۱۴٬۴۴۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۳۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←معناى اين كه «قرآن»، بيان كننده هر چيزى است
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
<span id='link324'><span> | <span id='link324'><span> | ||
و | و «تبيان» - به طورى كه گفته شده - به معناى «بيان» است، و چون قرآن كريم، كتاب هدايت براى عموم مردم است و جز اين، كار و شأنى ندارد، لذا ظاهرا مراد از «كُلّ شَئ»، همه آن چيزهايى است كه برگشتش به هدايت باشد، از قبيل: معارف حقيقى مربوط به مبدأ و معاد و اخلاق فاضله و شرايع الهى و قصص و مواعظى كه مردم در اهتداء و راه يافتنشان به آن محتاج اند، و قرآن، «تبيان» همه اين هاست. (نه اين كه تبيان براى همه علوم هم باشد). | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۴۶۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۴۶۹ </center> | ||
و صفت خصوصى آن كه مربوط به خصوص مسلمين است كه حاضر شده اند در برابر حق تسليم شوند اين است كه هدايتى است كه مسلمين به وسيله آن به سوى صراط مستقيم راه يافته و رحمتى است از ناحيه خداى سبحان به سوى ايشان كه به وسيله عمل به آن ، به خير دنيا و آخرت رسيده به ثواب خدا و رضوان او نائل ميگردند، و بشارتى است براى ايشان كه به ايشان مغفرت و رضوان و بهشتهاى خدا را كه در آن نعيم مقيم است نويد مى دهد. | و صفت خصوصى آن كه مربوط به خصوص مسلمين است كه حاضر شده اند در برابر حق تسليم شوند اين است كه هدايتى است كه مسلمين به وسيله آن به سوى صراط مستقيم راه يافته و رحمتى است از ناحيه خداى سبحان به سوى ايشان كه به وسيله عمل به آن ، به خير دنيا و آخرت رسيده به ثواب خدا و رضوان او نائل ميگردند، و بشارتى است براى ايشان كه به ايشان مغفرت و رضوان و بهشتهاى خدا را كه در آن نعيم مقيم است نويد مى دهد. | ||
