۱۷٬۰۰۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۴۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مراد از اينكه درباره قرآن فرمود كتاب عزيز است و لا ياءتيهالباطل من بين يديه و لا من خلفه
| خط ۱۳۰: | خط ۱۳۰: | ||
<span id='link396'><span> | <span id='link396'><span> | ||
==مراد از | ==مراد از اين كه درباره قرآن فرمود: «كتاب عزيز است»== | ||
«'''وَ إنّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ'''» - ضمير «إنّهُ» به ذكر بر مى گردد، كه همان قرآن باشد. و «عزيز»، به معناى بى نظير و يا منيع است. يعنى از اين كه مغلوب چيزى شود، امتناع دارد. و البته معناى دوم با جمله بعدى كه مى فرمايد: «لا يَأتِيهِ البَاطِلُ مِن بَين يَدَيهِ وَ لا مِن خَلفِهِ»، مناسب تر است. | |||
و | «'''لا يَأتِيهِ البَاطِلُ مِن بَينِ يَدَيهِ وَ لا مِن خَلفِهِ'''» - آمدن باطل به سوى قرآن، به اين معنا است كه باطل در آن راه پيدا كند، يا بعضى از اجزاى آن از بين برود و باطل شود، و يا همه اش، به طورى كه بعضى از حقايق و معارف حقه آن غيرحقه شود. و يا بعضى از احكام و شرايع آن، و توابع آن احكام از معارف اخلاقى، و يا همه اين موارد ذكر شده، لغو گردد، به طورى كه ديگر قابل عمل نشود. (و چنين چيزى محال است بشود. و آيات و سوره هاى قرآن و معارف اعتقادى و اخلاقى و عملی اش، تا قيامت به اعتبار خود باقى مى ماند). | ||
بعضى از | |||
به | و بنابراين، مراد از جمله «مِن بَينِ يَدَيهِ وَ لا مِن خَلفِهِ»، زمان نزول قرآن و عصرهاى بعد از آن است، تا روز قيامت. | ||
بعضى از مفسران گفته اند: مراد از «مِن بَينِ يَدَيهِ وَ لا مِن خَلفِهِ»، تمامى جهات است، همچنان كه دو كلمه «صبح و شام»، كنايه از همه زمان ها است. و بنابراين، مى خواهد بفرمايد: قرآن كريم، از هر جهت مصون از اين است كه دستخوش بطلان گردد، و اين عموميت بنابر وجه اول - كه نظريه ما بود - از اطلاق نفى در جمله «لا يَأتِيهِ» استفاده مى شود. | |||
به هرحال، چه بنا به گفته ما، و چه بنابر گفته آن مفسر، مضمون آيه اين است كه: در بيانات قرآن، تناقضى، و در خبرهايى كه داده، دروغى، و در معارفش و حكمت ها و شرايع و احكامش، هيچ بطلانى نيست. نه مورد معارضه چيزى واقع مى شود، و نه دستخوش دگرگونگى مى گردد. و ممكن نيست چيزى كه از قرآن نيست، در قرآن راه يابد. مثلا آياتش را تحريف كنند، و جاى آن ها را تغيير دهند و يا كم و زياد كنند. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۶۰۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۶۰۵ </center> | ||
بنابراين، آيه شريفه، همان را مى گويد كه آيه شريفه: «إنّا نَحنُ نَزّلنَا الذّكرَ وَ إنّا لَهُ لَحَافِظُون»، در صدد بيانش مى باشد. | |||
مَّا يُقَالُ | «'''تَنزِيلٌ مِن حَكِيمٍ حَمِيدٍ'''» - اين جمله، به منزله تعليل است براى «عزيز» بودن قرآن، و بيان مى كند كه چگونه باطل از هيچ جهتى به قرآن راه ندارد. مى فرمايد: و چگونه چنين نباشد، با اين كه از ناحيه حكيمى محكم كار نازل شده. حكيمى كه سستى در عمل او راه ندارد. حكيمى كه ستودۀ على الاطلاق است. | ||
كلمه | |||
و معناى آيه اين است كه : كفارى كه تو به سوى | «'''مَّا يُقَالُ لََكَ إِلّا مَا قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِن قَبْلِك ...'''»: | ||
بعضى از | كلمه «ما»، در جمله «مَا يُقَالُ لَكَ»، نافيه است. مراد از اين گويندگان، كفارى هستند كه آن جناب را ساحر يا مجنون يا شاعر لغوگوى خواندند. و يا گفتند همۀ حرف هايش، بهانه است كه بر ما آقايى و سرورى كند. و گويندگانى كه اين حرف ها را به انبياى گذشته گفتند، امت هاى آن انبياء بودند. | ||
و معناى آيه اين است كه: كفارى كه تو به سوى آن ها فرستاده شدى و ايشان را دعوت مى كنى، به تو نمى گويند، مگر همان حرف هايى را كه به انبياى قبل از تو مى گفتند. | |||
«'''إنّ رَبّكَ لَذُو مَغفِرَةٍ وَ ذُو عِقَابٍ ألِيم'''» - اين جمله، در مقام تهديد و وعيد است. مى فرمايد: پروردگار شما، همان طور كه داراى مغفرت است، داراى عقابى دردناك نيز هست. يعنى منتظر باش، و يا اينان منتظر باشند، تا ببينند از ناحيه پروردگارشان، چه بر سرشان مى آيد. آيا با اين كه همان حرف هايى كه امت هاى گذشته مى زدند و اينان نيز مى زنند، خدا با مغفرتش با ايشان معامله مى كند، و يا با عقابش؟ | |||
و بنابراين، آيه شريفه، در معناى آيه «إعمَلُوا مَا شِئتُم إنّهُ بِمَا تَعمَلُونَ بَصِيرٌ» مى باشد. يعنى آنچه از نيكى و بدى انجام دهيد، جزايش، عينا به شما مى رسد. | |||
بعضى از مفسران گفته اند: معناى آيه اين است كه: به تو در باره اين هايى كه به ذكر كافر شدند، وحى نمى شود، مگر همان كه به رسولان قبل از تو وحى مى شد و آن، اين بود كه پروردگار تو داراى مغفرت و عقابى دردناك است. پس مراد از «قول»، وحى است. و جمله «إنّ رَبّكَ...»، بيان «مَا قَد قِيلَ» است. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۶۰۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۶۰۶ </center> | ||
<span id='link397'><span> | <span id='link397'><span> | ||
==توضيح آيه : ولو جعلناه قرآنا اعجميا... == | ==توضيح آيه : ولو جعلناه قرآنا اعجميا... == | ||
«'''وَ لَوْ جَعَلْنَهُ قُرْءَاناً أَعجَمِيًّا لَّقَالُوا لَوْ لا فُصلَت ءَايَتُهُ ءَ اعجَمِىُّ وَ عَرَبىُّ'''»: | «'''وَ لَوْ جَعَلْنَهُ قُرْءَاناً أَعجَمِيًّا لَّقَالُوا لَوْ لا فُصلَت ءَايَتُهُ ءَ اعجَمِىُّ وَ عَرَبىُّ'''»: | ||
