۱۴٬۴۱۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۱۲: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←هر تصرفى از خداوند در هر مخلوقى ، تصرفى است از مالك حقيقى در مملوك واقعى و حقيقى
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۴۰: | خط ۲۴۰: | ||
<span id='link177'><span> | <span id='link177'><span> | ||
==هر تصرفى از خداوند در هر | ==هر تصرفى از خداوند در هر مخلوقى، تصرفى است از مالك حقيقى در مملوك واقعى و حقيقى == | ||
پس هر تصرفى در موجودات كه تصور شود، مالك آن تصرف | پس هر تصرفى در موجودات كه تصور شود، مالك آن تصرف خداست. هر نوع تصرفى كه در بندگان و مخلوقات خود بكند، می تواند و حق دارد، بدون اين كه قبح و مذمتى و سرزنشى دنبال داشته باشد. چون آن تصرفى از ميان همه تصرفات قبيح و مذموم است، كه بدون حق باشد. يعنى عقلا حق چنين تصرفى را به تصرف كننده ندهند، و او تنها آن تصرفاتى را می تواند بكند كه عقلا آن را جایز بدانند. پس مالكيت او، محدود به مواردى است كه عقل تجويز كرده باشد؛ و اما خدای تعالى، هر تصرفى در هر خلقى بكند، تصرفى است از مالك حقيقى، و در مملوك واقعى و حقيقى. پس نه مذمتى به دنبال دارد، و نه قبحى، و نه تالى فاسد ديگرى. | ||
و اين مالكيت مطلقه خود را | |||
و اين مالكيت مطلقه خود را تأييد كرده به اين كه خلق را از پاره اى تصرفات منع كند، و تنها در ملك او، آن تصرفاتى را بكنند كه خود او اجازه داده و يا خواسته باشد، و خود را محاسِب و بازخواست كننده، و خلق را مسئول و مؤاخذ دانسته، فرموده: | |||
«'''من ذا الّذى يشفع عنده إلّا بإذنه '''»: (آن كيست كه بدون اذن او نزد او سخنى از شفاعت كند). | |||
و نيز فرموده: «'''ما من شفيع إلّا من بعد إذنه'''»: (هيچ شفيعى نيست، مگر بعد از اجازۀ او). | |||
و نيز فرموده : «'''لو يشاء اللّه لهدى النّاس جميعا'''»: (اگر خدا می خواست، همۀ مردم را هدايت مى كرد). | |||
و نيز فرموده«'''يضلّ من يشاء و يهدى من يشاء'''». و باز فرموده «'''و ما تشاؤن إلّا أن يشاء اللّه '''»: (و در شما خواستى پيدا نمی شود، مگر آن كه خدا خواسته باشد). | |||
و نيز فرموده: «'''لا يسأل عمّا يفعل و هم يسألون '''»: (باز خواست نمی شود از آنچه مى كند، بلكه ايشان باز خواست می شوند). | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۱۴۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱ صفحه : ۱۴۷ </center> | ||
پس | پس بنابراين، خدای تعالى، متصرّفى است كه در مِلك خود، هرچه بخواهد مى كند و غير او، هيچ كس اين چنين مالكيتى ندارد، باز مگر به اذن و مشيت او. اين، آن معنایى است كه ربوبيّت او، آن را اقتضا دارد. | ||
<span id='link178'><span> | <span id='link178'><span> | ||
==معيارها و اساس قوانين عقلائى معيار و اساس و قوانين شرعى است == | ==معيارها و اساس قوانين عقلائى معيار و اساس و قوانين شرعى است == | ||
اين معنا وقتى روشن شد، از سوى ديگر مى بينيم كه خدايتعالى خود را در مقام تشريع و قانونگذارى قرار داده ، و در اين قانون گذارى ، خود را عينا مانند يكى از عقلا بحساب آورده ، كه كارهاى نيك را نيك ميداند، و بر آن مدح و شكر مى گذارد، و كارهاى زشت را زشت دانسته ، بر آن مذمت مى كند، مثلا فرموده : «'''ان تبدوا الصدقات فنعما هى '''»، (اگر صدقات را آشكارا بدهيد خوب است )، و نيز فرموده : «'''بئس الاسم الفسوق '''»، (فسق نام زشتى است )، و نيز فرموده : كه آنچه از قوانين براى بشر تشريع كرده ، بمنظور تاءمين مصالح انسان ، و دورى از مفاسد است ، و در آن رعايت بهترين و مؤ ثرترين راه براى رسيدن انسان بسعادت ، و جبران شدن نواقص شده است ، و در اين باره فرموده : «'''اذا دعاكم لما يحييكم '''»، (دعوت خدا را بپذيريد، وقتى شما را بچيزى ميخواند كه زنده تان مى كند)، و نيز فرموده : «'''ذلكم خير لكم ان كنتم تعلمون '''»، (اين براى شما بهتر است اگر علم داشته باشيد)، و نيز فرموده : «'''ان اللّه يامر بالعدل و الاحسان '''»، (تا آنجا كه مى فرمايد) «'''و ينهى عن الفحشاء و المنكر و البغى '''»، (خدا بعدل و احسان امر مى كند، و از فحشاء و منكر و ظلم نهى مى نمايد)، و نيز فرموده : «'''ان اللّه لا يامر بالفحشاء'''»، (خدا بكارهاى زشت امر نمى كند)، و آيات بسيارى از اين قبيل . | اين معنا وقتى روشن شد، از سوى ديگر مى بينيم كه خدايتعالى خود را در مقام تشريع و قانونگذارى قرار داده ، و در اين قانون گذارى ، خود را عينا مانند يكى از عقلا بحساب آورده ، كه كارهاى نيك را نيك ميداند، و بر آن مدح و شكر مى گذارد، و كارهاى زشت را زشت دانسته ، بر آن مذمت مى كند، مثلا فرموده : «'''ان تبدوا الصدقات فنعما هى '''»، (اگر صدقات را آشكارا بدهيد خوب است )، و نيز فرموده : «'''بئس الاسم الفسوق '''»، (فسق نام زشتى است )، و نيز فرموده : كه آنچه از قوانين براى بشر تشريع كرده ، بمنظور تاءمين مصالح انسان ، و دورى از مفاسد است ، و در آن رعايت بهترين و مؤ ثرترين راه براى رسيدن انسان بسعادت ، و جبران شدن نواقص شده است ، و در اين باره فرموده : «'''اذا دعاكم لما يحييكم '''»، (دعوت خدا را بپذيريد، وقتى شما را بچيزى ميخواند كه زنده تان مى كند)، و نيز فرموده : «'''ذلكم خير لكم ان كنتم تعلمون '''»، (اين براى شما بهتر است اگر علم داشته باشيد)، و نيز فرموده : «'''ان اللّه يامر بالعدل و الاحسان '''»، (تا آنجا كه مى فرمايد) «'''و ينهى عن الفحشاء و المنكر و البغى '''»، (خدا بعدل و احسان امر مى كند، و از فحشاء و منكر و ظلم نهى مى نمايد)، و نيز فرموده : «'''ان اللّه لا يامر بالفحشاء'''»، (خدا بكارهاى زشت امر نمى كند)، و آيات بسيارى از اين قبيل . | ||
