۱۶٬۸۸۰
ویرایش
خط ۲۴۰: | خط ۲۴۰: | ||
ضمير در «زَيَّنَاهَا» به «سَمَاء» بر مى گردد، مانند ضميرى كه در «حَفِظنَاهَا» است، و مقصود از زينت دادن آسمان براى ناظرين، همين بهجت و جمالى است كه مى بينيم با ستارگان درخشنده و كواكب فروزانش كه اندازه هاى مختلف و نورهاى متنوعى دارند، عقل ها را حيران مى سازد. | ضمير در «زَيَّنَاهَا» به «سَمَاء» بر مى گردد، مانند ضميرى كه در «حَفِظنَاهَا» است، و مقصود از زينت دادن آسمان براى ناظرين، همين بهجت و جمالى است كه مى بينيم با ستارگان درخشنده و كواكب فروزانش كه اندازه هاى مختلف و نورهاى متنوعى دارند، عقل ها را حيران مى سازد. | ||
و این معنا، در قرآن كريم، در چند جا تكرار شده، و همين تكرار كشف مى كند از اين كه خداى سبحان عنايت بيشترى به يادآورى آن دارد. يك جا مى فرمايد: «وَ زَيَّنَا السَّمَاءَ الدُّنيَا بِمَصَابِيحَ». و جاى ديگر مى فرمايد: «إنَّا زَيَّنَا السَّمَاءَ الدُّنيَا بِزِينَةٍ الكَوَاكِب *وَ حِفظاً مِن كُلّ شَيطَانٍ مَارِدٍ * لَا يَسمَعُونَ إلَى المَلَأ الأعلَى وَ يُقذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ * دُحُوراً وَ لَهُم عَذَابٌ وَاصِبٌ * إلَّا مَن خَطِفَ الخَطفَةَ فَأتبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ». | و این معنا، در قرآن كريم، در چند جا تكرار شده، و همين تكرار كشف مى كند از اين كه خداى سبحان عنايت بيشترى به يادآورى آن دارد. | ||
يك جا مى فرمايد: «وَ زَيَّنَا السَّمَاءَ الدُّنيَا بِمَصَابِيحَ». و جاى ديگر مى فرمايد: «إنَّا زَيَّنَا السَّمَاءَ الدُّنيَا بِزِينَةٍ الكَوَاكِب *وَ حِفظاً مِن كُلّ شَيطَانٍ مَارِدٍ * لَا يَسمَعُونَ إلَى المَلَأ الأعلَى وَ يُقذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ * دُحُوراً وَ لَهُم عَذَابٌ وَاصِبٌ * إلَّا مَن خَطِفَ الخَطفَةَ فَأتبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ». | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۰۲ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۲۰۲ </center> | ||
«استراق سمع»، به معناى خبرگيرى پنهانى است، مانند كسى كه در گوشه اى پنهان شده، گفتگوى محرمانه ديگران را گوش مى دهد. و استراق سمع شيطان ها - به طورى كه از آيات سوره «صافّات» بر مى آيد - عبارت از اين است كه در صدد بر آيند از گفتگوى ملائكه خبردار شوند. | «استراق سمع»، به معناى خبرگيرى پنهانى است، مانند كسى كه در گوشه اى پنهان شده، گفتگوى محرمانه ديگران را گوش مى دهد. و استراق سمع شيطان ها - به طورى كه از آيات سوره «صافّات» بر مى آيد - عبارت از اين است كه در صدد بر آيند از گفتگوى ملائكه خبردار شوند. |
ویرایش