر كس خدا و رسولش را نافرمانى كند، به ضلالتى آشكار گمراه شده است (۳۶)
خط ۱۰۵: خط ۱۰۷:
بيان آيات  
بيان آيات  
اين آيات يعنى آيه ((و اذ تقول للذى انعم الله عليه (( - تا آيه - ((و كان الله بكل شى ء عليما(( درباره داستان ازدواج رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) با همسر زيد است همان زيدى كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) او را به عنوان فرزند خود پذيرفته بود، و بعيد نيست كه آيه اولى هم كه مى فرمايد: ((و ما كان لمومن و لا مومنه ...(( از باب مقدمه و توطئه براى آيات بعدش باشد
اين آيات يعنى آيه ((و اذ تقول للذى انعم الله عليه (( - تا آيه - ((و كان الله بكل شى ء عليما(( درباره داستان ازدواج رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) با همسر زيد است همان زيدى كه رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) او را به عنوان فرزند خود پذيرفته بود، و بعيد نيست كه آيه اولى هم كه مى فرمايد: ((و ما كان لمومن و لا مومنه ...(( از باب مقدمه و توطئه براى آيات بعدش باشد
وَ مَا كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضى اللَّهُ وَ رَسولُهُ أَمْراً أَن يَكُونَ لهَُمُ الخِْيرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ ...
وَ مَا كانَ لِمُؤْمِنٍ وَ لا مُؤْمِنَةٍ إِذَا قَضى اللَّهُ وَ رَسولُهُ أَمْراً أَن يَكُونَ لهَُمُ الخِْيرَةُ مِنْ أَمْرِهِمْ ...
<span id='link305'><span>
<span id='link305'><span>
==بيان مراد از قضاى خدا و رسول (صلى الله عليه و آله و سلم ) در اين آيه ==
==بيان مراد از قضاى خدا و رسول (صلى الله عليه و آله و سلم ) در اين آيه ==
خط ۱۱۷: خط ۱۱۹:
و ضمير جمع در جمله ((لهم الخيره من امرهم ((، به مومن و مومنه بر مى گردد، و مراد از آن دو كلمه ، همه مؤ منين و مومنات هستند، چون در سياق نفى قرار گرفته اند، و اگر نفرمود: ((ان يكون لهم الخير فيه ((، بلكه كلمه ((من امرهم (( را اضافه كرد با اينكه قبلا كلمه امرا را آورده بود، و حاجتى به ذكر دومى نبود، براى اين است كه بفهماند منشا توهم اينكه اختيار دارند، اين است كه امر، امر ايشان ، و كار، كار ايشان است ، و اين توهم را رد نموده مى فرمايد: با اينكه كار، كار خود ايشان است ، در عين حال اختيارى در آن ندارند
و ضمير جمع در جمله ((لهم الخيره من امرهم ((، به مومن و مومنه بر مى گردد، و مراد از آن دو كلمه ، همه مؤ منين و مومنات هستند، چون در سياق نفى قرار گرفته اند، و اگر نفرمود: ((ان يكون لهم الخير فيه ((، بلكه كلمه ((من امرهم (( را اضافه كرد با اينكه قبلا كلمه امرا را آورده بود، و حاجتى به ذكر دومى نبود، براى اين است كه بفهماند منشا توهم اينكه اختيار دارند، اين است كه امر، امر ايشان ، و كار، كار ايشان است ، و اين توهم را رد نموده مى فرمايد: با اينكه كار، كار خود ايشان است ، در عين حال اختيارى در آن ندارند


{{تغییر صفحه | قبلی=تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۳۷ | بعدی = تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۳۹}}


[[رده:تفسیر المیزان]]
[[رده:تفسیر المیزان]]
۸٬۹۳۳

ویرایش