۱۶٬۸۸۰
ویرایش
خط ۲۲۶: | خط ۲۲۶: | ||
«'''فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ'''»: | «'''فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ'''»: | ||
اين | اين جمله، اشاره است به سرانجام آن تدبيرى كه در اين آيات ذكر شده بود. تدبير عام ربوبى و تدبير خصوصی اش در رابطه با انسان؛ و اين كه اين تدبير، سرانجامش به كجا منتهى مى شود، و امرى كه خداى تعالى، به انسان ها كرد تا او را بندگى كنند، آيا انسان اين امر را به انجام رسانيد، يا خير؟ و آن سرانجام، همان روز صاخّه (قيامت) است، كه انسان جزاى اعمال خود را دريافت مى كند. | ||
كلمۀ «صَاخّه»، به معناى صيحۀ شديدى است كه از شدّتش، گوش ها كر شود و منظور از آن، نفخۀ صور است. | كلمۀ «صَاخّه»، به معناى صيحۀ شديدى است كه از شدّتش، گوش ها كر شود و منظور از آن، نفخۀ صور است. | ||
<span id='link225'><span> | <span id='link225'><span> |
ویرایش