۱۶٬۲۸۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۲۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معناى «بيّنه»، و موارد اطلاق و استعمال آن
| خط ۲۰۹: | خط ۲۰۹: | ||
و به همين خاطر، كلمۀ «بيّنة» بسيار مى شود كه درباره چيزهایى استعمال مى شود كه به وسيله آن، چيزهاى ديگر روشن و واضح مى گردد. نظير حجت و آيت كه از آن دو، به «بيّنه» تعبیر مى شود. شاهدى را هم كه به نفع مدعى شهادت مى دهد، از اين رو «بيّنه» مى نامند، كه ادعاى او را روشن مى كند. | و به همين خاطر، كلمۀ «بيّنة» بسيار مى شود كه درباره چيزهایى استعمال مى شود كه به وسيله آن، چيزهاى ديگر روشن و واضح مى گردد. نظير حجت و آيت كه از آن دو، به «بيّنه» تعبیر مى شود. شاهدى را هم كه به نفع مدعى شهادت مى دهد، از اين رو «بيّنه» مى نامند، كه ادعاى او را روشن مى كند. | ||
در قرآن كريم نيز، در آيات زيادى حجت و آيت را «بيّنه» خوانده. از آن جمله: «لِيَهلِكَ مَن هَلَكَ عَن بَيِّنَة»، و در آيه زير، آيت خود را «بيّنه» خوانده، مى فرمايد: «قَد جَاءَتكُم بَيِّنَةٌ مِن رَبِّكُم هَذِهِ نَاقَةُ اللّهِ لَكُم آيَة»، و در حكايت كلام نوح «عليه السلام»، بصيرت خاص الهى را كه خداى تعالى آن را به انبياء خود اختصاص داده، «بيّنه» خوانده و فرموده: «يَا قَومِ أرَأيتُم إن | در قرآن كريم نيز، در آيات زيادى حجت و آيت را «بيّنه» خوانده. از آن جمله: «لِيَهلِكَ مَن هَلَكَ عَن بَيِّنَة»، و در آيه زير، آيت خود را «بيّنه» خوانده، مى فرمايد: «قَد جَاءَتكُم بَيِّنَةٌ مِن رَبِّكُم هَذِهِ نَاقَةُ اللّهِ لَكُم آيَة»، و در حكايت كلام نوح «عليه السلام»، بصيرت خاص الهى را كه خداى تعالى آن را به انبياء خود اختصاص داده، «بيّنه» خوانده و فرموده: «يَا قَومِ أرَأيتُم إن كُنتُ عَلَى بَيّنَةٍ مِن رَبِّى وَ آتَانِى رَحمَةً مِن عِندِه». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۲۷۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۲۷۲ </center> | ||
