۱۶٬۸۷۵
ویرایش
خط ۱۷۲: | خط ۱۷۲: | ||
==قضاهاى رانده شده اى كه در قرآن حكايت شده است == | ==قضاهاى رانده شده اى كه در قرآن حكايت شده است == | ||
قضاهایى كه از مصدر جلال | قضاهایى كه از مصدر جلال ربّ العزه، در بدو خلقت انسان رانده شده، و قرآن كريم، آن ها را حكايت نموده، دو سنخ است: يكى اصلى و يكى فرعى، و اصلى آن ها، ده تا است: | ||
اول اين كه به ابليس فرمود: | اول اين كه به ابليس فرمود: «فَاخُرج مِنهَا فَإنَّكَ رَجِيمٌ». | ||
دوم اين كه به او فرمود: | دوم اين كه به او فرمود: «وَ إنَّ عَلَيكَ اللَّعنَةَ إلَى يَومِ الدِّين». | ||
كه البته ممكن است اين دو | كه البته ممكن است اين دو را، به يك قضا برگردانيد. | ||
سوم اين كه به او فرمود: | سوم اين كه به او فرمود: «فَإنَّكَ مِنَ المُنظَرِينَ إلَى يَومِ الوَقتِ المَعلُومِ». | ||
چهارم اين كه باز به او فرمود: | چهارم اين كه باز به او فرمود: «إنَّ عِبَادِى لَيسَ لَكَ عَلَيهِم سُلطَانٌ». | ||
پنجم اين كه دنبال آن فرمود: | پنجم اين كه دنبال آن فرمود: «إلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الغَاوِين». | ||
ششم اين كه فرمود: | ششم اين كه فرمود: «وَ إنَّ جَهَنَّمَ لَمَوعِدُهُم أجمَعِين». | ||
هفتم اين كه به آدم فرمود: | هفتم اين كه به آدم فرمود: «اهبِطُوا بَعضُكُم لِبَعضٍ عَدُوٌّ». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۵۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۵۶ </center> | ||
هشتم اين كه به او فرمود: | هشتم اين كه به او فرمود: «وَ لَكُم فِى الأرضِ مُستَقَرٌّ وَ مَتَاعٌ إلَى حِين». | ||
نهم اين كه به او و خلق خود فرمود: | نهم اين كه به او و خلق خود فرمود: «اهبِطُوا مِنهَا جَمِيعاً فَإمَّا يَأتِيَنَّكُم مِنِّى هُدًى فَمَنِ تَبِعَ هُدَاىَ فَلَا خَوفٌ عَلَيهِم وَ لَا هُم يَحزَنُون». | ||
دهم اين كه به انسان فرمود: | دهم اين كه به انسان فرمود: «وَ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا أُولَئِكَ أصحَابُ النَّارِ هُم فِيهَا خَالِدُونَ». | ||
و اما قضاهاى | و اما قضاهاى فرعى، كه مترتب بر اين اصلی ها است، قضاهايى است كه متدبر دانشمند، به آن ها بر مى خورند. | ||
<span id='link172'><span> | <span id='link172'><span> | ||
ویرایش