۱۷٬۰۰۳
ویرایش
خط ۱۸۸: | خط ۱۸۸: | ||
«'''إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ'''»: | «'''إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْفَرِحِينَ'''»: | ||
كلمه «فرح»، به معناى «بطر» تفسير شده، وليكن «بطر»، لازمۀ فرح و خوشحالى از ثروت دنيا است. البته فرح مفرط و خوشحالى بیرون از اندازه. چون خوشحالى مفرط، آخرت را از ياد مى برد، و قهرا بطر و طغيان مى آورد. و به همين جهت، در آيه شريفه: «وَ لَا تَفرَحُوا بِمَا آتَاكُم وَ اللهُ لَا يُحِبُّ كُلّ مُختَالٍ فَخُورٍ»، «اختيال» و «فخر» را از لوازم فرح شمرده، و فرموده: به آنچه خدا به شما داده، خوشحالى مكنيد، كه خدا اشخاص مختال و فخور را دوست نمى دارد. | كلمه «فرح»، به معناى «بطر» تفسير شده، وليكن «بطر»، لازمۀ فرح و خوشحالى از ثروت دنيا است. البته فرح مفرط و خوشحالى بیرون از اندازه. چون خوشحالى مفرط، آخرت را از ياد مى برد، و قهرا بطر و طغيان مى آورد. | ||
و به همين جهت، در آيه شريفه: «وَ لَا تَفرَحُوا بِمَا آتَاكُم وَ اللهُ لَا يُحِبُّ كُلّ مُختَالٍ فَخُورٍ»، «اختيال» و «فخر» را از لوازم فرح شمرده، و فرموده: به آنچه خدا به شما داده، خوشحالى مكنيد، كه خدا اشخاص مختال و فخور را دوست نمى دارد. | |||
و نيز به همين جهت است كه در آيه مورد بحث نيز، نهى از فرح را تعليل كرده به اين كه خدا، اشخاص خوشحال را دوست نمى دارد. | و نيز به همين جهت است كه در آيه مورد بحث نيز، نهى از فرح را تعليل كرده به اين كه خدا، اشخاص خوشحال را دوست نمى دارد. |
ویرایش