تفسیر:المیزان جلد۸ بخش۲۱: تفاوت میان نسخه‌ها

ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسى بِئَايَاتِنَا إِلى فِرْعَوْنَ وَ مَلايهِ فَظلَمُوا بهَا فَانظرْ كَيْف كانَ عَاقِبَةُ الْمُفْسِدِينَ(۱۰۳)

قَالَ إِن كُنت جِئْت بِئَايَةٍ فَأْتِ بهَا إِن كُنت مِنَ الصادِقِينَ(۱۰۶)

قَالُوا ءَامَنَّا بِرَب الْعَالَمِينَ(۱۲۱)

رَب مُوسى وَ هَارُونَ(۱۲۲)

قَالَ فِرْعَوْنُ ءَامَنتُم بِهِ قَبْلَ أَنْ ءَاذَنَ لَكمْ إِنَّ هَذَا لَمَكْرٌ مَّكَرْتُمُوهُ فى الْمَدِينَةِ لِتُخْرِجُوا مِنهَا أَهْلَهَا فَسوْف تَعْلَمُونَ(۱۲۳)

وَ مَا تَنقِمُ مِنَّا إِلا أَنْ ءَامَنَّا بِئَايَاتِ رَبِّنَا لَمَّا جَاءَتْنَا رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَيْنَا صبراً وَ تَوَفَّنَا مُسلِمِينَ(۱۲۶)

از پس آنها موسى را با آيه هاى خويش بسوى فرعون و بزرگان او فرستاديم كه درباره آن ستم كردند، بنگر سرانجام تبهكاران چسان بود (۱۰۳)

موسى گفت اى فرعون من فرستاده پروردگار جهانيانم (۱۰۴)

سزاوارم بر اينكه درباره خدا جز حق نگويم ، براى شما معجزه اى از پروردگارتان آورده ام ، بنابراين بنى اسرائيل را با من بفرست (۱۰۵)

گفت اگر راست مى گويى معجزه اى آورده اى آن را بيار (۱۰۶)

پس عصاى خويش بيفكند كه در دم اژدهايى بزرگ شد (۱۰۷)

و دست خويش برون آورد كه در ديد بينندگان سفيد مى نمود (۱۰۸)

بزرگان قوم فرعون گفتند: راستى اين جادوگرى ماهر است (۱۰۹)

كه مى خواهد شما را از سرزمينتان بيرون كند، اكنون چه راءى مى دهيد (۱۱۰)

گفتند او و برادرش را نگهدار و ماءمورين جمع آورى به شهرها فرست (۱۱۱)

تا همه جادوگران ماهر را پيش تو آرند (۱۱۲)

جادوگران نزد فرعون آمدند و گفتند اگر ما غالب شديم آيا مزدى خواهيم داشت ؟ (۱۱۳)

گفت آرى شما از مقربان خواهيد بود (۱۱۴)

گفتند اى موسى نخست تو عصاى خويش مى افكنى يا ما ابزار خويش ‍ بيفكنيم ؟ (۱۱۵)

گفت نخست شما بيفكنيد، چون ابزار جادوى خود بيفكندند ديدگان مردم را مسحوركردند و به رعبشان انداختند و جادويى بزرگ آوردند (۱۱۶)

به موسى وحى كرديم كه عصاى خويش بيفكن ، و هماندم چيزهايى را كه ساخته بودند ببلعيد (۱۱۷)

و حق آشكار شد و آنچه كرده بودند بيهوده گشت (۱۱۸)

در آنجا مغلوب شدند و خفت زده بازگشتند (۱۱۹)

و جادوگران سجده كنان خاكسار شدند (۱۲۰)

و گفتند به پروردگار جهانيان ايمان داريم (۱۲۱)

كه پروردگار موسى و هارون است (۱۲۲)

فرعون گفت چرا پيش از آنكه به شما اجازه دهم بدو ايمان آورديد؟ اين نيرنگى است كه در شهر انديشيده ايد تا مردمش را از آن بيرون كنيد، زود باشد كه بدانيد (۱۲۳)

محققا دست ها و پاهايتان را به عكس يكديگر مى برم ، آنگاه شما را جملگى بر دار مى كنم (۱۲۴)

گفتند ما به سوى پروردگار خويش بازگشت مى كنيم (۱۲۵)

كينه و انتقام تو از ما به جرم آن است كه وقتى آيه هاى پروردگارمان به سوى ما آمد بدان ايمان آورديم ، پروردگارا صبرى به ما عطا كن و ما را مسلمان بميران (۱۲۶).