۱۶٬۹۰۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۳۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←رواياتى راجع به ماجراى فتح خيبر
| خط ۱۶۹: | خط ۱۶۹: | ||
و از سلمة بن اكوع نقل كرده كه گفت: ما با رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» به سوى خيبر رفتيم. شبى در حال حركت بوديم، مردى از لشكريان به عنوان شوخى، به عامر بن اكوع گفت: كمى از شِرّ و وِرهايت (يعنى از اشعارت) براى ما نمى خوانى؟ و عامر، مردى شاعر بود، شروع كرد به سرودن اين اشعار: | و از سلمة بن اكوع نقل كرده كه گفت: ما با رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله و سلّم» به سوى خيبر رفتيم. شبى در حال حركت بوديم، مردى از لشكريان به عنوان شوخى، به عامر بن اكوع گفت: كمى از شِرّ و وِرهايت (يعنى از اشعارت) براى ما نمى خوانى؟ و عامر، مردى شاعر بود، شروع كرد به سرودن اين اشعار: | ||
لَا هُم لَولا أنتَ مَا حجّينا * وَ لَا تَصَدّقنا وَ لا صَلّينَا | <center>لَا هُم لَولا أنتَ مَا حجّينا * وَ لَا تَصَدّقنا وَ لا صَلّينَا</center> | ||
فَاغفِر فِدَاءً لَكَ مَا اقتنينا * و ثبّت الأقدام أن لاقِينا | <center>فَاغفِر فِدَاءً لَكَ مَا اقتنينا * و ثبّت الأقدام أن لاقِينا</center> | ||
وَ أنزلن سَكِينَة عَلَينَا * إنّا إذا صِيحَ بِنَا أتَينَا | <center>وَ أنزلن سَكِينَة عَلَينَا * إنّا إذا صِيحَ بِنَا أتَينَا</center> | ||
<center>وَ بِالصِيَاحِ عولوا عَلَينَا</center> | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۴۳۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۴۳۹ </center> | ||
رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله وسلّم ) پرسيد اين كه شتر خود را با خواندن شعر مى راند كيست ؟ عرضه داشتند عامر است . فرمود: خدا رحمتش كند. عمر كه آن روز اتفاقا بر شترى خسته سوار بود شترى كه مرتب خود را به زمين مى انداخت ، عرضه داشت يا رسول اللّه عامر به درد ما مى خورد از اشعارش استفاده مى كنيم دعا كنيم زنده بماند. چون رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله وسلّم ) در باره هر كس كه مى فرمود خدا رحمتش كند در جنگ كشته مى شد. | رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله وسلّم ) پرسيد اين كه شتر خود را با خواندن شعر مى راند كيست ؟ عرضه داشتند عامر است . فرمود: خدا رحمتش كند. عمر كه آن روز اتفاقا بر شترى خسته سوار بود شترى كه مرتب خود را به زمين مى انداخت ، عرضه داشت يا رسول اللّه عامر به درد ما مى خورد از اشعارش استفاده مى كنيم دعا كنيم زنده بماند. چون رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله وسلّم ) در باره هر كس كه مى فرمود خدا رحمتش كند در جنگ كشته مى شد. | ||
