۱۶٬۹۰۷
ویرایش
خط ۲۲۳: | خط ۲۲۳: | ||
<span id='link342'><span> | <span id='link342'><span> | ||
==رواياتى درباره صله رحم و پيوند ارتباط با آل | ==رواياتى درباره صله رحم و پيوند ارتباط با آل محمّد «ع»== | ||
و در كافى به سند خود، از | و در كافى به سند خود، از عُمَر بن يزيد روايت كرده كه گفت: من از امام صادق «عليه السّلام»، از معناى كلام خداى عزوجل كه فرموده: «وَ الَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أمَرَ اللّهُ بِهِ أن يُوصَلَ» سؤال كردم. فرمود: مقصود همان خويشاوندانت است. | ||
و | و نيز، به سند ديگرى از او روايت كرده كه گفت: خدمت امام صادق «عليه السّلام» عرض كردم: چه كسانى منظور در اين آيه اند، كه بايد با ايشان پيوند نمود؟ | ||
فرمود: اين آيه در حق خويشان آل | فرمود: اين آيه در حق خويشان آل محمّد «صلى اللّه عليه و آله و سلم» نازل شده، ولى آيه عام است و شامل قرابت خود تو هم مى شود. آنگاه فرمود: زنهار از كسانى مباش كه مى گويند فلان آيه، فقط در فلان موضوع نازل شده. | ||
مؤلف: معنايش اين است كه آيات قرآن كريم در صورتى كه عموميت داشته باشد، نبايد منحصر به يك معنايش كرد. زيرا قرآن ظهر و بطنى دارد، و خداى تعالى، مودت و دوستى ذوى القرباى پيغمبرش را كه خود يكى از مصاديق صله رحم است، اجر و پاداش رسالت قرار داده، و فرموده: | مؤلف: معنايش اين است كه آيات قرآن كريم در صورتى كه عموميت داشته باشد، نبايد منحصر به يك معنايش كرد. زيرا قرآن ظهر و بطنى دارد، و خداى تعالى، مودت و دوستى ذوى القرباى پيغمبرش را كه خود يكى از مصاديق صله رحم است، اجر و پاداش رسالت قرار داده، و فرموده: «قُل لَا أسئَلُكُم عَلَيهِ أجراً إلّا المَوَدَّةَ فِى القُربَى». علاوه بر اين كه روايت آتيه نيز، بر اين معنا دلالت مى كند. | ||
و در تفسير عياشى، از عمر بن مريم روايت شده كه گفت: از امام صادق | و در تفسير عياشى، از عمر بن مريم روايت شده كه گفت: از امام صادق «عليه السّلام»، از آيه «وَ الَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أمَرَ اللّهُ بِهِ أن يُوصَلَ» سؤال كردم. | ||
فرمود: يكى از معانی اش، صله رحم است، ولى نهايت درجه و بهترين مصاديق آن، اين است كه با ما پيوند داشته باشى. | |||
مؤلف: در اين معنا، روايات ديگرى نيز هست و ما، در جلد چهارم اين كتاب، در تفسير اوائل سوره | و نيز در همان كتاب، از محمّد بن فضيل روايت كرده كه گفت: من از عبد صالح، موسى بن جعفر «صلوات اللّه عليه»، از معناى آيه «وَ الَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أمَرَ اللّهُ بِهِ أن يُوصَلَ» پرسش نمودم. | ||
در جواب فرمودند: مقصود رحم آل محمّد «صلى اللّه عليه و آله و سلم» است كه آويزان بر عرش است، و مى گويد: پروردگارا! پيوند كن با آن كس كه با من پيوند می كند و قطع كن با آن كس كه با من قطع مى كند، و اين آيه در تمامى ارحام جريان دارد. | |||
مؤلف: در اين معنا، روايات ديگرى نيز هست و ما، در جلد چهارم اين كتاب، در تفسير اوائل سوره «نساء»، اين معنا را كه رحم آل محمّد «صلى اللّه عليه و آله و سلم» آويزان بر عرش است، بيان نموده و توضيح داديم. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۴۷۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۱ صفحه ۴۷۸ </center> | ||
و در كافى به سند خود، از سماعه بن مهران، از ابى عبداللّه | و در كافى به سند خود، از سماعه بن مهران، از ابى عبداللّه «عليه السّلام» روايت كرده كه فرمود: از جمله چیزهايى كه خداى تعالى علاوه بر زكات در اموال واجب كرده، مسأله صله رحم است، كه فرموده: «وَ الَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أمَرَ اللّهُ بِهِ أن يُوصَلَ». | ||
مؤلف: اين روايت را عياشى | مؤلف: اين روايت را عياشى نيز، در تفسير خود آورده. | ||
==چند روايت در ذيل جمله: «و يخافون سوء الحساب»== | ==چند روايت در ذيل جمله: «و يخافون سوء الحساب»== |
ویرایش