المائدة ٧١: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
QRobot edit
(افزودن سال نزول) |
(QRobot edit) |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۷#link46 | آيات ۸۶ - ۶۸، سوره مائده]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۷#link46 | آيات ۸۶ - ۶۸، سوره مائده]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۸#link47 | نكته درباره جمله : ((لستم على شى ء)) در آيه شريفه :((قل يا اهل الكتاب لستم على شى ء...))]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۸#link47 | نكته درباره جمله : ((لستم على شى ء)) در آيه شريفه :((قل يا اهل الكتاب لستم على شى ء...))]] | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۹: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۱۳#link76 | (درباره اعتقاد به ودت عددى خداوند و رد آن در سخنان امام على (ع ))]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۶_بخش۱۳#link76 | (درباره اعتقاد به ودت عددى خداوند و رد آن در سخنان امام على (ع ))]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۲۷#link11 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۵_بخش۲۷#link11 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ حَسِبُوا أَلَّا تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَ صَمُّوا ثُمَّ تابَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا كَثِيرٌ مِنْهُمْ وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِما يَعْمَلُونَ «71» | |||
(يهوديان چون خود را برتر از مردم و اولياى خدا مى‌پنداشتند) گمان كردند كيفر و آزمايشى (برايشان) نخواهد بود، پس (از ديدن حقايق) كور و (از شنيدن حقايق) كر شدند. سپس خداوند (لطف خويش را بر آنان باز گرداند و) توبه‌شان را پذيرفت. دگر بار بسيارى از آنان (از ديدن و شنيدن آيات الهى) كور و كر شدند و خداوند به آنچه مى‌كنند، بيناست. | |||
===نکته ها=== | |||
«فتنة» در آيه، يا به معناى آزمون و يا به معناى عذاب است. | |||
بنى‌اسرائيل مى‌پنداشتند آزمايش‌ها يا قهر و عذاب الهى، مربوط به دوران حضرت موسى عليه السلام بوده و شامل آنان نمى‌شود. از اين رو سرگرم زندگى مادّى، رفاه‌طلبى و بى‌تفاوتى نسبت به آيات الهى شدند. | |||
امام صادق عليه السلام در توضيح آيه فرمود: «و حسبوا ان لا تكون فتنة» مقصود زمانى است كه پيامبر صلى الله عليه و آله در بين آنان بوده، «فَعَمُوا وَ صَمُّوا» زمانى است كه پيامبر از دنيا رفت، «ثُمَّ تابَ اللَّهُ» مراد زمانى است كه اميرمؤمنان عليه السلام به خلافت رسيد و «ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا» مراد تا روز | |||
جلد 2 - صفحه 344 | |||
قيامت است. «1» | |||
===پیام ها=== | |||
1- آزمايش الهى عمومى است، هرگز از فتنه‌ها غافل نشويم. «حَسِبُوا أَلَّا تَكُونَ فِتْنَةٌ» | |||
2- عقائد نبايد بر اساس حدس و گمان باشد. حَسِبُوا ... | |||
3- براى مدّتى در خط مستقيم بودن مهم نيست، مهم حسن عاقبت است. «ثُمَّ تابَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا» «ثُمَّ عَمُوا» نشانه آن‌است كه بنى‌اسرائيل بعد از بازگشت لطف خداوند، تا مدّتى در خط صحيح بودند؛ ولى دوباره منحرف شدند. | |||
4- غرور و خودبرتربينى و گمان و وهم، انسان را كور و كر و از شناخت صحيح، محروم مى‌سازد. وَ حَسِبُوا ... فَعَمُوا وَ صَمُّوا | |||
5- كسى توقّع نداشته باشد كه بى‌امتحان، به جايى برسد. «حَسِبُوا أَلَّا تَكُونَ فِتْنَةٌ» | |||
6- لطف الهى تا حدّى است كه حتّى بدون عذرخواهى انسان، به سوى او سرازير مى‌شود. «فَعَمُوا وَ صَمُّوا ثُمَّ تابَ اللَّهُ» | |||
7- خداوند مهربان است، ولى انسان‌ها لجوج‌اند. «تابَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوا» | |||
8- كثرت رهرو نشانه‌ى حقّانيّت راه نيست. «ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا كَثِيرٌ مِنْهُمْ» | |||
9- ايمان به نظارت خداوند در زندگى انسان نقش مهمى دارد. «وَ اللَّهُ بَصِيرٌ» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ حَسِبُوا أَلاَّ تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَ صَمُّوا ثُمَّ تابَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا كَثِيرٌ مِنْهُمْ وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِما يَعْمَلُونَ (71) | |||
وَ حَسِبُوا أَلَّا تَكُونَ فِتْنَةٌ: و گمان كردند بنى اسرائيل آنكه يافت نشود بلائى و محنتى و عذابى ايشان را به جهت قتل و تكذيب انبيا. فَعَمُوا وَ صَمُّوا: پس كور شدند از ديدن دين حق و دلايل آن، مانند كورى كه راه به مقصد نبرد، و كر شدند از استماع سخن راست، چه بر عبادت «عجل» راسخ شده، فرمايش هارون را نشنيدند، و همچنين گوش به قول انبياى خود ندادند. ثُمَّ تابَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ: | |||
پس توبه كردند و حق تعالى توبه ايشان را قبول نمود. ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا كَثِيرٌ مِنْهُمْ: پس كور و كر شدند بسيارى از فرزندان آنها به انكار حضرت عيسى عليه السّلام يا انكار حضرت خاتم صلى اللّه عليه و آله، يا چون توبه كردند، حق تعالى عذاب را از آنها برداشت. بعد باز به كفر و طغيان خود رجوع كردند، يا آنكه توبه نمودند، خداوند توبه ايشان را قبول؛ چون آنها مردند، فرزندان ديگر پيدا و پيروى پدران نموده كور و كر شدند، كه هر چند حق تعالى بوسيله انبيا عرض توبه فرمود قبول نمى‌كردند و در گمراهى و سركشى مى‌افزودند. وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِما يَعْمَلُونَ: و خداى تعالى بيناست به آنچه مى‌كنند، و مناسب آن پاداش رساند. آيه، مورد تهديد و وعيد است بر ايشان از عدم استمرار در توبه. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ حَسِبُوا أَلاَّ تَكُونَ فِتْنَةٌ فَعَمُوا وَ صَمُّوا ثُمَّ تابَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا كَثِيرٌ مِنْهُمْ وَ اللَّهُ بَصِيرٌ بِما يَعْمَلُونَ (71) | |||
ترجمه | |||
و گمان كردند كه نمى‌باشد بلائى پس كور و كر شدند پس پذيرفت خدا توبه آنها را پس كور و كر شدند بسيارى از ايشان و خدا بينا است بآنچه مى‌كنند. | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 249 | |||
تفسير | |||
طائفه بنى اسرائيل بفريب شيطان مغرور شدند بآنكه خداوند آنها را در دنيا و آخرت مبتلا ببلا و عذاب نميفرمايد چون آنها از نسل انبيا هستند و پدرانشان از آنها شفاعت مى‌كنند چنانچه فعلا هم ديده ميشود بعضى از سادات ما هم گاهى اين فريب شيطان را ميخورند و آن طائفه باين جهت از ديدن معجزات انبيا و مشاهده حقائق دين آنها كور و از شنيدن احكام و مواعظ كر بودند يعنى ديدن و شنيدن بحال آنها اثرى نداشت و گفته‌اند اين حال در آنها باقى بود تا زمان حضرت داود و سليمان (ع) كه موفق بتوبه شدند و خداوند توبه آنها را قبول فرمود و ثانيا در زمان حضرت عيسى و خاتم انبيا (ص) بحالت اوليّه عودت نمودند مگر عدّه كمى از آنها كه بآندو پيغمبر ايمان آوردند و در كافى از حضرت صادق (ع) نقل نموده كه اين گمان را كسانى كه در زمان پيغمبر (ص) بودند نمودند و بعد از رحلت آنحضرت كور و كر شدند و در زمان خلافت ظاهرى امير المؤمنين (ع) توبه نمودند و خداوند پذيرفت و پس از شهادت آنحضرت بسيارى از آنها بحالت اوليه عودت نمودند و بنظر حقير اين معنى مناسب‌تر با لفظ فتنه است زيرا ظاهر آن آزمايش است نه عذاب كه بشفاعت رفع شود و نيز انسب با لفظ كورى و كرى است زيرا منافقان اين امت منكر ولايت شدند و امير المؤمنين (ع) را نديده و نصوص ولايت را نشنيده گرفتند ولى بنى اسرائيل منكر نبوت انبياء سلف نبودند تا زمان حضرت داود و سليمان (ع) نهايت آنكه باحكام آنها عمل نمى‌نمودند و بر ارباب ذوق پوشيده نيست كه نسبت كورى و كرى بكسانى حسن دارد داده شود كه بهيچ وجه اثرى بر امرى مرتّب ننمايند نه اعتقادا و نه عملا و بنابر اين مراد از صاحبان گمان يهودان اين امت ميباشند .. | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ حَسِبُوا أَلاّ تَكُونَ فِتنَةٌ فَعَمُوا وَ صَمُّوا ثُمَّ تابَ اللّه‌ُ عَلَيهِم ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا كَثِيرٌ مِنهُم وَ اللّه‌ُ بَصِيرٌ بِما يَعمَلُون‌َ (71) | |||
و گمان كردند اينکه تكذيب و قتل انبياء فتنه و فسادي و ابتلاء و عذابي براي آنها نيست پس كور شد چشم قلب آنها حق را نمي‌ديدند و كر شد گوش قلب آنها مواعظ و نصايح انبياء را نمي‌شنيدند سپس بعد از اينكه بيدار و هوشيار شدند و گرفتار بلاها و دچار محنت‌ها شدند توبه كردند خداوند توبه آنها را قبول فرمود سپس بسياري از آنها بهمان كوري و كري اولي برگشتند و خداوند بينا است بآنچه ميكنند. | |||
جلد 6 - صفحه 431 | |||
وَ حَسِبُوا أَلّا تَكُونَ فِتنَةٌ گفتند افعال بر سه قسم است: يك قسم افعالي است که ثبات و تحقق و استقرار دارد مثل علم، يقين، تبين. جمله مفعول آنها بان مثقله که دلالت بر تحقق دارد گفته ميشود مثل وَ يَعلَمُون‌َ أَن‌َّ اللّه‌َ هُوَ الحَق‌ُّ المُبِين‌ُ نور آيه 25، و أَ لَم يَعلَم بِأَن‌َّ اللّه‌َ يَري علق آيه 14. | |||
قسم دوم افعالي است که استقرار و ثباتي ندارد مثل طمع، خوف، رجاء بان مخففه تعبير ميشود مثل الَّذِي أَطمَع‌ُ أَن يَغفِرَ لِي خَطِيئَتِي شعراء آيه 82، و تَخافُون‌َ أَن يَتَخَطَّفَكُم‌ُ النّاس‌ُ انفال آيه 26، و فَخَشِينا أَن يُرهِقَهُما طُغياناً وَ كُفراً كهف آيه 80. | |||
قسم سوم اينكه تاب هر دو را دارد استقرار و عدم استقرار مثل ظن: زعم، حسبان. گاهي که بمعني تحقق و استقرار باشد بمثقله گفته ميشود و اگر بمعني عدم استقرار باشد بمخففه. لكن اينکه كلام تمام نيست و شعر بلا ضرورة و موارد نقض بسيار دارد مثل عَلِم‌َ أَن سَيَكُون‌ُ مِنكُم مَرضي سوره آيه جواب دادند که اينکه بواسطه توسط سين است، باز نقض شد بآيه وَ أَن لَيس‌َ لِلإِنسان‌ِ إِلّا ما سَعي نجم آيه 39، که واسطه ندارد جواب دادند که ليس فعل نيست حقيقة و تحقيق كلام اينست که تمام اينها بي‌وجه است و تخرص بغيب بلكه اگر مدخول آن جمله اسميه باشد بايد مثقله آورد و اگر جمله فعليه باشد ان ناصبه مخففه که جمله را بتأويل مصدر برد اي حسبوا عدم كون عملهم فتنة و مراد از فتنه عمل زشت و قبيح و فاسد است نظير آيه شريفه قُل هَل نُنَبِّئُكُم بِالأَخسَرِين‌َ أَعمالًا الَّذِين‌َ ضَل‌َّ سَعيُهُم فِي الحَياةِ الدُّنيا وَ هُم يَحسَبُون‌َ أَنَّهُم يُحسِنُون‌َ صُنعاً كهف آيه 103 و 104 و آيه شريفه وَ إِذا قِيل‌َ لَهُم لا تُفسِدُوا فِي الأَرض‌ِ قالُوا إِنَّما نَحن‌ُ مُصلِحُون‌َ بقره آيه 11. | |||
فَعَمُوا وَ صَمُّوا همين نحو که بدن چشم و گوش دارد و بسا كور ميشود | |||
جلد 6 - صفحه 432 | |||
و در چاه ضلالت ميافتد يا كر ميشود و كلمات را استماع نميكند همين نحو چشم قلب كور ميشود و حق را نمي‌بيند و گوش قلب كر ميشود و مواعظ را درك نميكند چنانچه در آيه شريفه ميفرمايد صُم‌ٌّ بُكم‌ٌ عُمي‌ٌ فَهُم لا يَعقِلُون‌َ بقره آيه 171 ثُمَّ تابَ اللّه‌ُ عَلَيهِم يعني پشيمان شدند و توبه كردند و خداوند قبول توبه فرمود و اينکه البته در ادوار مختلفه بوده چون يهود چنانچه كتب خود آنها شهادت ميدهد حالات بوقلمون داشتند يك زمان بقدري در شرك و كفر فرو ميرفتند که اسمي از تورات و موسي نبوده و گاهي سلطان مؤمنين پيدا ميشده و بفكر دين ميافتادند. | |||
ثُمَّ عَمُوا وَ صَمُّوا باز دوره ديگري ميآمد بر ميگشتند بهمان شرك و كفر آبائي و اجدادي خود. | |||
كثير منهم البته در ميان آنها انبياء و مؤمنين و صلحاء هم بودند لكن در اقليت و اكثريت با كفار بود چنانچه در تمام ادوار از زمان آدم تا كنون تا زمان ظهور حضرت مهدي عج اللّه تعالي فرجه اكثريت با كفار، فساق، فجار، احزاب شيطان بوده. | |||
(اشكال) | |||
وجه اينكه كثير مرفوع شده با اينكه بمقتضاي قاعده بايد منصوب باشد. | |||
(جواب) | |||
آنكه ممكن است بدل از واو جمع باشد که كساني که عموا و صموا هستند كثير از آنها هستند، و ممكن است خبر مبتداء محذوف باشد يعني ذو العمي و الصمم كثير از آنها است، و ممكن است فاعل عموا و صموا باشد بلغت اكلوني البراغيث، و وجه اول انسب است وَ اللّه‌ُ بَصِيرٌ بِما يَعمَلُون‌َ معني واضح است. | |||
433 | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
