۱۶٬۳۴۰
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۲۰ بخش۱۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←فعل اختيارى نسبت به انسان ممكن و نسبت به خدا ضرورى التحقق است
| خط ۱۸۹: | خط ۱۸۹: | ||
«'''هُوَ أهلُ التّقوى وَ أهلُ المَغفِرَة '''» - يعنى او اهليت آن را دارد كه از او پروا شود. چون او ولايت مطلقه بر هر چيز دارد، و سعادت و شقاوت انسان به دست اوست. و نيز اهليت آن را دارد كه پروا كنندگان خود را بيامرزد، چون او آمرزگار رحيم است. | «'''هُوَ أهلُ التّقوى وَ أهلُ المَغفِرَة '''» - يعنى او اهليت آن را دارد كه از او پروا شود. چون او ولايت مطلقه بر هر چيز دارد، و سعادت و شقاوت انسان به دست اوست. و نيز اهليت آن را دارد كه پروا كنندگان خود را بيامرزد، چون او آمرزگار رحيم است. | ||
و اين جمله، يعنى جمله «هُوَ أهلُ التّقوى وَ أهلُ المَغفِرة '''»، مى تواند تعليل جمله قبل، يعنى «إنّهُ تَذكِرة فَمَن شَاءَ | و اين جمله، يعنى جمله «هُوَ أهلُ التّقوى وَ أهلُ المَغفِرة '''»، مى تواند تعليل جمله قبل، يعنى «إنّهُ تَذكِرة فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ» باشد كه روشن است. و نيز جمله «وَ مَا يَذكُرُونَ إلّا أن يَشَاءَ الله» را تعليل كند. چون اهل تقوا و اهل مغفرت بودن خداى تعالى، وقتى صحيح و تمام است كه داراى اراده اى نافذ در اراده ها و اعمال خلق باشد. و خلاصه خلق در آنچه مى خواهند آزاد نباشند، و با تمرد و استكبار خود، خدا را عاجز نسازند. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۱۶۰ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۱۶۰ </center> | ||
<span id='link104'><span> | <span id='link104'><span> | ||
