۱۴٬۴۷۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۶ بخش۳۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←فرق بین «خوف» و «خشیت»، در آیه شریفه
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
مثلا از موسى «عليه السلام» نقل فرموده كه گفت: «فَفَرَرتُ مِنكُم لَمَّا خِفتُكُم». و در خصوص رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» فرموده: «وَ إمَّا تَخَافَنَّ مِن قَومٍ خِيَانَةً». البته اين معنايى كه براى دو كلمه «خوف» و «خشيت» گفتيم، معناى اصلى اين دو كلمه است، و منافات ندارد كه گاهى ببينيم با آن دو، معامله مترادف كنند، و هر دو را به يك معنا استعمال نمايند. | مثلا از موسى «عليه السلام» نقل فرموده كه گفت: «فَفَرَرتُ مِنكُم لَمَّا خِفتُكُم». و در خصوص رسول خدا «صلى الله عليه و آله و سلم» فرموده: «وَ إمَّا تَخَافَنَّ مِن قَومٍ خِيَانَةً». البته اين معنايى كه براى دو كلمه «خوف» و «خشيت» گفتيم، معناى اصلى اين دو كلمه است، و منافات ندارد كه گاهى ببينيم با آن دو، معامله مترادف كنند، و هر دو را به يك معنا استعمال نمايند. | ||
از آنچه گذشت، روشن شد كه «خشيت»، به طور كلى از انبياء نفى شده، هرچند كه از ظاهر سياق بر مى آيد كه تنها در تبليغ رسالت، دچار خشيت از غير خدا نمى شوند. علاوه بر اين كه تمام افعال انبياء مانند اقوالشان، جنبه تبليغ را دارد، و فعل آنان، عينا مانند قولشان براى مردم حجت، و بيانگر وظایف خدايى است. پس اگر ظاهر سياق مى رساند كه در مقام تبليغ رسالت از غير خدا خشيت ندارند، تمامى حركات و سكنات و اقوال ايشان را شامل مى شود. | از آنچه گذشت، روشن شد كه: «خشيت»، به طور كلى از انبياء نفى شده، هرچند كه از ظاهر سياق بر مى آيد كه تنها در تبليغ رسالت، دچار خشيت از غير خدا نمى شوند. علاوه بر اين كه تمام افعال انبياء مانند اقوالشان، جنبه تبليغ را دارد، و فعل آنان، عينا مانند قولشان براى مردم حجت، و بيانگر وظایف خدايى است. پس اگر ظاهر سياق مى رساند كه در مقام تبليغ رسالت از غير خدا خشيت ندارند، تمامى حركات و سكنات و اقوال ايشان را شامل مى شود. | ||
«'''وَ كَفَى بِاللهِ حَسِيباً '''» - «حَسِيباً»، يعنى «مُحَاسِباً». خدا براى محاسب بودن و به حساب آوردن اعمال كوچك و بزرگ شما كافى است. پس واجب است كه از او خشيت داشته باشيد، و از غير او دچار خشيت نشويد. | «'''وَ كَفَى بِاللهِ حَسِيباً '''» - «حَسِيباً»، يعنى «مُحَاسِباً». خدا براى محاسب بودن و به حساب آوردن اعمال كوچك و بزرگ شما كافى است. پس واجب است كه از او خشيت داشته باشيد، و از غير او دچار خشيت نشويد. | ||
