گمنام

تفسیر:المیزان جلد۹ بخش۱۶: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۵۴: خط ۱۵۴:
راغب در مفردات گفته است : اصل واژه «برء» و «براء» و «تبرى» به معناى كناره گيرى و بيزارى از هر چيزيست كه مجاورت با آن مورد كراهت باشد، لذا گفته مى شود «برأت من المرض: از مرض ‍ بهبودى يافتم» و «برأت من فلان: از گير فلانى نجات يافتم» و «تبرأت و يا أبرأته و برأته من كذا: و از فلان عمل بى زارى جستم و يا فلانى را از آن عمل برى نمودم» ، و در مفردش گفته مى شود: «رجل برئ» و در جمع گفته مى شود: «قوم برآء و يا قوم بريوون» خداى تعالى در قرآن مى فرمايد: «برائة من الله و رسوله».
راغب در مفردات گفته است : اصل واژه «برء» و «براء» و «تبرى» به معناى كناره گيرى و بيزارى از هر چيزيست كه مجاورت با آن مورد كراهت باشد، لذا گفته مى شود «برأت من المرض: از مرض ‍ بهبودى يافتم» و «برأت من فلان: از گير فلانى نجات يافتم» و «تبرأت و يا أبرأته و برأته من كذا: و از فلان عمل بى زارى جستم و يا فلانى را از آن عمل برى نمودم» ، و در مفردش گفته مى شود: «رجل برئ» و در جمع گفته مى شود: «قوم برآء و يا قوم بريوون» خداى تعالى در قرآن مى فرمايد: «برائة من الله و رسوله».


== اعلائم برائت در==
== معنای برائت خدا و رسول از مشرکان، در این سوره==
«''' برائة من الله و رسوله ... '''» صرف تشريع نيست بلكه انشاء حكم و قضاء بر برائت است
اين آيه شريفه نسبت به چند آيه بعد به منزله عنوان مقاله اى است كه به خلاصه كلام بعدى اشاره مى كند، مانند ساير سوره هاى مفصلى كه يك و يا دو آيه اول آن بطور اجمال به غرضى كه آيات سوره در مقام افاده آن است اشاره مى كند.
اين آيه شريفه نسبت به چند آيه بعد به منزله عنوان مقاله اى است كه به خلاصه كلام بعدى اشاره مى كند، مانند ساير سوره هاى مفصلى كه يك و يا دو آيه اول آن بطور اجمال به غرضى كه آيات سوره در مقام افاده آن است اشاره مى كند.
خطاب آيه به شهادت جمله «''' عاهدتم '''» متوجه به مؤ منين و يا به رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) و مؤ منين است . و در عنوان ، نام خدا برده شده كه صاحب خطاب و حكم است و نام رسول هم برده شده كه واسطه ابلاغ خطاب است ، و نام مشركين برده شده كه مورد حكمند، و پس از آن ، حكم طورى الفاء شده كه بطور غايبانه ولى در عين حال با صاحب حكم مواجهه كنند به آنان برسد، و اين طرز خطاب در احكام و دستوراتى كه مقصود رساندنش به همه مردم است خود يك نوع تعظيم است براى صاحب حكم دستور.
 
و مفاد آيه تنها صرف تشريع نيست ، بلكه متضمن انشاء حكم و قضاء بر برائت از مشركين زمان نزول آيه است ، به دليل اينكه اگر صرف تشريع بود رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) را در برائت شريك نمى كرد، چون داب قرآن بر اين است كه حكم تشريعى صرف را تنها به خدا نسبت دهد، حتى صريحا فرموده : «''' و لا يشرك فى حكمه احدا '''» و از مصاديق حكم جز حكم به معناى سياست و ولايت و قطع خصومت را به آنحضرت نسبت نمى دهد.
خطاب آيه به شهادت جمله «عاهدتم» متوجه به مؤ منين و يا به رسول خدا (صلى الله عليه و آله) و مؤمنين است. و در عنوان ، نام خدا برده شده كه صاحب خطاب و حكم است و نام رسول هم برده شده كه واسطه ابلاغ خطاب است، و نام مشركين برده شده كه مورد حكمند، و پس از آن ، حكم طورى الفاء شده كه بطور غايبانه ولى در عين حال با صاحب حكم مواجهه كنند به آنان برسد، و اين طرز خطاب در احكام و دستوراتى كه مقصود رساندنش به همه مردم است خود يك نوع تعظيم است براى صاحب حكم دستور.
 
و مفاد آيه تنها صرف تشريع نيست ، بلكه متضمن انشاء حكم و قضاء بر برائت از مشركين زمان نزول آيه است ، به دليل اينكه اگر صرف تشريع بود رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) را در برائت شريك نمى كرد، چون داب قرآن بر اين است كه حكم تشريعى صرف را تنها به خدا نسبت دهد، حتى صريحا فرموده: «و لا يشرك فى حكمه احدا» و از مصاديق حكم جز حكم به معناى سياست و ولايت و قطع خصومت را به آنحضرت نسبت نمى دهد.
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۱۹۷ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۹ صفحه ۱۹۷ </center>
<span id='link101'><span>
<span id='link101'><span>
۱۷٬۰۵۲

ویرایش