۱۶٬۳۵۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۸: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←انذار و تبشير كسانى كه سواء عليهم ءانذرتهم ام لم تنذرهم به منظور اتمام حجت ورسيدن آنان به كمال شقاوت است
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۵۰: | خط ۲۵۰: | ||
<span id='link69'><span> | <span id='link69'><span> | ||
==انذار و تبشير | ==انذار و تبشير منکران خدا، برای اتمام حجّت و رسيدن آنان، به كمال شقاوت است == | ||
در | در اين جا، ممكن است اين اشكال به ذهن كسى وارد شود كه: در آيات قبل مى فرمود: آن ها كه كلمۀ عذاب عليه آنان ثابت شده، ايمان نمى آورند. چه انذارشان بكنى و چه نكنى. آن وقت در اين آيات، خودش آن ها را انذار مى كند. | ||
جواب اين اشكال اين است كه: منافاتى بين اين دو دسته آيات | جواب اين اشكال اين است كه: منافاتى بين اين دو دسته آيات نيست. براى اين كه منظور از آيات مورد بحث، اين است كه با ابلاغ انذار، حجت بر آن ها تمام شود، و شقاوتشان به حدّ كمال برسد. البته از طرف ديگر، مؤمنان هم، سعادتشان به حدّ كمال برسد. | ||
همچنان كه در جاى ديگر فرموده: | همچنان كه در جاى ديگر فرموده: «لِيَهلِكَ مَن هَلَكَ عَن بَيّنَة وَ يَحيَى مَن حَىّ عَن بَيّنَة». و نيز فرموده: «وَ نُنَزّلُ مِنَ القُرآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحمَةٌ لِلمُؤمِنِين وَ لا يَزِيدُ الظّالِمِينَ إلّا خَسَاراً». | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۱۰۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۱۰۶ </center> | ||
«'''وَ اضرِب لهَُم مَّثَلاً | «'''وَ اضرِب لهَُم مَّثَلاً أَصحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ'''»: | ||
كلمۀ «مَثَلاً» كه در اين جمله آمده، به معناى كلام و يا داستانى است كه گوينده، آن را مى گويد، تا مقصدى از مقاصدش را براى شنونده ممثّل و مجسّم كند. و چون داستان اصحاب قريه، وعده و وعيد آيات قبل را روشن مى كند، لذا خداوند، به رسول گرامى خود، دستور داد تا قصه را به صورت اين مَثَل، براى كفار بيان كند. | |||
و ظاهرا | و ظاهرا كلمۀ «مَثَلاً»، مفعول دوم باشد براى «اضرِب»، و مفعول اول آن، «أصحابَ القَرية» باشد. و معنا چنين باشد: براى آن ها، اصحاب قريه را كه چنين و چنان بودند، مَثَل بزن. و مفعول دوم، كه بايد بعد از مفعول اول بيايد، در اين جا، جلوتر آمده، تا از فاصلۀ زياد كه مُخلّ به معنا است، جلوگيرى شده باشد. | ||
«'''إِذْ | «'''إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيهِمُ اثْنَينِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسلُونَ'''»: | ||
كلمه | كلمه «عَزّزنَا»، از «تَعزِيز» است كه: مصدر باب تفعيل، از مادۀ «عزّت» است، و «عزّت»، به معناى نيرو و شوكت و آسيب ناپذيرى است. و جملۀ «إذ أرسَلنَا إلَيهِم»، بيان تفصيلى جملۀ «إذ جَاءَهَا المُرسَلُون» است. | ||
و معناى | و معناى آيه، اين است كه: براى آن ها، مَثَل بزن اصحاب قريه را كه در زمانى مى زيستند، كه ما دو تا از رسولان خود را به سويشان فرستاده بوديم و مردم، آن دو را تكذيب كرده بودند، و ما آن دو را به رسول سوم تقويت كرديم، و اين سه رسول گفتند: اى مردم! ما، از جانب خدا، به سوى شما فرستاده شده ايم. | ||
<span id='link70'><span> | <span id='link70'><span> | ||
