۱۶٬۳۳۸
ویرایش
خط ۱۲۵: | خط ۱۲۵: | ||
==آيات ۱۳ - ۳۲ سوره يس == | ==آيات ۱۳ - ۳۲ سوره يس == | ||
وَ اضرِب لهَُم مَّثَلاً | وَ اضرِب لهَُم مَّثَلاً أَصحَاب الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسلُونَ(۱۳) | ||
إِذْ أَرْسلْنَا إِلَيهِمُ اثْنَينِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسلُونَ(۱۴) | إِذْ أَرْسلْنَا إِلَيهِمُ اثْنَينِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسلُونَ(۱۴) | ||
قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلا بَشرٌ مِّثْلُنَا وَ مَا أَنزَلَ الرَّحْمَنُ مِن شىْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلا تَكْذِبُونَ(۱۵) | قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلا بَشرٌ مِّثْلُنَا وَ مَا أَنزَلَ الرَّحْمَنُ مِن شىْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلا تَكْذِبُونَ(۱۵) | ||
قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكمْ لَمُرْسلُونَ(۱۶) | قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكمْ لَمُرْسلُونَ(۱۶) | ||
وَ مَا عَلَيْنَا إِلا | وَ مَا عَلَيْنَا إِلا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ(۱۷) | ||
قَالُوا إِنَّا تَطيرْنَا بِكُمْ لَئن لَّمْ تَنتَهُوا لَنرْجُمَنَّكمْ وَ لَيَمَسنَّكم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ(۱۸) | قَالُوا إِنَّا تَطيرْنَا بِكُمْ لَئن لَّمْ تَنتَهُوا لَنرْجُمَنَّكمْ وَ لَيَمَسنَّكم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ(۱۸) | ||
قَالُوا | قَالُوا طائرُكُم مَّعَكُمْ أَ ئن ذُكرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسرِفُونَ(۱۹) | ||
وَ جَاءَ مِنْ أَقْصا الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسعَى قَالَ يَقَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسلِينَ(۲۰) | وَ جَاءَ مِنْ أَقْصا الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسعَى قَالَ يَقَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسلِينَ(۲۰) | ||
اتَّبِعُوا مَن لا يَسئَلُكمْ أَجْراً وَ هُم مُّهْتَدُونَ(۲۱) | اتَّبِعُوا مَن لا يَسئَلُكمْ أَجْراً وَ هُم مُّهْتَدُونَ(۲۱) | ||
وَ مَا لىَ لا أَعْبُدُ الَّذِى فَطرَنى وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ(۲۲) | وَ مَا لىَ لا أَعْبُدُ الَّذِى فَطرَنى وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ(۲۲) | ||
ءَ أَتخِذُ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَنُ بِضرٍّ لا تُغْنِ عَنى | ءَ أَتخِذُ مِن دُونِهِ ءَالِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَنُ بِضرٍّ لا تُغْنِ عَنى شفَاعَتُهُمْ شيْئاً وَ لا يُنقِذُونِ(۲۳) | ||
إِنى إِذاً لَّفِى | إِنى إِذاً لَّفِى ضلَالٍ مُّبِينٍ(۲۴) | ||
إِنى ءَامَنت بِرَبِّكُمْ فَاسمَعُونِ(۲۵) | إِنى ءَامَنت بِرَبِّكُمْ فَاسمَعُونِ(۲۵) | ||
قِيلَ ادْخُلِ الجَْنَّةَ قَالَ | قِيلَ ادْخُلِ الجَْنَّةَ قَالَ يَا لَيْت قَوْمِى يَعْلَمُونَ(۲۶) | ||
بِمَا غَفَرَ لى رَبى وَ جَعَلَنى مِنَ الْمُكْرَمِينَ(۲۷) | بِمَا غَفَرَ لى رَبى وَ جَعَلَنى مِنَ الْمُكْرَمِينَ(۲۷) | ||
وَ مَا أَنزَلْنَا عَلى قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السمَاءِ وَ مَا كُنَّا مُنزِلِينَ(۲۸) | وَ مَا أَنزَلْنَا عَلى قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السمَاءِ وَ مَا كُنَّا مُنزِلِينَ(۲۸) | ||
إِن كانَت إِلا صيْحَةً | إِن كانَت إِلا صيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ(۲۹) | ||
يَا حَسرَةً عَلى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسولٍ إِلا كانُوا بِهِ يَستهْزِءُونَ(۳۰) | |||
أَ لَمْ يَرَوْا كمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنهُمْ إِلَيهِمْ لا يَرْجِعُونَ(۳۱) | أَ لَمْ يَرَوْا كمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنهُمْ إِلَيهِمْ لا يَرْجِعُونَ(۳۱) | ||
وَ إِن كلُّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا محْضرُونَ(۳۲) | وَ إِن كلُّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا محْضرُونَ(۳۲) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۱۰۴ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۱۰۴ </center> | ||
ترجمه آيات | |||
<center> «'''ترجمه آيات'''» </center> | |||
مردم قريه را برايشان مثل بياور كه فرستادگان خدا به سوى آنان آمدند (۱۳). | مردم قريه را برايشان مثل بياور كه فرستادگان خدا به سوى آنان آمدند (۱۳). | ||
آن زمان كه ما دو نفر از رسولان را به سوى ايشان گسيل داشتيم و آن دو را تكذيب كردند پس به وسيله رسول سومى آن دو رسول را تقويت كرديم و همگى گفتند كه ما فرستاده به سوى شماييم (۱۴). | آن زمان كه ما دو نفر از رسولان را به سوى ايشان گسيل داشتيم و آن دو را تكذيب كردند پس به وسيله رسول سومى آن دو رسول را تقويت كرديم و همگى گفتند كه ما فرستاده به سوى شماييم (۱۴). | ||
گفتند شما به جز بشرى مثل ما نيستيد و رحمان هيچ پيامى نازل نكرده و مدعاى شما به جز دروغ نمى تواند باشد (۱۵). | گفتند شما به جز بشرى مثل ما نيستيد و رحمان هيچ پيامى نازل نكرده و مدعاى شما به جز دروغ نمى تواند باشد (۱۵). | ||
گفتند: پروردگار ما مى داند كه ما فرستادگان به سوى شماييم (۱۶). | گفتند: پروردگار ما مى داند كه ما فرستادگان به سوى شماييم (۱۶). | ||
و ما به جز رساندن پيام او به طور آشكار وظيفه ديگرى نداريم (۱۷). | و ما به جز رساندن پيام او به طور آشكار وظيفه ديگرى نداريم (۱۷). | ||
گفتند ما شما را بد قدم و نحس مى دانيم اگر دست از گفته خود برنداريد قطعا سنگسارتان مى كنيم و از ناحيه ما عذابى دردناك به شما خواهد رسيد (۱۸). | گفتند ما شما را بد قدم و نحس مى دانيم اگر دست از گفته خود برنداريد قطعا سنگسارتان مى كنيم و از ناحيه ما عذابى دردناك به شما خواهد رسيد (۱۸). | ||
(رسولان ) گفتند نحوست با خود شماست كه وقتى تذكرتان مى دهند حق را نمى پذيريد بلكه شما مردم مسرف و متجاوزيد (۱۹). | (رسولان ) گفتند نحوست با خود شماست كه وقتى تذكرتان مى دهند حق را نمى پذيريد بلكه شما مردم مسرف و متجاوزيد (۱۹). | ||
و از دورترين نقطه شهر مردى شتابان آمد و گفت هان اى مردم ! فرستادگان خدا را پيروى كنيد (۲۰). | و از دورترين نقطه شهر مردى شتابان آمد و گفت هان اى مردم ! فرستادگان خدا را پيروى كنيد (۲۰). | ||
پيروى كنيد كسانى را كه هم راه يافتگانند و هم به طمع مزد شما را به پيروى خود نمى خوانند (۲۱). | پيروى كنيد كسانى را كه هم راه يافتگانند و هم به طمع مزد شما را به پيروى خود نمى خوانند (۲۱). | ||
و چرا من آفريننده خود را نپرستم در صورتى كه بازگشت شما به سوى او است (۲۲). | و چرا من آفريننده خود را نپرستم در صورتى كه بازگشت شما به سوى او است (۲۲). | ||
آيا به جاى او خدايانى ديگر اتخاذ كنم كه اگر خداى رحمان ضررى برايم بخواهد شفاعت آنها هيچ دردى از من دوا و از آن ضرر نجاتم نمى دهند (۲۳). | آيا به جاى او خدايانى ديگر اتخاذ كنم كه اگر خداى رحمان ضررى برايم بخواهد شفاعت آنها هيچ دردى از من دوا و از آن ضرر نجاتم نمى دهند (۲۳). | ||
مسلم است كه من در اين صورت در ضلالتى روشن قرار گرفته ام (۲۴). | مسلم است كه من در اين صورت در ضلالتى روشن قرار گرفته ام (۲۴). | ||
من به پروردگار شما رسولان ايمان مى آورم و شما بشنويد تا فردا شهادت دهيد (۲۵). | من به پروردگار شما رسولان ايمان مى آورم و شما بشنويد تا فردا شهادت دهيد (۲۵). | ||
(مردم او را كشتند) در همان دم به او گفته شد به بهشت درآى و او كه داشت داخل بهشت مى شد گفت اى كاش مردم من مى دانستند چه سعادتى نصيبم شده (۲۶). | (مردم او را كشتند) در همان دم به او گفته شد به بهشت درآى و او كه داشت داخل بهشت مى شد گفت اى كاش مردم من مى دانستند چه سعادتى نصيبم شده (۲۶). | ||
مى دانستند چگونه پروردگارم مرا بيامرزيد و مرا از مكرمين قرار داد (۲۷). | مى دانستند چگونه پروردگارم مرا بيامرزيد و مرا از مكرمين قرار داد (۲۷). | ||
و ما براى هلاك ساختن مردم او لشكرى از آسمان نفرستاديم و نبايد هم مى فرستاديم (۲۸). | و ما براى هلاك ساختن مردم او لشكرى از آسمان نفرستاديم و نبايد هم مى فرستاديم (۲۸). | ||
چون از بين بردن آنها به بيش از يك صيحه نياز نداشت آرى يك صيحه برخاست و همه آنها در جاى خود خشكيدند (۲۹). | چون از بين بردن آنها به بيش از يك صيحه نياز نداشت آرى يك صيحه برخاست و همه آنها در جاى خود خشكيدند (۲۹). | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۱۰۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۱۰۵ </center> | ||
اى حسرت و ندامت بر بندگان من كه هيچ رسولى نزدشان نيامد مگر آنكه به جز استهزاء عكس العملى نشان ندادند (۳۰). | اى حسرت و ندامت بر بندگان من كه هيچ رسولى نزدشان نيامد مگر آنكه به جز استهزاء عكس العملى نشان ندادند (۳۰). | ||
آيا نديدند چقدر از اقوام قبل از ايشان را هلاك كرديم و ديگر به سوى آنان برنمى گردند (۳۱). | آيا نديدند چقدر از اقوام قبل از ايشان را هلاك كرديم و ديگر به سوى آنان برنمى گردند (۳۱). | ||
با اينكه هيچ يك از آنان نيست مگر آنكه همگى نزد ما حاضر خواهند شد (۳۲). | با اينكه هيچ يك از آنان نيست مگر آنكه همگى نزد ما حاضر خواهند شد (۳۲). | ||
<center> «'''بیان آيات'''» </center> | |||
اين آيات مثلى است مشتمل بر انذار و تبشير كه خداى سبحان آن را براى عموم مردم آورده كه در آن به رسالت الهى و تبعات و آثار دعوت به حق اشاره مى كند كه عبارت است از مغفرت و اجر كريم براى هركس كه ايمان آورد و پيروى ذكر (قرآن ) كند و از رحمان بغيب خشيت داشته باشد، و نيز عبارت است از عذاب اليم براى هركس كه كفر بورزد و آن دعوت را تكذيب كند. و نيز به وحدانيت خداى تعالى ، و مساءله معاد و برگشت همه مردم به سوى او اشاره مى نمايد. | اين آيات مثلى است مشتمل بر انذار و تبشير كه خداى سبحان آن را براى عموم مردم آورده كه در آن به رسالت الهى و تبعات و آثار دعوت به حق اشاره مى كند كه عبارت است از مغفرت و اجر كريم براى هركس كه ايمان آورد و پيروى ذكر (قرآن ) كند و از رحمان بغيب خشيت داشته باشد، و نيز عبارت است از عذاب اليم براى هركس كه كفر بورزد و آن دعوت را تكذيب كند. و نيز به وحدانيت خداى تعالى ، و مساءله معاد و برگشت همه مردم به سوى او اشاره مى نمايد. | ||
<span id='link69'><span> | <span id='link69'><span> | ||
==انذار و تبشير كسانى كه سواء عليهم ءانذرتهم ام لم تنذرهم به منظور اتمام حجت ورسيدن آنان به كمال شقاوت است == | ==انذار و تبشير كسانى كه سواء عليهم ءانذرتهم ام لم تنذرهم به منظور اتمام حجت ورسيدن آنان به كمال شقاوت است == | ||
در اينجا ممكن است اين اشكال به ذهن كسى وارد شود كه : در آيات قبل مى فرمود: آنها كه كلمه عذاب عليه آنان ثابت شده ، ايمان نمى آورند، چه انذارشان بكنى و چه نكنى ، آن وقت در اين آيات ، خودش آنها را انذار مى كند. | در اينجا ممكن است اين اشكال به ذهن كسى وارد شود كه : در آيات قبل مى فرمود: آنها كه كلمه عذاب عليه آنان ثابت شده ، ايمان نمى آورند، چه انذارشان بكنى و چه نكنى ، آن وقت در اين آيات ، خودش آنها را انذار مى كند. |
ویرایش