تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۴۵: تفاوت میان نسخه‌ها

==تأكيدى بر وحدت نظام عالم و اتصال و ارتباط اجزاء آن ==

كلمه «'''خاسى ء'''» اسم فاعل از ماده «'''خسا'''» است ، و اين ماده به معناى نارسايى در ديد چشم ، و يا به قول راغب سرسرى ديدن و گذشتن است . راغب در معناى كلمه «'''حاسر'''» گفته : ماده به معناى خستگى در اثر تمام شدن نيرو است ، به چنين كسى ، هم حاسر مى گويند و هم محسور، اما حاسر به اين تصور كه خود او خودش را خسته كرده ، و اما محسور به اين تصور كه تمام شدن نيرو خسته اش كرده . و اينكه فرمود: «'''ينقلب اليك البصر خاسئا و هو حسير'''» هم ممكن است به معناى حاسر باشد، و هم به معناى محسور.

و كلمه «'''كرتين '''» تثنيه كرة است كه به معناى رجعت و برگشتن است ، و اگر به صيغه تثنيه آورده صرفا براى اين بوده كه تكثير و تكرار را برساند، و چنين معنا دهد كه در خلقت آسمانها و زمين بنگر، آيا هيچ تفاوت و ناسازگارى در بين موجودات آن مى بينى ؟ و دوباره و سه باره و چندباره برگرد و نظر بيفكن ، كه اگر چنين كنى نظرت خسته مى شود و از كار مى افتد، و هيچ تفاوتى نخواهى ديد.

پس در اين دو آيه به اين نكته اشاره شده كه نظام جارى در عالم نظامى است واحد و

متصل الاجزاء و مرتبط الابعاض .

«'''وَ لَقَدْ زَيَّنَّا السمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصابِيحَ ...'''»:

كلمه «'''مصابيح '''» جمع مصباح (چراغ ) است ، و اگر ستارگان را چراغ ناميده به خاطر نورى است كه از آنها تلالو مى كند، و ما قبلا - در سوره حم سجده - در اين باره بحث كرديم .