۱۶٬۸۸۰
ویرایش
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
<span id='link257'><span> | <span id='link257'><span> | ||
'''* پايان يافتن داستان و پياده شدن نوح و همراهانش به زمين:''' بعد از آن كه طوفان به دليل آيه ۷۷ سوره «صافات» عالمگير شده و مردم روى زمين همه غرق شدند، خداى تعالى، به زمين فرمان داد تا آب خود را ببلعد، و به آسمان نيز فرمان داد تا از باريدن بايستد. آب از ظاهر زمين كاسته شد، و كشتى بر بالاى كوه «جودى» قرار گرفت و فرمان «وَ قِيلَ بُعداً لِلقَومِ الظَّالِمِين: دورى باد بر عليه ستمكاران»، صادر شد. | |||
پايان يافتن داستان و پياده شدن نوح و همراهانش به زمين: | |||
آنگاه خداى تعالى، به نوح وحى كرد كه: اى نوح! از كشتى پايين آى و با سلامى از ناحيه ما و بركاتى بر تو و امت هايى كه با تواند، پياده شو، كه بعد از اين طوفان، ديگر هيچ گاه دچار طوفانى عالمگير نخواهند شد. | |||
چيزى كه هست، بعضى از اين نجات يافتگانف امت هايى هستند كه خدا در دنيا از متاع هاى زندگى دنيا برخوردارشان مى كند، و سپس عذابى دردناك آنان را فرا مى گيرد. پس نوح و همراهان او، از كشتى خارج شده و در زمين قرار گرفتند و خدا را به توحيد و اسلام پرستيدند، و زمين را به ارث، دست به دست، به ذرّيه هاى خود سپردند، و خداى سبحان، تنها ذرّيه نوح را باقى گذاشت. | |||
چيزى كه | |||
<span id='link258'><span> | <span id='link258'><span> | ||
ویرایش