۱۶٬۸۹۲
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۴: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مراد از اين كه فرمود: «شما را چون نبات از زمين رويانيد»
| خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
<span id='link34'><span> | <span id='link34'><span> | ||
==مراد از اين كه فرمود: «شما را چون | ==مراد از اين كه فرمود: «شما را چون گیاه، از زمين رويانيد» == | ||
«'''وَ اللَّهُ أَنبَتَكُم | «'''وَ اللَّهُ أَنبَتَكُم مِنَ الاَرْضِ نَبَاتاً'''»: | ||
يعنى خدا شما را از زمين رويانيد، روياندن نبات. چون خلقت انسان بالاخره منتهى مى شود به عناصر زمينى، و خلاصه همين عناصر زمين است كه به طور خاصى تركيب مى شود، و به صورت مواد غذايى در مى آيد، و پدران و مادران آن را مى خورند، و در مزاجشان نطفه مى شود، و پس از نقل از پشت پدران به رحم مادران، و رشد در رحم - كه آن هم، به وسيلۀ همين مواد غذايى است - به صورت يك انسان در مى آيد و متولد مى شود. حقيقت نبات هم همين است. پس جمله مورد بحث در مقام بيان يك حقيقت است، نه اين كه بخواهد تشبيه و استعاره اى را به كار ببرد. | يعنى خدا شما را از زمين رويانيد، روياندن نبات. چون خلقت انسان بالاخره منتهى مى شود به عناصر زمينى، و خلاصه همين عناصر زمين است كه به طور خاصى تركيب مى شود، و به صورت مواد غذايى در مى آيد، و پدران و مادران آن را مى خورند، و در مزاجشان نطفه مى شود، و پس از نقل از پشت پدران به رحم مادران، و رشد در رحم - كه آن هم، به وسيلۀ همين مواد غذايى است - به صورت يك انسان در مى آيد و متولد مى شود. حقيقت نبات هم همين است. پس جمله مورد بحث در مقام بيان يك حقيقت است، نه اين كه بخواهد تشبيه و استعاره اى را به كار ببرد. | ||
