۱۶٬۸۸۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۲۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←آيات ۱۱ - ۲۰ سوره زمر
| خط ۱۸۳: | خط ۱۸۳: | ||
آيا كسى كه عذاب برايش حتمى شده، آيا تو مى خواهى كسى را كه داخل آتش است، نجات دهى؟ (۱۹) | آيا كسى كه عذاب برايش حتمى شده، آيا تو مى خواهى كسى را كه داخل آتش است، نجات دهى؟ (۱۹) | ||
ليكن كسانى كه از پروردگارشان مى ترسند، غرفه هايى دارند كه مافوق آن نيز، غرفه هايى است بنا شده، كه از دامنه و چشم اندازش، نهرها جارى است. اين وعدۀ خداست و خدا، خُلف وعده نمى كند (۲۰). | ليكن كسانى كه از پروردگارشان مى ترسند، غرفه هايى دارند كه مافوق آن نيز، غرفه هايى است بنا شده، كه از دامنه و چشم اندازش، نهرها جارى است. اين وعدۀ خداست و خدا، خُلف وعده نمى كند(۲۰). | ||
<center> «'''بیان آيات'''» </center> | <center> «'''بیان آيات'''» </center> | ||
در اين آيات، به نوعى به آغاز كلام برگشت شده، رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» را دستور مى دهد به مردم ابلاغ كند كه اگر ايشان را به توحيد و اخلاص دين براى خدا مى خواند، بدان جهت است كه او مأمور از طرف خداست. و نيز مأمور شده است كه خود او هم، مانند سايرين به اين دعوت پاسخ مثبت دهد. چيزى كه هست، اين فرق را با سايرين دارد كه او، بايد اولين كس باشد به اسلام آوردن و تسليم در برابر آنچه به سويش دعوت مى كند، و خلاصه به چيزى دعوت كند كه خودش قبل از دعوت ديگران، به آن ايمان داشته باشد. حال چه اين كه مردم دعوتش را بپذيرند و يا آن را رد كنند. | در اين آيات، به نوعى به آغاز كلام برگشت شده، رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» را دستور مى دهد به مردم ابلاغ كند كه اگر ايشان را به توحيد و اخلاص دين براى خدا مى خواند، بدان جهت است كه او مأمور از طرف خداست. و نيز مأمور شده است كه خود او هم، مانند سايرين به اين دعوت پاسخ مثبت دهد. | ||
چيزى كه هست، اين فرق را با سايرين دارد كه او، بايد اولين كس باشد به اسلام آوردن و تسليم در برابر آنچه به سويش دعوت مى كند، و خلاصه به چيزى دعوت كند كه خودش قبل از دعوت ديگران، به آن ايمان داشته باشد. حال چه اين كه مردم دعوتش را بپذيرند و يا آن را رد كنند. | |||
پس ديگر مردم چشم اين طمع را نبايد داشته باشند كه آن جناب بر خلاف دعوتش عمل كند و سيره اش مخالف دعوتش باشد. براى اين كه آن جناب، دعوت پروردگار خود را قبلا پذيرفته و اجابت كرده، و او در دين خود استوار و ثابت قدم و از عصيان خداى تعالى، ترسان است. با چنين حالى مردم را دعوت مى كند، كفار را انذار و مؤمنان را بشارت مى دهد. آنان را به عذابى كه خدا برايشان آماده كرده، و اينان را به نعيمى كه خدا برايشان تهيه كرده. | پس ديگر مردم چشم اين طمع را نبايد داشته باشند كه آن جناب بر خلاف دعوتش عمل كند و سيره اش مخالف دعوتش باشد. براى اين كه آن جناب، دعوت پروردگار خود را قبلا پذيرفته و اجابت كرده، و او در دين خود استوار و ثابت قدم و از عصيان خداى تعالى، ترسان است. با چنين حالى مردم را دعوت مى كند، كفار را انذار و مؤمنان را بشارت مى دهد. آنان را به عذابى كه خدا برايشان آماده كرده، و اينان را به نعيمى كه خدا برايشان تهيه كرده. | ||
