تفسیر:المیزان جلد۱ بخش۴: تفاوت میان نسخه‌ها

و نيز در آيه: «'''فمن يرد اللّه أن يهديه، يشرح صدره للإسلام، و من يرد أن يضلّه يجعل صدره ضيّقا حرجا، كأنّما يصّعد فى السماء، كذلك يجعل اللّه الرّجس على الّذين لا يؤمنون، و هذا صراط ربّك مستقيما'''»: (كسی كه خدايش بخواهد هدايت كند، سينه اش را براى اسلام گشاده مى سازد، و كسی كه خدايش بخواهد گمراه كند، سينه اش را تنگ و بى حوصله مى سازد، به طوری كه گویى به آسمان بالا مى رود. آرى اين چنين خداوند پليدى را بر آنان كه ايمان ندارند مسلط مى سازد، و اين راه مستقيم پروردگار تو است)، طريقه مستقيم خود را غير مختلف و غيرقابل تخلف معرفى كرده. و نيز در آيه: «قال هذا صراط عَلَىَّ مستقيم، إنّ عبادى ليس لك عليهم سلطان، إلّا من اتّبعك من الغاوين: (فرمود: اين صراط مستقيم من است، و من خود را بدان ملزم كرده ام، به درستى بندگان من كساني اند كه تو نمى توانى بر آنان تسلط يابى، مگر آن گمراهى كه خودش به اختيار خود، پيروى تو را بپذيرد)، سنّت و طريقه مستقيم خود را دائمى و غيرقابل تغيير معرّفى فرموده، و در حقيقت مى خواهد بفرمايد: «'''فلن تجد لسنّة اللّه تبديلا، و لن تجد لسنّة اللّه تحويلا'''»: (براى سنّت خدا، نه تبديلى خواهى يافت، و نه دگرگونى). پس از آنچه كه ما درباره صراط مستقيم گفتيم، پنج نكته به دست آمد.