۱۶٬۹۰۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۱ بخش۴۰: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←حقيقت ترس از خدا و عدم منافات آن با اطمينان به خدا
| خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
توضيح اين كه: | توضيح اين كه: | ||
هر نعمتى از ناحيه خداى سبحان نازل مى شود، و اما نقمت و عذاب و ناراحتى، هرچه كه باشد، در حقيقت چيزى نيست كه از ناحيه او نازل شده باشد. چون امر وجودى نيست، بلكه امرى است عدمى، و عبارت است از افاضه نكردن خدا و امساك او از رساندن نعمت و انزال رحمت، همچنان كه آيه شريفه «مَا يَفتَحِ اللّهُ لِلنَّاسِ مِن رَحمَةٍ فَلَا مُمسِكَ لَهَا وَ مَا | هر نعمتى از ناحيه خداى سبحان نازل مى شود، و اما نقمت و عذاب و ناراحتى، هرچه كه باشد، در حقيقت چيزى نيست كه از ناحيه او نازل شده باشد. چون امر وجودى نيست، بلكه امرى است عدمى، و عبارت است از افاضه نكردن خدا و امساك او از رساندن نعمت و انزال رحمت، همچنان كه آيه شريفه «مَا يَفتَحِ اللّهُ لِلنَّاسِ مِن رَحمَةٍ فَلَا مُمسِكَ لَهَا وَ مَا يُمسِك فَلَا مُرسِلَ لَهُ مِن بَعدِهِ» هم، آن را افاده مى كند. | ||
و وقتى مسلم شد كه هيچ شرى از ناحيه خدا نازل نمى شود، و چون ترس هميشه از شرّى است كه ممكن است پيش بيايد، نتيجه مى گيريم كه حقيقت ترس از خدا، همانا ترس آدمى از اعمال زشت خويش است، كه باعث مى شود خداوند از انزال رحمت و خير خود امساك و خوددارى كند. | و وقتى مسلم شد كه هيچ شرى از ناحيه خدا نازل نمى شود، و چون ترس هميشه از شرّى است كه ممكن است پيش بيايد، نتيجه مى گيريم كه حقيقت ترس از خدا، همانا ترس آدمى از اعمال زشت خويش است، كه باعث مى شود خداوند از انزال رحمت و خير خود امساك و خوددارى كند. | ||
