۱۶٬۸۹۲
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۱۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←تحقق فعل اختيارى نسبت به انسان، «ممكن» و نسبت به خدا «ضرورى» است
| خط ۱۸۲: | خط ۱۸۲: | ||
<span id='link103'><span> | <span id='link103'><span> | ||
==تحقق فعل اختيارى نسبت به انسان، «ممكن» و نسبت به | ==تحقق فعل اختيارى نسبت به انسان، «ممكن» و نسبت به خدا، «ضرورى» است == | ||
اين آيه توهمى را دفع مى كند كه ممكن است از جمله «فَمَن شَاءَ ذَكَره» به ذهن كسانى بيايد و خيال كنند اختيار، به دست خودشان است و خود، مستقل در اراده اند. و اگر نخواستند متذكر شوند، بر خدا غالب گشته، و او را در به كرسى نشاندن اراده خود عاجز ساخته اند. او خواسته بود اينان متذكر بشوند، و اينان خواستند نشوند و نشدند. | اين آيه توهمى را دفع مى كند كه ممكن است از جمله «فَمَن شَاءَ ذَكَره» به ذهن كسانى بيايد و خيال كنند اختيار، به دست خودشان است و خود، مستقل در اراده اند. و اگر نخواستند متذكر شوند، بر خدا غالب گشته، و او را در به كرسى نشاندن اراده خود عاجز ساخته اند. او خواسته بود اينان متذكر بشوند، و اينان خواستند نشوند و نشدند. | ||
