۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۱۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←توضيحى در مورد تكلم خدا با موسى «ع»
| خط ۲۵۵: | خط ۲۵۵: | ||
حال اگر بپرسى: خداى تعالى، در جاى ديگر داستان فرموده: «وَ نَادَينَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الأيمَنِ وَ قَرَّبنَاهُ نَجِيّاً». و در جاى ديگر آن فرموده: «مِن شَاطِئِ الوَادِ الأيمَنِ فِى البُقعَةِ المُبَارَكَة مِنَ الشَّجَرَة»، كه از اين آيه استفاده مى شود در تكلم خدا حجابى بوده؟ | حال اگر بپرسى: خداى تعالى، در جاى ديگر داستان فرموده: «وَ نَادَينَاهُ مِن جَانِبِ الطُّورِ الأيمَنِ وَ قَرَّبنَاهُ نَجِيّاً». و در جاى ديگر آن فرموده: «مِن شَاطِئِ الوَادِ الأيمَنِ فِى البُقعَةِ المُبَارَكَة مِنَ الشَّجَرَة»، كه از اين آيه استفاده مى شود در تكلم خدا حجابى بوده؟ | ||
مى گوييم: بله، وليكن ثبوت حجاب، و يا آورنده پيام در مقام تكليم، با تحقق تكليم به وسيله وحى منافات ندارد. براى اين كه وحى هم، مانند ساير افعال خدا بدون واسطه نيست. چيزى كه هست، امر دائر مدار توجه مخاطبى است كه كلام را تلقى مى كند. اگر متوجه آن واسطه اى كه حامل كلام خدا است، بشود و آن واسطه ميان او و خدا حاجب باشد، در اين صورت آن كلام، همان رسالتى است كه مثلا فرشته اى مى آورد، و وحى آن فرشته است، (ديگر به چنين چيزى گفته نمى شود فلانى با خدا يا خدا با فلانى تكلم كرد). و اگر متوجه خود خداى تعالى باشد، وحى او خواهد بود، (در اين صورت صحيح است گفته شود: خدا با فلانى سخن گفت)، هر چند كه در واقع حامل كلام خدا، فرشته اى باشد. ولى چون وى متوجه واسطه نشده، وحى، وحى خود خدا مى شود. | مى گوييم: بله، وليكن ثبوت حجاب، و يا آورنده پيام در مقام تكليم، با تحقق تكليم به وسيله وحى منافات ندارد. براى اين كه وحى هم، مانند ساير افعال خدا بدون واسطه نيست. | ||
چيزى كه هست، امر دائر مدار توجه مخاطبى است كه كلام را تلقى مى كند. اگر متوجه آن واسطه اى كه حامل كلام خدا است، بشود و آن واسطه ميان او و خدا حاجب باشد، در اين صورت آن كلام، همان رسالتى است كه مثلا فرشته اى مى آورد، و وحى آن فرشته است، (ديگر به چنين چيزى گفته نمى شود فلانى با خدا يا خدا با فلانى تكلم كرد). | |||
و اگر متوجه خود خداى تعالى باشد، وحى او خواهد بود، (در اين صورت صحيح است گفته شود: خدا با فلانى سخن گفت)، هر چند كه در واقع حامل كلام خدا، فرشته اى باشد. ولى چون وى متوجه واسطه نشده، وحى، وحى خود خدا مى شود. | |||
شاهد اين معنا، آيه بعدى مورد بحث است كه خطاب به موسى مى فرمايد: «فَاستَمِع لِمَا يُوحَى: گوش كن به آنچه وحى مى شود»، كه عين نداى از جانب طور را وحى هم خوانده، و در موارد ديگر كلامش اثبات حجاب هم نموده است. | شاهد اين معنا، آيه بعدى مورد بحث است كه خطاب به موسى مى فرمايد: «فَاستَمِع لِمَا يُوحَى: گوش كن به آنچه وحى مى شود»، كه عين نداى از جانب طور را وحى هم خوانده، و در موارد ديگر كلامش اثبات حجاب هم نموده است. | ||
