۱۴٬۴۴۱
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۲ بخش۲۸: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مقصود از «حسنه» در دنيا، كه خداوند به مهاجران وعده داده؟
| خط ۲۲۰: | خط ۲۲۰: | ||
==مقصود از «حسنه» در دنيا، كه خداوند به مهاجران وعده داده؟ == | ==مقصود از «حسنه» در دنيا، كه خداوند به مهاجران وعده داده؟ == | ||
بعضى در تفسير كلمه «حَسَنة» كه در جملۀ «لَنُبَوِّئَنَّهُم فِى الدُّنيَا | بعضى در تفسير كلمه «حَسَنة» كه در جملۀ «لَنُبَوِّئَنَّهُم فِى الدُّنيَا حَسَنَةً» قرار دارد، گفته اند: يعنى شهر خوبى به جاى آن شهرى كه ترك گفتند، و آن، مكه و حوالى آن بود كه وطن ايشان بود. آنگاه استدلال كرده اند به اين كه كلمۀ «لَنُبَوِّئَنَّهُم» از باب «بَوَّأتُ لَهُ مَكَاناً» است. يعنى مكانى را جهت جاى دادن كسى صاف كردم. | ||
بعضى ديگر گفته اند: يعنى حالت خوبى، كه منظور از آن، فتح و پيروزى و نجات از ذلت و زيردستى كفار است. و بنابر اين تفسير، جملۀ «لَنُبَوِّئَنَّهُم...»، استعاره به كنايه است. | بعضى ديگر گفته اند: يعنى حالت خوبى، كه منظور از آن، فتح و پيروزى و نجات از ذلت و زيردستى كفار است. و بنابر اين تفسير، جملۀ «لَنُبَوِّئَنَّهُم...»، استعاره به كنايه است. | ||
