التوبة ١٥: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۱۶#link98 | آيات ۱۶ - ۱، سوره توبه]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۱۶#link98 | آيات ۱۶ - ۱، سوره توبه]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۱۶#link99 | اشاره به اختلاف در اينكه سوره توبه سوره اى مستقليا ملحق به سوره انفال مى باشد]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۱۶#link99 | اشاره به اختلاف در اينكه سوره توبه سوره اى مستقليا ملحق به سوره انفال مى باشد]] | ||
خط ۷۸: | خط ۷۹: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۲۲#link144 | رد مذهب تفويض و بيان اينكه عناوين گناه منسب به داوند نيست]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۹_بخش۲۲#link144 | رد مذهب تفويض و بيان اينكه عناوين گناه منسب به داوند نيست]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۷_بخش۶۱#link158 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۷_بخش۶۱#link158 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ يُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ وَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلى مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ «15» | |||
و خداوند (با پيروزى شما و خوارى دشمن،) غيظ و خشم دلهاى مؤمنان را از بين ببرد و خداوند لطف خود را بر هركس بخواهد بر مىگرداند (و راه توبه را به روى آنان مىگشايد.) و خداوند، دانا و حكيم است. | |||
===پیام ها=== | |||
1- گرچه هدف از جنگ، رضاى خدا و دفاع و جلوگيرى از شرك و توطئه و پيمانشكنى است، ليكن تسكين دلها و آرام شدن روح نيز از آثار وضعى و ثانوى آن است. «1» «يُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ» | |||
2- پس از پيروزى، از آنان كه براى همبستگى و پيوند نزد شما مىآيند، استقبال كنيد و نگوييد: تا حالا كجا بوديد؟ «وَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلى مَنْ يَشاءُ» | |||
3- مبادا از بيم خدعه، آنان را كه به سراغ شما مىآيند نپذيريد! خدا به توبهى واقعى يا رياكارانه آگاه است، ولى طبق حكمت الهى بايد هر كه اظهار اسلام مىكند- با حفظ اصول ايمنى- پذيرفت. «عَلِيمٌ حَكِيمٌ» | |||
---- | |||
«1». در آياتى همچون «سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْراً» 9 (طلاق، 7)، «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً»، (انشراح، 6) به اين حقيقت اشاره شده كه: | |||
بگذرد اين روزگار تلختر از زهر | |||
بار دگر روزگار چون شكر آيد. | |||
تفسير نور(10جلدى)، ج3، ص: 390 | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ يُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ وَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلى مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ «15» | |||
وَ يُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ: و تا ببرد خداى تعالى به نصرت شما بر كفار غضب و خشم قلوب آنان را كه به سبب آزار كفار به هيجان آمده و به سبب ناتوانى ملول و افسرده بودند. | |||
تنبيه- آيه شريفه از معجزات حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم باشد، زيرا اخبار به غيب و مخبر بر وفق خبر واقع شد از قتل و اسيرى و خذلان كفار. | |||
وَ يَتُوبُ اللَّهُ: (اين اخبار است به آنكه بعضى از كفره توبه نمايند، و واقع شد) يعنى و قبول فرمايد توبه را خداى تعالى و بازگردد به فضل خود از عقوبت به رحمت. عَلى مَنْ يَشاءُ: بر هر كه خواهد، مراد عكرمة بن ابى جهل و سهيل بن عمرو و امثال ايشان كه بالاخره ايمان آوردند. وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ: و خداى تعالى داناست به ما كان و ما سيكون. حكيم است در امر نمودن شما به قتال، وقتى نقض عهد كنند قبل از توبه و رجوع، زيرا افعال سبحانى تمام صواب و حكمت است. | |||
وجه تنظيم- قوله «وَ يَتُوبُ اللَّهُ ...» وجه اتصالش بما قبل دو چيز است: يكى بشارت به اينكه در ايشان كسانى هستند كه توبه نمايند از كفر به ايمان. و ديگر بيان اينكه در قتال آنها اقتطاعى نيست براى احدى از ايشان از توبه. | |||
ج5، ص 33 | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
قاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَ يُخْزِهِمْ وَ يَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَ يَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ «14» وَ يُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ وَ يَتُوبُ اللَّهُ عَلى مَنْ يَشاءُ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ «15» | |||
ترجمه | |||
جنگ كنيد با آنها عذاب ميكند ايشانرا خدا بدستهاى شما و رسوا ميكند آنها را و نصرت ميدهد شما را بر آنها و شفا ميدهد سينههاى گروهى را كه اهل ايمانند | |||
و | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 562 | |||
ميبرد خشم دلهاى ايشانرا و مىپذيرد توبه كسيرا كه بخواهد و خدا داناى درست كار است. | |||
تفسير | |||
وعده است از خداوند به مسلمانان كه در صورت جنگ نمودن ايشان با كفار معهوده در آيه سابقه عذاب كند خدا آنها را بدستهاى مسلمانان يعنى قتل و اسر و ذلّت و خفّت آنها بحق و بجا واقع شود بدست ايشان و آنها مفتضح و رسوا شوند و مسلمانان منصور و مظفر گردند بكمك غيبى و نصرت الهى و شفاء بدهد خداوند سينههاى گروهى از اهل ايمان حقيقى را كه مجروح شده بود از آزار و اذيت آنها نسبت بخودشان و پيغمبر اكرم نه اهل ايمان ظاهرى كه باطنا با آنها همعقيده بودند و ظاهرا ادّعاء اسلام مينمودند و نيز پاك كند دلهاى ايشانرا كه پر شده بود از خشم و غضب بر كفار براى آن آزارهاى سابقه و موّفق بتوبه و قبول اسلام فرمايد از آنها كسيرا كه اراده فرموده است خدا اسلام و قبول توبه او را مانند عكرمة بن ابى جهل و سهيل بن عمرو و امثال ايشان كه قبول اسلام نمودند و تمام اين مواعيد الهيه بعد از جنگ انجاز شد و انجام يافت و اين يكى از معجزات قرآن است و خداوند عالم بما كان و ما يكون است امر بجهاد نمىفرمايد مگر بر طبق حكمت .. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ يُذهِب غَيظَ قُلُوبِهِم وَ يَتُوبُ اللّهُ عَلي مَن يَشاءُ وَ اللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ «15» | |||
و خداوند برطرف ميكند و از بين ميبرد غيظ و غضبي که از كفار در قلوب مؤمنين بود و مع ذلک اگر موفق بتوبه شدند خداوند قبول ميفرمايد از آنهايي که مشيّت خود تعلق گرفته و خداوند عالم و حكيم است به اينكه كي قابليت دارد و مصلحت در قبولي توبه او هست و كي لياقت ندارد. | |||
وَ يُذهِب غَيظَ قُلُوبِهِم نظر باذيتها و اهانتها و آزارها که مشركين در مكه | |||
جلد 8 - صفحه 190 | |||
نسبت بمؤمنين روا داشتند قلوب مؤمنين مملوّ از غيظ شده بود و انتظار داشتند که تلافي كنند خداوند ميفرمايد با آنها مقاتله كنيد بر آنها مسلط خواهيد شد و دلهاي خود را خالي كنيد از آن غيظ و غضب که از آنها در دل داريد. | |||
وَ يَتُوبُ اللّهُ عَلي مَن يَشاءُ كساني را که مورد توفيق الهي شوند و توبه كنند و بشرف اسلام مشرف شوند خداوند ميپذيرد و لو هر قدر اذيت بپيغمبر اكرم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم و بشما مؤمنين كرده باشند شما ديگر كينه آنها را در دل نگيريد. | |||
(الاسلام يجبّ ما قبله). | |||
وَ اللّهُ عَلِيمٌ ميداند كيست که موفق بتوبه ميشود و لياقت مغفرت دارد و كيست که قساوت قلب او بدرجهاي رسيده که موفق نميشود و لياقت ندارد حكيم مصالح و مفاسد را كلية و حكم و صلاح و فساد هر كس را ميداند. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 15)- در این آیه اضافه میکند که: خداوند در پرتو پیروزی شما و شکست آنها «خشم دلهای مؤمنان را فرو مینشاند» (وَ یُذْهِبْ غَیْظَ قُلُوبِهِمْ). | |||
و در پایان آیه میفرماید: «خداوند توبه هر کسی را که بخواهد (و مصلحت بداند) میپذیرد» (وَ یَتُوبُ اللَّهُ عَلی مَنْ یَشاءُ). | |||
«و خداوند دانا و حکیم است» (وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ). | |||
از نیات توبه کنندگان آگاه و دستورهایی را که در باره آنها و همچنین پیمان شکنان داده است حکیمانه میباشد. | |||
جملههای اخیر بشارتی است به این که چنین افرادی در آینده به سوی مسلمانها خواهند آمد و توفیق الهی به خاطر آمادگی روحیشان شامل حال آنها خواهد بود. | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||