۱۶٬۸۸۳
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴۱: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←نقل و ردّ رواياتى كه درباره شاءن نزول آيه : لخلق السموات و الارض اكبر من خلقالناس نقل شده
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
<span id='link338'><span> | <span id='link338'><span> | ||
==نقل و ردّ رواياتى كه درباره شاءن نزول آيه : لخلق السموات و الارض اكبر من | ==نقل و ردّ رواياتى كه درباره شاءن نزول آيه : لخلق السموات و الارض اكبر من خلق الناس نقل شده == | ||
در الدر المنثور است كه : عبد بن حميد و ابن ابى حاتم به سند صحيح از ابى العاليه روايت كرده اند كه گفت : يهوديان نزد رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) آمده ، عرضه داشتند: دجال كه در آخر الزمان ظهور مى كند از ماست و از خصائصش اين و اين است . و خيلى درباره او غلو كردند و امر او را بزرگ جلوه دادند و گفتند كه چنين و چنان مى كند. خداى تعالى در پاسخ آنان اين آيه را فرستاد: ((ان الّذين يجادلون فى آيات اللّه بغير سلطان اتيهم ان فى صدورهم الا كبر ما هم ببالغيه (( آنگاه در معنايش گفت : اينها به آنچه مى گويند نمى رسند. | در الدر المنثور است كه : عبد بن حميد و ابن ابى حاتم به سند صحيح از ابى العاليه روايت كرده اند كه گفت : يهوديان نزد رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) آمده ، عرضه داشتند: دجال كه در آخر الزمان ظهور مى كند از ماست و از خصائصش اين و اين است . و خيلى درباره او غلو كردند و امر او را بزرگ جلوه دادند و گفتند كه چنين و چنان مى كند. خداى تعالى در پاسخ آنان اين آيه را فرستاد: ((ان الّذين يجادلون فى آيات اللّه بغير سلطان اتيهم ان فى صدورهم الا كبر ما هم ببالغيه (( آنگاه در معنايش گفت : اينها به آنچه مى گويند نمى رسند. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۲۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۲۷ </center> | ||
((فاستعذ باللّه (( رسول گرامى خود را دستور مى دهد از فتنه دجال به خدا پناه ببرد. ((لخلق السموات و الاءرض اكبر من خلق الناس (( يعنى از خلقت دجال . | ((فاستعذ باللّه (( رسول گرامى خود را دستور مى دهد از فتنه دجال به خدا پناه ببرد. ((لخلق السموات و الاءرض اكبر من خلق الناس (( يعنى از خلقت دجال . | ||
و نيز در همان كتاب آمده كه : ابن ابى حاتم از كعب الاحبار روايت كرده كه در ذيل آيه ((ان الّذين يجادلون فى ايات اللّه بغير سلطان (( گفت : اين آيه درباره يهوديان نازل شد، البته درباره اين عقيده آنها كه منتظر امر دجال هستند. | و نيز در همان كتاب آمده كه : ابن ابى حاتم از كعب الاحبار روايت كرده كه در ذيل آيه ((ان الّذين يجادلون فى ايات اللّه بغير سلطان (( گفت : اين آيه درباره يهوديان نازل شد، البته درباره اين عقيده آنها كه منتظر امر دجال هستند. | ||
و باز در همان كتاب است كه ابن منذر از ابن جريح نقل كرده كه در تفسير آيه ((لخلق السموات و الاءرض اكبر من خلق الناس (( گفته است : مى گويند يهوديان معتقد بودند كه در آخر الزمان پادشاهى خواهند داشت كه دريا تا زانويش ، و ابرها تا فرق سرش مى رسند، آن قدر بلند بالا است كه مرغان را از بين آسمان و زمين با دست مى گيرد، و با او كوهى از نان و نهرى از آب است . در پاسخ ايشان اين آيه نازل شد ((لخلق السموات و الاءرض اكبر من خلق الناس ((. | و باز در همان كتاب است كه ابن منذر از ابن جريح نقل كرده كه در تفسير آيه ((لخلق السموات و الاءرض اكبر من خلق الناس (( گفته است : مى گويند يهوديان معتقد بودند كه در آخر الزمان پادشاهى خواهند داشت كه دريا تا زانويش ، و ابرها تا فرق سرش مى رسند، آن قدر بلند بالا است كه مرغان را از بين آسمان و زمين با دست مى گيرد، و با او كوهى از نان و نهرى از آب است . در پاسخ ايشان اين آيه نازل شد ((لخلق السموات و الاءرض اكبر من خلق الناس ((. | ||
مؤ لف : در سابق توجه فرموديد كه گفتيم : غرض سوره - به طورى كه از سياق آياتش استفاده مى شود - گفتگو در پيرامون استكبار و مجادله كفار در آيات خدا است ، آنهم مجادله به غير حق . پس در اين سوره گفتار از اين جا آغاز شد، و در چند نوبت باز به همين نكته عود كرد، مثل اينكه يك جا فرمود: ((ما يجادل فى آيات اللّه الا الّذين كفروا(( جاى ديگر فرمود: ((و جادلوا بالباطل ليدحضوا به الحق (( بار سوم فرمود: ((الّذين يجادلون فى آيات اللّه بغير سلطان اتيهم كبر مقتا((، بار چهارم فرمود: ((ان الّذين يجادلون فى آيات اللّه بغير سلطان اتيهم ان فى صدورهم الا كبر(( بار پنجم فرمود: ((لم تر الى الّذين يجادلون فى آيات اللّه انى يصرفون ((. پس بنابراين ، سياق آيات اين سوره اين معنا را نمى پذيرد كه بعضى از آنها درباره حادثه اى نازل شده باشد كه ساير آيات آن ربطى به آن حادثه نداشته باشد، در حالى كه چند روايت بالا مى خواهد اين را بگويد. | |||
مؤ لف : در سابق توجه فرموديد كه گفتيم : غرض سوره - به طورى كه از سياق آياتش استفاده مى شود - گفتگو در پيرامون استكبار و مجادله كفار در آيات خدا است ، آنهم مجادله به غير حق . پس در اين سوره گفتار از اين جا آغاز شد، و در چند نوبت باز به همين نكته عود كرد، مثل اينكه يك جا فرمود: ((ما يجادل فى آيات اللّه الا الّذين كفروا(( جاى ديگر فرمود: ((و جادلوا بالباطل ليدحضوا به الحق (( بار سوم فرمود: ((الّذين يجادلون فى آيات اللّه بغير سلطان اتيهم كبر مقتا((، بار چهارم فرمود: ((ان الّذين يجادلون فى آيات اللّه بغير سلطان اتيهم ان فى صدورهم الا كبر(( بار پنجم فرمود: ((لم تر الى الّذين يجادلون فى آيات اللّه انى يصرفون ((. | |||
پس بنابراين ، سياق آيات اين سوره اين معنا را نمى پذيرد كه بعضى از آنها درباره حادثه اى نازل شده باشد كه ساير آيات آن ربطى به آن حادثه نداشته باشد، در حالى كه چند روايت بالا مى خواهد اين را بگويد. | |||
علاوه بر اين ، مضمون اين روايات ، يعنى قصه خبر دادن يهود از دجال ، با دو آيه مزبور هيچ تطبيق نمى كند، و خواننده عزيز اگر در مضمون اين دو آيه يعنى آيه ((ان الّذين يجادلون (( - تا جمله - ((و لكن اكثر الناس لا يعلمون (( دقت بفرمايد، خواهد ديد كه از مضمون روايت اجنبى است . از اينجا روشن مى شود اين قول كه اين دو آيه به دليل اين روايات در مدينه نازل شده صحيح نيست . | علاوه بر اين ، مضمون اين روايات ، يعنى قصه خبر دادن يهود از دجال ، با دو آيه مزبور هيچ تطبيق نمى كند، و خواننده عزيز اگر در مضمون اين دو آيه يعنى آيه ((ان الّذين يجادلون (( - تا جمله - ((و لكن اكثر الناس لا يعلمون (( دقت بفرمايد، خواهد ديد كه از مضمون روايت اجنبى است . از اينجا روشن مى شود اين قول كه اين دو آيه به دليل اين روايات در مدينه نازل شده صحيح نيست . | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۲۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۵۲۸ </center> | ||
<span id='link339'><span> | <span id='link339'><span> | ||
==آيات ۶۹ - ۷۸ سوره مؤمن == | ==آيات ۶۹ - ۷۸ سوره مؤمن == | ||
أَ لَمْ تَرَ إِلى الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فى ءَايَاتِ اللَّهِ أَنى يُصرَفُونَ(۶۹) | أَ لَمْ تَرَ إِلى الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فى ءَايَاتِ اللَّهِ أَنى يُصرَفُونَ(۶۹) | ||
