۱۶٬۳۴۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۸: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مراد از «امام مبين» و سخن ديگر مفسّران در معناى آن
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
<span id='link63'><span> | <span id='link63'><span> | ||
==مراد از «امام | ==سخن مفسران، در معنای مراد از «امام مُبين»== | ||
«'''وَ كُلّ شَئٍ أحصَينَاهُ فِى إمَامٍ مُبِين'''» - منظور از «امام مُبين»، لوح محفوظ است. لوحى كه از دگرگون شدن و تغيير پيدا كردن، محفوظ است، و مشتمل است بر تمامى جزئياتى كه خداى سبحان، قضايش را در خلق رانده. در نتيجه، آمار همه چيز در آن هست، و اين كتاب، در كلام خداى تعالى، با اسم هاى مختلفى ناميده شده: «لوح محفوظ»، «أُمّ الكتاب»، «كتاب مُبين» و «إمام مُبين»، كه در هر يك از اين اسماى چهارگانه، عنايتى مخصوص هست. | |||
و شايد عنايت در ناميدن آن به «إمام مُبين»، به خاطر اين باشد كه بر قضاهاى حتمى خدا مشتمل است. قضاهايى كه خلق تابع آن ها هستند، و آن ها مقتداى خلق. | |||
و از | و «نامۀ اعمال» هم - به طورى كه در تفسير سورۀ «جاثيه» مى آيد - از آن كتاب استنساخ مى شود. چون در آن سوره فرموده: «هَذَا كِتَابُنَا يَنطِقُ عَلَيكُم بِالحَقّ إنّا كُنّا نَستَنسِخُ مَا كُنتُم تَعمَلُون». | ||
بعضى از مفسران گفته اند: «مراد از امام مبين، نامۀ اعمال است»، ليكن سخن وى بيهوده است. | |||
بعضى ديگر گفته اند: «علم خدا است». اين هم، مثل همان تفسير قبل است. بله، اگر مراد شان از علم خدا، علم فعلى او باشد، باز وجهى دارد. | |||
و از حرف هاى عجيبى كه در اين مقام گفته شده، سخن بعضى از مفسران است، كه گفته: «آنچه در لوح محفوظ نوشته مى شود، عبارت است از: آنچه بوده و آنچه خواهد بود، اما تا روز قيامت، نه تا ابد. براى اين كه «لوح» نزد مسلمانان، عبارت است از جسم، و هر جسمى هر قدر هم بزرگ باشد، بالاخره محدود و داراى ابعادى متناهى است، و ادلۀ علمى بر اين معنا شاهد است. بنابراين، ممكن نيست اين جسم محدود، حاوى و مشتمل بر تمامى جزئيات حوادث آينده باشد، | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۹۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۹۸ </center> | ||
و گرنه لازمه | و گرنه لازمه اش، اين مى شود كه متناهى، ظرف باشد براى غير متناهى، و اين، بالبداهه محال است. پس چاره همين است كه عموميت «كُلّ شَئ» را تخصيص بزنيم، و بگوييم حوادث تا روز قيامت منظور است». و اين سخن، تحكّم و بى دليل است، - كه إن شاء اللّه، به زودى به طور مفصل، متعرض آن مى شويم. | ||
و آيه شريفه نسبت به | و آيه شريفه نسبت به ماقبل، در معناى تعليل است. گويا فرموده: آنچه گفتيم و آنچه از اوصاف آنان كه كلمۀ عذاب بر ايشان حتمى شده، برشمرديم، و آنچه درباره پيروان قرآن گفتيم، كه به غيب از پروردگارشان خشيت دارند، همه مطابق با واقع است. زيرا زمام حيات همه به دست ماست، و اعمال و آثارشان، نزد ما محفوظ است. پس ما در هر حال، به سرانجام هر يك از دو گروه، علم و اطلاع داريم. | ||
<span id='link64'><span> | <span id='link64'><span> | ||
==رواياتى درباره نزول آيه: «و جعلنا من بين ايديهم سدا...»== | ==رواياتى درباره نزول آيه: «و جعلنا من بين ايديهم سدا...»== | ||
